Onherroepbaar

Scheuren

Intussen zijn ze al een week bezig met het onderzoeken van Rob's lijk. Wat er is gevonden: Gif in zijn bloed en een enorme steekwond in zijn zij. Ik word geroepen.

Onderzoeker: "Thara, er is ontdekt dat het gif in zijn bloed kwik was."

Ik: "Eindelijk vinden jullie iets wat nut heeft. Dankjulliewel."

Ik ren naar de agent waarmee ik in het rechercheursteam zit. Ik meld dat er nieuwe informatie is en dat we misschien eens met de scheikundedocenten op school moesten gaan praten. Het mag dan wel zelfmoord zijn geweest, maar misschien dat iemand heeft geholpen... en dat is dan misschien wel de moordenaar van Lydia.
Ik word gebeld.

Moeder Lizzy: "Hallo? Politie? Recherche?"

Ik: "Daar spreekt u mee. Wat is er aan de hand?"

Moeder Lizzy: "Mijn oudste... dochter Lizzy is... vermoord. Ze is... niet de... enige..."

Tussen elk paar woorden zat een stop en af en toe een snik.

Ik: "We komen er aan. Ik weet waar u woont."

Dus de agent en ik stappen in de auto en rijden naar Lizzy's huis waar er twee lijken in een boom achter in een steegje hangen. Lizzy en - wat een verrassing - Gerard. Heel typisch. Geen woorden van bloed, dit keer tekeningen. 3 net een tint verschillende kleuren rood. Van de twee nog natte kleuren bloed nemen we een monster. Maar de kans dat de monsters van Lizzy's en Gerards bloed zijn is redelijk groot. Toch maar onderzoeken... om even te kijken naar het plaatje zijn er 2 helften van een hart en een persoon die ze het hart uit elkaar scheurt. Wat wordt ermee bedoeld? Jaloezie? Of gewoon het niet eens zijn met de relatie tussen de 2? De lijken nemen we mee. Tijd voor nader onderzoek.