A very short story. It was written way back June 17, 2017.
U N E D I T E D
--
Mabilis na pinalibot ko sa tyan ang mga braso bago pa man tumama ang paa ni Saturn sakin. Agad nag tuluan ang mga luha ko kasabay ng isa pang sipa mula sa kanya.
"T-tama na Saturn! Buntis ako!" hagulgol ko.
"I don't care if that bastard dies inside you! Worthless bitch!"
Naramdaman ko ang paninigas ng tyan ko. Pumikit ako ng mariin kasabay ng pag lagapak ng kamao ni Saturn sa likod ko. Halos gawin ko ang lahat wag lang matamaan ang pitong buwan na bata sakin.
"How dare you! Bullshit, buntis kana nga sa ibang tarantado, nag lalandi ka pa!" hinablot nya ang buhok ko saka inuntog sa pinto.
"Maniwala k-ka, anak mo'to.. Saturn pl--"
"Saturn, binubugbog mo na naman sya?" Neptune
"You're out of this! Wala ng binigay na kahihiyan ang babaeng to!" sabay hampas sakin ng nakuhang throw pillow.
"K-kuya hindi p-po totoo iyo-"
"Take a rest Aira." Utos nito sakin.
Agad akong lumabas ng bahay at dumeretso sa bodega. Nanginginig na hinimas ko ang tyan na naninigas parin. Hindi ko magawa humagulgol sa takot na balikan ako ni Saturn. Hindi ko na kakayanin ang isa pang bugbog mula sa kanya. Baka bumigay na ang katawan ko, at lalong makakasama para sa anak ko iyon.
Nahahapong bumaluktot ako para medyo mahupa ang sakit. Ang anak ko..
"Patawad anak.. patawad kung mahina s-si nanay.. Magiging maayos din ang lahat, magpaka tatag ka lang dyan.."
Ilang minuto kong tiniis ang sakit sa tyan bago ito unti-unting humupa. Halos manlambot ang tuhod ko sa takot na balikan ako ni Saturn kaya madali kong kinandado ang pinto.
Inayos ko ang karton na nag sisilbing sapin ko, saka duon nahiga. Nagpasalamat sa Kanya na buhay kami ng bata ngayong araw sa kamay ng kanyang ama. Duon, may lumandas na luha mula sakin at saka naka iglip.
Kung kaya lang turuan ang puso, nagawa ko na pigilan mahalin ka, Saturn.
BINABASA MO ANG
ELITES SERIES: HEARTLESS
Short StorySATURN FORCADO Maayos ang buhay ko. Kuntento ako sa anong meron ako. May trabaho ako sa isang fast foodchain sa loob ng tatlong taon. Naisip ko minsan, bakit wala ako na meron ang normal na tao. Pamilya. Bakit wala ako non. Pero ayos lang. Masaya na...
