ELITES SERIES: HEARTLESS

chapter two

Bumangon ako sa higaan saka nangapa sa dilim. Naramdaman ko ang tsinelas ko na di ko alam kung nasasapinan pa ang paa ko dahil sa butas nito. Malamig man ay lumabas ako saka dumeretso sa garden kung saan naging kuhaan ko ng tubig sa lahat ng pangangailangan ko sa lahat ng pagkakataon. Ang bodega kasi na tinutuluyan ko ay lagayan lang ng mga panlinis sa pool at garden na sing laki lang ng dipa ng mga braso ko. Hindi man kumportable para sa kagaya kong buntis ay mainam narin kaysa sa kalsada manirahan.

Nag hilamos ako. Napapiksi pa ako ng maramdaman ang sariwang sugat sa buto ng ilong ko at sa labi. Tiniis ko iyon. At ang nag yeyelong lamig ng tubig mula sa gripo.

Pag balik sa bodega ay natigilan ako. May binatilyong naka tayo sa pintuan kasama ng dalagita at saka mahinang kumatok sa pinto. Ang mga ito talaga. Nag papasalamat na lang ako sa Poon na narito pa sila sakin. Inaalalayan ako kahit papaano.

"Curie" tawag ko sa lalake "Ven" sa babae.

"Ate! Bat nasa labas ka? Mahamog pa, tara nga. That's not good for the baby!" Bulong ni Ven

"B-bakit kayo narito? Magagalit ang kuya nyo p-pag nalaman na narito kayo." Kabadong sabi ko.

"We brought you some food. Di ka pa kumakain. Besides, he's still sleeping. " Curie

Saka kumalam ang sikmura ko ng maamoy ang pagkain na dala nila. Kahapon pa kasi ako walang kain. Ngumiti ako sa kambal at saka dali-daling kinain ang dala nila. Naluluha ako sa awa sa sarili pero pinalis ko iyon. Para sa anak ko, kailangan ko lumakas. Kailangan pa tanggapin ni Saturn ang magiging anak namin.

"A-ate pumasok ka na kaya sa bahay.. kawawa naman kayo ni baby dito." Ven

"Tell me, binugbog ka ba ni kuya? Bat kasi di mo nalang sya iwan? Baka.. baka kung ano pang mangyari kay baby" Curie

Ngumiti ako sa kanila. Kusang nag tuluan ang mga luha ko ng yakapin nila ako. Nagsimulang umiyak ng tahimik si Venus habang si Curie naman ay mahigpit ang yakap din sakin.

Napaka lalambing na mga bata. Silang dalawa ang mainit na sumalubong sa akin nuon. At Hanggang ngayon naman.

"I can't believe he's doing this to you. He's not treating you as his wife. If you want, I can ask our cousin to help you get out of here. Ate you should save yourself." Curie

"What are you saying? Hindi aalis si ate dito!" Ven

"Okay lang ako. Salamat sa dinala nyo ha? Bumalik na kayo sa loob, masyado pa maaga para sa inyo."

Tumango lamang sila bago tumingin sakin. Ngumiti lang ako. Pag alis nila ay nilagay ko sa gilid ang karton. Kinuha ko ang lumang tuwalya saka dumeretso uli sa garden upang maligo ng mabilisan. Halos mangatog ako sa lamig dahil alas kuwatro palang ata ng umaga.

Matapos magsuot ng bestida ay sinimulan ko na linisin ang bakuran. Sa laki ng bahay ay mag isa lang ako na nag lilinis dito, paraan ng pag paparusa ni Saturn sakin. Pumutok na ang araw ng lumabas ang mag kakapatid.

Yumuko ako ng makita sila.

"Venus, Mercury!" Neptune "Hurry up, I'll take you to your school."

"Right away!" Ven

Halos lumubog ako sa hiya ng tignan ako ni Kuya Neptune. Humawak ako ng mariin  sa tingting na gamit at namumutok sa hiya ang pisngi ng tapikin ako nito sa balikat ko at lumabas ng bahay. Dahan-dahan akong umatras, upang makalayo ng maaninag ko ang isang bulto mula sa itaas. Nawalan agad ng kulay ang mukha ko ng makita si Saturn na sumenyas sakin.

Halata ang disgusto sa mukha nya.

---

"A-aray ko! Saturn-- anong g-gawin mo?"

"Fuck you bitch! Pati ba sa kapatid ko nag lalandi ka? Di pa ba sapat na nakabilog ka ng isang Forcado!?" Marahas ang pag kaladkad nya sakin. Naiiyak na ako dahil sa takot na matapilok.

Sa takot ko, hinubad ni Saturn ang bestida ko at tuluyang tinulak sa kama nya. Umiyak ako ng daganan nya ako. Diyos ko, ang anak ko! Dumagundong ang sigaw ko sa loob ng kuwarto ng hampasin nya ako ng sinturon.

"Saturn!" Iyak ko

"Putangina mo! Eto ang nararapat sayo!"

Pati bakal nito ay tumatama sakin. Sa ulo, tagiliran, sa balakang, sa mga binti at braso ko. Kahit saang parte na matatamaan nito. Gusto ko na mawalan ng malay ngunit di maaari. Kailangan ko protektahan ang anak ko. Diyos ko, nakikiusap ako. Iligtas Mo kami sa kanya..

Buong pwersa ang pag hampas nya sakin. Naramdaman ko ang pag putok ng likurang bahagi ng ulo ko kasabay ng pag hiyaw ko sa sakit at hapdi. Hinarap nya ako. Halos pigilin ko ang hininga ng salubungin ko ang kamao nya. Hindi ako maka sigaw ng takpan nya ang bibig ko saka hinawakan ng mahigpit sa Ieeg. Tinapik ko ang braso nya pero di sya bumitaw. Nag uunahan mag tuluan ang mga luha ko. Hindi pwede.. A-ang anak ko.

"Mmpf! Hmf!" Tulong! Sigaw ng isip ko. Hindi na ako makahinga, dinadaganan nya pa ang sinapupunan ko!

"I give you the chance to sign the annulment paper. I even offered you money to let go. Half of a hundred million for a bitch like you? Quite expensive, right?" Dinukdok nya ang daliri sa ulo ko. Ramdan ko ang pagka basa ng dugo sa kama.

I cried in pain, ng walang pag iingat na ibaba ang pantalon nya at saka pinasok ang kanya sakin. Walang pag iingat. Walang pag mamahal. Puro mariin at mapag parusang niig ang ginawa nya. Gusto ko na sumuko pero ayaw ko bigyan ng di kumpletong pamilya ang anak ko. Ayoko maranasan nya ang pangungulila sa magulang. Tama na ako nalang.

Pero gustuhin ko man, alam kong imposible na.