~4~

7.8K 725 94
                                    


O günden beri bir gün olsun aklımdan çıkmamıştı. Üniversiteye gitmiş ve arkadaşlarımla kafamı dağıtmaya onu düşünmemeye çalışmıştım.

Yakın arkadaşım olan Hae Yoon ne olduğuna dair sorular soruyordu ama anlatmadım bu ben de kalsın , sadece bana ve ona özel olsun istemiştim.


İki dersin ardından okuldan çıkmıştık kulaklıklarımı  takıp depresyon moduna girdiğimde, kızlar anında söylenmeye başlamıştı. Beni böyle görmek istemiyorlardı ama ben artık böyle biri olmuştum. Hiçbir şey hissetmeyen , hayattan beklentisi olmayan , mutsuz bir insan.

İlk kez onu gördüğüm de gülmüştüm içimde adeta çiçekler açmıştı ama onlar susuz kaldıkça bir daha açmayacak ya da canlanmayacaktı.

Bir insan bu kadar çabuk birini özleyebilir mi bilmiyorum ama ben deli gibi özlüyordum.


Sevdiğim şarkıyı seçip başımı telefondan kaldırdığımda çıkış kapısında onu görmeyi beklemiyordum.

Şaşkınlık içinde yerimde öylece kalırken gözleri gözlerimle buluştu. 


Kalbim hızla çarparken,

Bu ikinci karşılaşmanın bir işaret olup olmadığını düşündüm..

LIBRARY✔ (KİM NAMJOON)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin