Foodies

hoofdstuk 10

Tessa P.O.V

we zijn onze rugzakken aan het pakken. over  een uurtje hebben we een hele lange reis om te bewandelen. als ik alles gepakt heb ga ik naar de eetkamer. Fabiënne staat ook al klaar, maar we moeten wachten tot de rest ook klaar is. als ook Noa aankomt lopen kunnen we gaan. Michelle loopt voor op met de kaart. tot nu toe gaat alles wel oké, maar ik ben benieuwd wat ons nog te wachten staat. "misschien wordt dit  nog leuk." zegt Luna. "je heb gelijk. niet kijken naar later, maar denken aan nu." die laatste zin kwam er nog al mompelend uit. na een tijdje lopen komen we aan bij een trol brug. Maar de trol is nergens te bekennen. Dus we willen er over heen. En tuurlijk springt hij dan pas te voorschijn. "Stop. Ik ben Jeremy de trol 1 van de vier legendarische trollen. als jullie re langs willen moeten jullie of de tol betallen of een heel moeilijk raadsel oplossen." zegt Jeremy. "we hebben geen geld dus doe dat raadsel maar." zeg ik. "oké. wat loopt 's ochtends op vier poten. 's middags op twee en 's avonds op drie?" vraagt hij. "o die is makkelijk. dat is een mens." zegt Michelle. "dat is goed jullie mogen verder." zegt hij en hij gaat aan de kant zo dat we verder mogen. "Michelle hoe wist je dat het een mens was?" vraag ik. "dat was echt het oudste raadsel ooit hoe kunnen mensen dat fout hebben." zegt ze. "nu voel ik me heel dom." zegt Kim. "ben je ook." zegt Luna. "meiden geen ruzie maken nu. we moeten wel een week of zo lopen waarschijnlijk langer. ruzie makken heeft dus geen nut." zegt Fabiënne. we blijven een paar uur lopen tot dat de zon onder gaat. "zullen we hier ons kamp opslaan?" vraag ik als we aankomen bij een open veld. iedereen is het daar wel mee eens. we zetten onze tenten op en ik ga brand houd takjes zoeken op een vuurtje te makken.

Sorry dat het zo'n kort stukje is maar ik had geen inspiratie. Dat komt ook wel een beetje omdat ik een lichte hersenschudding had. Maar sorry dat het zo kort is