LIBRARY✔ (KİM NAMJOON)

~15~

Namjoon'la yaşadığım süre boyunca kendimi en mutlu , en huzurlu ve en işe  yarayan biri gibi hissediyordum. O bana gülümsediğinde gerçekten birinin  gülümsemesine neden olduğum için mutlu oluyorum.

Onun hakkında yazacağım tek bir kitap olmazdı. Onu yazarken her kelimesini ve her hecesini özene bözene,saatlerce düşünerek yazardım.

O bir sanat eseri olabilirdi ya da sevdiğim bir müzik. Ne ona bakmaktan sıkılırdım ne de dinlemekten.

O  bana heyecanla bir şeyler anlatırken gözlerine bakmak yeterdi benim için.

Bu duyguları hiç hissetmedim ama bir baktım ki aslında onda hissetmeyi daha çok sevmişim.

Tüm hislerimi güzelleştiren oymuş sadece ve iyiki de oymuş.

Şu kısacık zamanda bana gerçekten neden Soo Min olduğumu göstermişti.

Belki bizim hikayemiz hızlı gelişti ama,net ve bir o kadar güzeldi.

Onu sevmiştim o da beni sevmişti . Ben sevgi cümlesini hiçbir zaman duymamıştım ta ki hayatıma girene kadar.

Bir insan siz de o ilkleri yaşatıp, size o duyguyu tattırıyorsa,eksiklerinizi  gideriyor ve onlara koca bir duvar örüp üşümemesini  sağlıyorsa. Bence olay bitmiştir,o zaten sizin bir parçanız vazgeçilmez diğer yanınız olmuştur.

O belki de işsiz olabilir , bazen aksi biri de olabilir, yemek pişiremez ya da romantik değildir ama ne olursa olsun bir yanınızdır işte. Hem de en ama en özel yanınız.

Bu da sevgiye,sonsuz bir güvene yeter de artar bile.

"Seni seviyorum "

Namjoon gözleri parlayarak  bana bakarken gülümsedi. Bu ani itirafım  sessiz gece de yankılanmış  gibiydi.

"Biliyorum Soo Min ve bana bunu hissettirdiğin için teşekkür ederim"