hoofdstuk 2

35 7 3
                                    

Fabiënne P.O.V

het is al een uurtje na dat we terug kwamen van de bios. "wie heeft mijn chocolade gestolen?!!" hoor ik Emma op eens schreeuwen. we gaan allemaal naar de eet ruimte. en gaan op een rij staan. het is altijd het zelfde, Emma gaat zich hellemaal gedragen als een detective. we staan allemaal in het rijtje en daar komt Emma woedend de ruimte in gestormd. Emma loopt dan heen en weer voor ons as zo'n generaal bij zijn leger. "één van jullie heeft mijn chocola gestolen. aan de sporen in mijn kamer is het gebeurt op het moment gister dat jullie wel al naar huis warren maar ik nog niet. de kruimels zijn namelijk niet meer vers." zegt ze. "hoe kan je dat nou weer aan kruimels zien?" vroeg Tessa. Emma liet haar neus veranderen in een draken snuit. "draken kunnen alles ruiken. maar dan is het onderzoek niet meer leuk." zegt ze. "wat waren jullie aan het doen gister middag?" ze stond eerst voor Luna. "ik was aan het koken zo'n lekkere maaltijd komt niet vanzelf." Emma knikte goedkeurend. "tot nu toe niks verdachts." en ze loopt verder. "Ik was opzoek naar leuke steentjes. ik kwam je nog tegen toen je terug naar huis ging." zei Myrthe. weer knikte Emma goedkeurend. ze liep verder. "ik kan het niet zijn geweest ik mag geen chocolade." zei Rosa. weer knikte ze goedkeurend. "ik was bezig met een iglo bouwen in mijn kamer." zei Noa. "ik was muziek aan luisteren op mijn kamer." zei  Melika. "ik was aan het tekenen en zo." zei Tessa. "ik was nightcore demons 1 hour. aan het luisteren terwijl ik huiswerk maakte." zei ik. "ik weet genoeg. Kim, Michelle jullie zijn onschuldig." zegt Emma en ze wijst naar Melika. "Melika was het." "hoe wist je het?" vraagt ze. "er zit een bepaalde geur om jou heen die iedereen krijgt als ze mijn chocola op eet." zegt Emma. "echt waar Emma, ik begrijp jou niet. soms kan je echt super gek zijn en hyper enzovoort.  maar gaat het  om je chocola ben je op eens het  slimste mens dat ik ken." zeg ik lachend. " ik ben  geen mens ik ben een ijsdraak!" schreeuwt ze dan. "en Melika ik krijg nog chocola van je." en dan loopt ze weg. iedereen gaat weer verder waar mee ze bezig waren voor dat dit gebeurt was. "whaaaaaaaaa!!!" hoor ik op eens iemand roepen.


Tessa P.O.V

we zijn met zijn alle in de kamer van Myrthe, die net keihard schreeuwde.  er staat iemand voor ons. niemand durft iets te doen. ook de jongen die voor ons staat. het valt me op dat Emma er nog niet is. dan komt ze de kamer in gelopen en kijkt meteen met ongeloof naar de jongen voor ons. "Ferron?" vraagt ze zachtjes ze trilt ook helemaal. "Emma." zegt hij juist heel blij. het enige waar Emma bang voor is staat nu voor ons. "we verzoeken u om weg te gaan en nooit meer terug te komen want u bent niet welkom." zegt Kim. "Emma laat jij je vriendinnen zo tegen mij praten?" vraagt hij. "ja." zegt Emma heel zachtjes.


komt van hem de brief? en gaat hij weg of blijft hij? komt hij hun helpen of juist niet?  in ieder geval begint hier de echte horror van dit horror verhaal.  

FoodiesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu