Montefalco Academy

Chapter 17: Gongju Group

Sharlotte POV

Abalang abala ang lahat sa pag hahanap kay bessy. 2 linggo na itong nawawala!

Si tita saka si tito hindi mapakali, isama mo na rin si mama.

Pero ang ipinagtataka ko lang, bakit hindi sila humingi ng tulong sa mga pulis? At kitang kita ko sa mga mata nila ang galit.

Kaya, nag lakas loob na akong lapitan si tita.

"Tita! Mag hunusdili nga kayo, pano natin mahahanap si bessy kung hindi tayo hihingi ng tulong sa mga awtoridad?"

"Hindi mo naiintindihan Allison, malalaking tao ang mga kabangga natin ngayon"

Nag taka naman ako sa sinabi ni tita, naguguluhan na ako! Panong malaking tao? Alam ba nila kung sino ang dumukot kay bessy?

"Pero tita---"

"Not now Allison, malalaman mo rin ang lahat ng to sa tamang panahon"

Tss -_-
Yan nalang lagi ang sinasabi nila sa akin, at kelan naman tamang panahon na iyon?

"Kaya anak, kung pwede lang! Pasasaman na kita ng tatlong guard sa pag pasok mo"

Ganun nalang ang gulat ko, sa sinabi ni mama.

"Ayoko ma! Malaki na ako, di ko na kelangan ng guard"

"Allison, sana maintindihan mo kami"

Kita ang pag aalala sa mga mata ni mama, pero malaki na ako eh! Kaya ko na ang sarili ko -_- I'm not a baby anymore

"Stop that, Celine! Sabihin nalang natin ang totoo, na si Allison na ang susunod nilang kukunin"

Agad akong napatingin sa direksyon ni tita, anong ibig nila sabihin?

"Ano ba fammel?  Bakit mo sinabi?"

Nainis naman ako sa ganung sinabi ni mama!

"Para ano ma? Mag mukha na naman akong tanga? Bakit lagi nalang kayong nag sisinungaling?"

Bigla nalang may likidong umagos mula sa mga mata ko, ganun na din sina tita at mama.

"Bakit di niyo nalang sabihin sakin ang lahat? Alam niyo! Kaya kami laging napapahamak ni bessy, dahil sa inyo! Kung sinabi niyo sana ang lahat ng to, di sana naging alerto kami ni bessy, napaka selfish niyo"

*slap*

Isang malakas na sampal ang nakuha ko kay mama! Napa iling nalang ako, dahil sa sakit ng dib dib ko tumakbo ako ng mabilis papunta sa pintuan sa sinasabi nilang Headquarters.

"Anak? Patawarin mo ako"

Yan ang huling narinig ko kay mama, bago ako tuluyang lumabas sa lugar na iyon.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta, sumasabay lang ako sa mga paa ko! Hindi ako pamilyar sa lugar na to, ngayon lang ako dinala ni mama dito.
Pero kitang kita ng dalawang mata ko ang nakasulat sa bawat pintuan ng lugar na iyon.

Gongju group, yan lahat ang nakasulat doon.

Napatigil naman ako sa pag takbo, ng malaman kong nasa ilog na pala ako!

Sa lahat ng lugar, bakit dito pa ako dinala ng mga paa ko? Ang ayoko sa lahat, yung may nakikitang dagat!

Pero kahit ayoko sa lugar na ito, umupo nalang ako sa malaking bato na naroroon.

Pag kaupo ko palang, bigla na namang umagos ang mga likido sa mga mata ko.

"Bakit ganun nalang si mama? Alam kong pinoprotektahan niya lang ako, pero damn! Bakit kelangan niya pang mag lihim saken?"

Kinuha ko yung maliliiit na bato doon, at iniihagis ito sa dagat. Wala akong pake kung may matatamaan ako!

Gusto kong ilabas, ang mga nararamdaman ko ngayon.

"Kaawa awa kang bata"

Agad akong napalingon sa taong, pinanggalingan ng boses na iyon.

Isa itong matandang lalaki, Base sa mukha niya nasa mid 40's lang ito! Katulad niya sina mama, lutaw parin ang ganda nang mukha niya kahit matanda na ito.

Pero hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya, bakit ako makikipag usap? Sa taong di ko naman kilala?

"Huh! Mana ka nga sa Nanay mo, isnobera"

Bigla namang nangunot ang noo ko, kaya hinarap ko na siya ng tuluyan.

"Bakit mo kilala, si mama?"

Pero bigla nalang itong natawa, Baliw ba ang taong to? Tch -_-

"Alam mo, umalis kana! Wala akong pera dito, at saka hindi ako nakikipag usap sa mga baliw"

Tinalikuran ko na ulit siya, at tiningnan nalang ang mga alon sa dagat.

"Inuubos mo talaga pasensya ko"

Pag katapos niyang sabihin iyon, bigla nalang itong pumalakpak na para bang may tinatawag.

Kaya nilingon ko ulit siya, at ganun nalang ang gulat ko sa nakikita ko.

Bigla akong napatayo sa kinauupuan ko, tsk! Panong nagkaroon ng maraming Man In Black dito?

Inikot ko ang paningin ko, pinalilibutan nila akong lahat!

"Ano ba kelangan mo saken?"

Nag lakas loob na akong tanungin siya, dahil sa mga nakikita ko ngayon.

Unti unting nabubuo sa isipan ko, ang dahilan ng mga pangyayari.
Bigla akong napangiti dahil sa mga pinag iisip ko.

"Wag mo akong ngitian ng ganyan"

Kita ko sa mga mata niya, ang pag kainis.

"Kunin niyo na siya"

Pag katapos niyang sabihin iyon, bigla na itong nag laho na parang bula.

Agad namang nag si atake ang mga man in black na inutusan niya.

Susugurin na sana ako ng dalawa, ngunit agad kong sinipa ang isa at sinuntok naman yung isa.

Agad akong napatalon sa puno ng mangga malapit sa bato, ng isa isa silang kumuha ng mga sword.

Nakita ko namang isang kahoy doon, at iyon ang ginawa kong espada.

Ginagawa ko itong panangga, sa bawat pag atake nila sa akin.

Inihagis ko sa kanilang lima, ang kahoy na iyon at agad naman silang napatumba.

Di ko namalayang, may dalawa pa palang susugod sa akin kaya sinuntok ko agad ang dalawang iyon at sinipa.

*sigh*

Napa buntong hininga nalang ako ng malakas. At tiningnan ng mabuti ang kahoy na iyon.

"Bakit, hindi man lang nababali ang kahoy na ito? Ano ba ang meron sa kahoy na to?"

Tiningnan ko ng mabuti ang kahoy, at doon ko nalaman na may marka din ito katulad ng sa leeg ko.

Na pag isipan ko namang itago ito, malaking tulong ito saken sa pakikipag laban.

At nag pasya naman akong, bumalik ulit sa headquarters nila mama.

Takbo ang ginawa ko, upang makarating doon.
Kelangan ko ng malaman ang lahat.

Kelangan kong tanungon si mama, sa lahat ng nangyayari! Kung may kinalaman ba ito sa mga nakalaban ko kanina.

At kelangan kong malaman, ang tungkol sa kahoy na iyon.

***
A/N: Guyss ^.^ kelangan ko po ng Votes at Comments niyo. Haha