Değişik Okulum

66.Bölüm"Yalnız Benim Adım Yusuf Değil."

Hellöw yb ile karşınızdayım.

Yarın okul var ve uyumayan gececi tayfaya yb yazdım dkdşjc

Umarım beğenirsiniz.Biliyorum geç oldu ama hızlı gelicek artık!Merak etmeyin heyecanlı bölümler gelicek;)

Bu bölümde biraz konik oldu bıktık artık üzülmekten.Tabii sonuna doğru komik:):(

Nys hadi okuyun bakalım.Teoga girmeden önce atarım 1-2 bölüm;)

*******

Her hikâyenin bir sonu vardır.Kötü veya iyi bir şekilde biter ama biter...Bizim hikâyemiz kötü bitiyor.

Masum hayatlar,kötü sonlar.Herkes son olmasına alışmıştır ama bilmiyorlar ki bizim hikâyemiz sonsuz olucak.Bizim hikâyemiz de mutluluk sonsuz olucak...

Ne kadar üzülürsen o kadar gülersin...O kadar bitkinim ki,bundan sonra sonsuza dek gülmem gereken üzüntüler yaşadım.

"Hadi artık."diyen Sera'ya baktım.Yağmurdan ıslanmış bir şekilde gülüyordu.Bende ona gülümsedim ve kantine gitmek için yola koyulduk.

Her şey aynıydı...Duygularım,umutlarım.

"Hadisene kızım ya!"diye bağırdı Arya."Tamam be çakma patates!"diye bağırdım bende.

Odadan çıkıp kantine gidince gülümsedim ve kantine girdim.Mutlu olup pozitif enerji vericektim.

Tabii hayat bana götüyle gülüyordu.Girdiğim gibi enerjim emildi.Girdiğim gibi gördüğüm şeyle şok oldum."Çağan!"diye bağırdım.Gözlerim direk dolarken yerde kanlar içinde olan Çağan'a baktım."ÇAĞAN!"diye bağırdım yine ve yanına gidip,hemen diz çöktüm."Hayır,hayır Çağan."diye sayıklamaya başladım.Herkes bana anlamaz gözlerle bakarken birisinin sesini duydum."Hazer'in burnu kanıyor!"diye bağırdı.

Geri geri giderken gözlerim karardı."Çağan n'olur gitme!"diye bağırdım en son ve gerisi karanlık...

-Sera'nın Ağzından-

Kantine geldiğimizde Hazer'in birden gözleri doldu."Çağan!"diye bağırıp yere bakınca,baktığı tarafa baktık.Hiçbir şey göremeyince,Hazer'e anlamaz gözlerle baktı bütün kantin.İçinde Çağan'da olmak üzere.Bir daha."ÇAĞAN!"diye bağırıp diz çöktü ve ağlamaya başladı.Diz çökünce."Hayır,hayır Çağan."diye sayıklamaya başladı.Herkes Hazer'e korku dolu gözlerle bakarken Semih."Hazer'in burnu kanıyor!"diye bağırdı.Korku damarlarıma kadar işlerken, Hazer birden yere yattı,"Çağan n'olur gitme!"diyip gözlerini kapatınca,Çağan olduğu yerden fırladı.Hazer'i kucağına alıp tam götürücekken,Kerem'in bakışı ile Hazer'i bıraktı hemen.Çağan hızlı hızlı nefes alıp verirken,ağladığımın farkına daha yeni vardım.Kızlarda deli gibi ağlıyordu fakat kimse kıpırdamıyordu.Kerem hızla Hazer'i kucağına aldı ve çıkışa doğru ilerledi.

Herkes korkuyla bakarken yerimde mıhlanmıştım.Derin bir nefes alarak kendime gelmeye çalıştım.Kızlarla birlikte ilerlerken,çocuklarda geliyordu.Kerem'i bu kadar kısa süre de kaybettiğimiz için küfürler ederken zaman geçmeye başladı.

*****

Zaman kavramı kalmayıp artık süreler geçmezken en az Kerem'i 100 kere aradığımızı gördüm.Hazer'e ne olmuştu?Bu düşünceler tekrar beynimi sararken Hazer'in ölme düşüncesi takıldı aklımın kenarına.Gelmesiyle,gitmesi bir oldu.Sonuçta küçücük bir şeydi..Umarım...

Ağacın etrafına doluşmuş,kimseden ses çıkmazken herkes çimlere bakıyordu.

Arya,Doğa,Aras,Oğuz ve Burkan...