"Why are you with him? I miss you Allen so much. Why are you leaving me? Please don't leave me Allen, please don't go. Seeing you with him makes me damn jealous. Stay.. Stay with me please?". Bulong niya sa leeg ko. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko. Gusto kong mainis sakanya kasi bakit hindi siya nagpaparamdam sakin. Gusto ko siyang yakapin kasi namiss 'ko siya. Hinigpitan niya yung pagkayakap niya sakin. Napapikit ako, namiss ko tong epal nato. Iniharap niya ako sakanya at tinitigan ako sa mata. His are full of emotions.
"Why? Why are you leaving me?".
"I'm not leaving you. Freak!." Hinampas ko siya at bahagya akong tumawa. Tumawa rin ito at agad ako sinugod ulit ng yakap.
"I missed you." Bulong niya.
"Sino bang hindi nagparamdam?." Pagtataray ko. Aba! Sasabihin niya na mimiss niya ako pero siya naman tong hindi nagpakita. Humiwalay siya sa pagkakayakap sakin.
"I'm sorry, i gor sick. Pumunta lang ako dito para sayo. Nagbabakasakaling makikita kita. And definitely i was lucky. Nabalitaan kong aalis ka kaya ako pumunta dito." Pagkatapos niya magsalita agad siyang yumuko.
"Kailangan mo ba talaga umalis?." Dagdag niya.
"Let's not talk about this. May sakit ka tapos pumunta kapa dito. You have to rest. Tsaka na natin to pagusapan pag magaling kana." Paliwanag ko.
"Aalagaan moko?." Parang may star na kumutitap sa mata niya.
Tumawa ako ng mahina. "Depende kung behave ka."
"Yun lang naman pala. May seminar ba kayo bukas?." Hangin...
"Oo eh."
"Pwede sa condo ko nalang tayo please?." Pag mamakaawa niya.
"May foods ba doon?." Tanong ko. Mamaya kasi walang mailuluto doon.
"Wala. Magluluto kaba?." Tanong niya na parang hindi naniniwala. Umiling nalang ako tsaka hinila siya papasok sa kotse ko. Pumasok ako sa loob ng driver's seat. Napabuntong hininga ako nang maamoy ko yung scent ng kotse ko. Lavender.
"Basta sumunod kalang sakin. Okay?" Tumango siya sa sinabi ko at nag taas pa ng kamay. Tumango nalang ako. At buong akala ko maglililikot at mag iingay siya, but i was wrong. Tulog siya. Buong byahe. Ang payapa tingnan nang mukha niya. Ang gwapo. Mamaya ko na siya gigisingin, kailangan ko muna pumunta sa grocery para bumili nang pwedeng iluto. Nang makarating ako ipnark ko yung kotse at saglit na tumingin kay Wonwoo na mahimbing padin ang tulog. Hinimas ko siya sa braso para gisingin.
"Wonwoo, ano bang gusto mong kainin?" I asked.
Gumalaw ito tsaka uminat at idinilat ang isang mata. "You'll cook?"
"It depends pag kaya ko ang gusto mo."
"Carbonara. Please?" Pout. Tumango ako at nag ayos ng sarili bubuksan ko na sana yung pinto nang bigla akong pinigilan ni Wonwoo. Lumingon ako sakanya.
"Saan ka pupunta?"
"Sa loob, bibili para sa carbo--." Hindi niya ako pinatapos.
"No!"
"Huh? Eh diba gusto mo ng carbonara? Baliw kaba?." Naasar nako.
"I said no. Mag pizza nalang tayo nagbago na ang isip ko. Ayokong lumayo ka, baka mapano kapa. Dun kana lang bumili ng pizza oh! Para nakikita kita." Pagkasabi niya nito ay agad naman niyang ipinikit ulit ang mata ko. Okay, agree naman ako sa pizza kaya hindi nako kumontra Naglakad na ako sa papunta sa yellow cab. Pagkarating ko agad akong umorder kasi nagugutom nako. Nang makuha ko na bumalik ako sa kotse ay naabutan ko si Wonwoo na nakahubad ng T-shirt
"What are you doing? Mag damit ka!! Magkakasakit ka lalo." Pag saway ko.
"Eh mainit eh!!." Pasaway.
"Magsusuot ka, or else umuwi ka mag isa mo." Banta ko nang makapasok ako sa kotse.
"Tsk!." Inis niyang isinuot yung t shirt niya at agad na sumandal. Lumapit ako sa pwesto niya para buksan yung bintana. Mukha namang na preskuhan siya kasi nawala yung kurba sa noo niya. Inistart ko ang kotse at oo nga pala! Hindi ko alam kung saan yung condo niya.
"Hey!" Tapik ko sakanya. Idinilat niya yung isa niyang mata para tumingin sakin. "Ano yung address niyo?".
"Katapat lang ng building nina Jeniel." Sagot Niya, tinanguan ko lang siya.
Nag drive na ako. Sinisilip silip ko si Wonwoo sa byahe pero mahimbing talaga ang tulog nito. Hinahangin hangin pa yung buhok niya. I'm gonna miss him.Nang makarating kami, ginsing ko wi Wonwoo para umakyat sa Condo niya. Ipinar ko yung kotse at agad bumaba. Naglakad ako diretso sa elevator kaso nagulat ako nang kuhain ni Wonwoo yung pizza na hawak ko at agad na hinawakan yung kamay ko. Nang makarating kami sa pintuan ng condo niya doon niya lang binitawan yung kamay ko. Pagkapasok ko ay agad na bumungad sakin nang napakalinis na sala. Baby seal gray at matte black ang combination ng condo niya astig.
Inihanda ko na yung pizza at maiinom, nang makarating ako sa sala ayun siya nanunuod na ng TV. Umupo ako sa tabi niya at agad na kumuha ng pizza. Akala ko kukuha siya kaya siya yumuko yun pala kumagat lang sa pizza na hawak ko. Nahiya tuloy ako, pero sa una lang pala. Naubos na namin yung pizza at wala paring sawa si Wonwoo kakapanuod. Inaantok ako. Humiga ako sa sofa, tumngin si Wonwoo sa ginawa ko halatang nagulat ito. Pinatay niya yung TV at agad na tumabi sakin. Nakayakap sya sa likod ko."Can we stay like this? Forever." Bulong niya. Hinawakan ko yung kamay niya at ipinikit ko na yung mata ko para matulog.
BINABASA MO ANG
Lost Star | Mingyu ff
Fanfiction"The worst kind of pain is when you're smilling just to stop the tears from falling." Cc: Muffinkeyks