Lost Star | Mingyu ff

•45

Mingyu's POV

Pagtapos namin mag movie marathon ni Allen agad naman itong nakatulog. Napagod siguro. Halos ba naman apat na movies pinanood namin staright, wala kaming ginawa kundi kumain, tawanan at magtakutan.

Iniakyat ko siya sa kwarto niya para mas maging kumportable siya. "Hey, i'm going out for a minute or two. Don't wait for me to arrive after you wake up eat, understood?" Tinext ko iyon sakanya at inilapag ang phone niya sa bed side table.

Tinitigan ko lang siya. She's indestructible. She survived the pain. She's wonderful. She's an angel. Napapangiti nalang ako sa iniisip ko. Itong babaeng nasa harapan ko, nagsimula kami sa mag kaaway, hindi ko ikalain na magiging close kami like this. She hate me so much but i'm the only one who's beside her. Kahit malaki ang kasalanan ko sayo pinatawad moko, kahit pa na ako ang nagparamdam sayo ng sakit, kahit pa na ako yung may kasalanan ng lahat kinalumutan mo yon at kinilala mo ang totoong ako. I smiled. The girl infront of me. I love her

Bumuntong hininga ako tsaka lumapit sakanya at hinalikab siya sa noo. "Sleep well my star." At saka ako lumabas ng building ng condo niya.

Nandito ako ngayon sa cafe na napagusapan namin ni Wonwoo na magkita. He said he want to have a conversation with me pero ako pa talaga ang nauna ah? I don't have the rights to be mad at him because it's my fault anyways, pero di ko kasalanan na ikakasal pala siya sana naman ininform niya ako diba? But i think i'm in the rightful place na magalit sakanya. Pero wait. Bakit naman ako magagalit sakanya? Dahil kay allen? Yeah... No. Bakit naman ako magagalit sakanya ng dahil kay Allen? It's a bit wierd We're not ever together... Yet

Umorder ako ng maiinom tsaka ng donut. I really hate waiting. Pero mayamaya may tumapik sa balikat ko. Hindi ako lumigon at uminom nalang ako. Alam ko naman na kung sino yon.

"Hey bud." Wonwoo.

Tumago ako tsaka kinain yung donut na nasa platito. "Hey" walang buhay na sabi ko.

"So... How's life? How are you?" Nakangiting bati nito. Napatingin naman ako sakanya.

"C'mon, don't be awkward. Wag ka masyadong trying hard. maging totoo ka sa sarili mo at kauspin moko katulad ng Wonwoo na nakilala ko." Hindi nakatingin na sabi ko sakanya. I bet he's grining endlessly

"Wow, your not mad at me?" Natatawang sabi niya tsaka umorder.

"Actually hindi ko alam. Siguro? Wala namang dahilan para magalit ako sayo. It's my fault. So bakit ako magagalit sayo? Unless nalang gusto moko magalit sayo? Sapakin moko i'll be mad at you right away." Seryosong sabi ko habang nakatingin sakanya ng diretso.

"Your kidding right?" Tumawa siya. Ano bang nakakatawa? Ikakasal kalang nabaliw kana.

"No."

"So kamusta naman?" Pagiiba nito ng topic. Kinuha nito ang order at agad na sinimulan kumain ng paonti onti. "How's Allen?" Hindi nakatingin na sabi niya. Kumunot naman ang noo ko.

"Look at me while your talking, not on the crossinni, do i look like a crossinni to you?" Ngumiti ako. Ramdam ko yung kaba niya. Hindi ito tunay na Wonwoo.

Tumawa ito, at tingilan ang pagkain tsaka tumingin sakin. "So?"

"Okay lang naman, okay lang din siya"

"I doubt that"

"Why?"

"I want her back" natigilan naman ako sa sinabi niya. What the hell?!