Onherroepbaar

Vriendloos

Ik wordt wakker - wacht wat?- met een lijk naast me?

Ik: "Rob? Rob zeg dat je een grapje maakt!"

Geen antwoord. Hij ís dood. Mijn enige échte vriend... gewoon bruut vermoord. Wacht... 'Schattebout'? Ik bel de politie maar.

Ik: "Hallo? Politie?"

Politie: "Ja. Wat is er?"

Ik: "Ik ben het. Thara. Er is alweer een moord gepleegd..."

Politie: "We komen eraan."

Een piep en weg zijn de stemmen. Ik barst in huilen uit.

Ik: "Rob... waarom jij... ik hield van je. En dat zal ik altijd blijven doen..."

Ik geef Robs dode, bloederige lichaam dat nog warm was een laatste knuffel. Ik verschuif het daardoor een beetje. Een gigantisch groot vleesmes ligt onder zijn rug. En een bebloed briefje. Ik veeg het bloed dat nog vloeibaar op het briefje ligt een beetje aan de kant. Mijn naam staat erop. Ik vouw het briefje open.

Briefje: "Liefste Thara, het spijt me zo erg... ik moest het wel. Ik ben degene die mijn eigen fucking vriendin heeft vermoord. Ik moest wel. Ik weet wie Lydia vermoord heeft. Maar dat was ik niet. Ik wilde niet dat diegene niet door de mand zou vallen. Zolang jij maar weet nu dat ik stiekem van je hield. Ookal had ik een vriendin, en dit is pedofiel, ik weet het, maar het is zo. Mis me, Thara Lisetta, mis me. Ik ben weg. Ik mis je wel. Kusjes, Rob."

Ik ben ontroostbaar. Ik gooi mezelf op de grond en ik gil. Ik hoor de sirenes en probeer me in te houden. Ik geef hem een briefje.

Politie: "Mhm, jaja... aha... zo zit het dus..."

Maar toen kwam iemand anders zich ermee bemoeien.

Lotta: "Awww, arme Thaartje, weer iemand verloren?"

Oh Lotta, wat klonk dat vriendelijk en onsarcastisch. Ik loop op haar af met een dodelijke blik, maar meneer de agent heeft het door en butst me grofstoffelijk aan de kant.

Politie: "ID graag!"

Lotta: "Wie ik?"

Politie: "Ja jij. Ik heb geen eeuwen de tijd!"

Lotta pakt haar ID en geeft het met een nonchalante blik aan de agent.

Lotta Gielen
Leeftijd: 15 jaar oud
Woonplaats: Eindeijen
Relatie tot slachtoffer: Klasgenoot

Ik heb echt een hekel aan Lotta. Haar broer is cool, maar Lotta zelf moet altijd dezelfde egoïstische bitch zijn.

Ik: "Wacht eens even... waarom ben jij op de docentenparkeerplaats, Lotta?"

Lotta: "Waarom bemoei jij je daarmee, emo?"

Politie: "Ze heeft gelijk. Ze heeft echt gelijk."

Lotta: "Uuhh... uhh... oh is het al zo laat? Ik moet naar hockey!"

Politie: "Niks ervan. Jij gaat mee naar het bureau."