All Yours Are Mine [TGKS#2]

Chapter 35 : Don't Leave Me

- RAVEN'S POV -

Argao, Cebu..

Pinuntahan namin ang dating tirahan ng mga De Castro. Someone told us na hindi na pag-aari ng mga De Castro ang hacienda. Pinuntahan din namin ang address na binigay ni Tita Stella ang kanilang bahay malapit sa isang sikat na beach resort dito, kaso iba na ang nakatira and they didn't know who is Sophia.

"Hindi kaya dinala ni Guian si Sophia sa ibang lugar?" Sabi ni Leo.

"Or maybe in other country?" Segundo ni William.

Napailing ako at napamewang. "That's impossible. Wanted si Guian dito sa Pinas."

"What?" Gulat nila.

"Takas sa kulungan ang lalaking 'yon. Maybe gunagawa ng paraan si Don Carlito itago ang anak niya upang di mahanap ng mga pulis."

Leo nodded. "We need to get back him into prison."

"I know.."

Maybe she's not here.. Pero hindi pa rin ako susuko. Sophia and my child they are both in danger, damn it!

Tinapik ni Leo ang palikat ko. "Tiwala lang, makikita mo rin siya."

I nodded. "Yeah.. I know."

And I know that she still loves me.. I hope my thought was right.

Next day. We didn't expected na makikita ko ang isang pamilyar na lalaki. Its him! He's talking to other guy na mukhang seryoso. Tapos ay sumakay na siya sa isang itim na van.

"Fvck shit!" I screamed.

"What?" Pagtataka ni William.

"We need to follow that van! Guian is in there!"

Madali naming sinundan ang van. Nang huminto ang itim na van sa isang abandonadong bahay agad niliko ni William sa may kanto.

Agad kaming bumaba. Masyadong malawak ang lugar kung papasok din kami sa malaking gate. May ilang lalaki na nagbabantay sa labas.

"What should we going to do?" Tanong ni Leo.

Sumabat si William. "Kung maghiwalay-hiwalay kaya tayo?"

I looked at him. "Are you sure?"

He grinned "We have guns. Isang putok lang matataranta na sila."

May naisip akong plano kaya agad akong lumayo sa dalawa at nagtago sa likod ng puno. Kinasa ko ang baril saka ko pinaputok ng sa itaas. Napansin ko agad ang pagkagulat ng mga lalaki sa labas ng gate, kasabay ng paglutang nila Leo at William na agad pinagbabaril ang mga lalaki, iyong isa ay mabilis na tumakbo papasok ng gate.

Naghiwalay-hiwalay kami. Napansin ko ang dalawang itim van na lumabas ng gate kaya madali din akong sumakag sa kotse ni William at pinagana ko ang makina. Agad akong nagmaneho at sinundan ang mga van na iyon. Iniisip ko na baka nandoon si Sophia.

Papatayin talaga kita, Guian..

Nang mapalayo na ang nga van ay bigla kong inapakan ang preno nang babaeng papatawid ngayon sa daan. Sh*t!

Natigilan ako when she looked at my direction, alam kong hindi niya ako nakikita because tinted ang harap ng kotse.

Sophia..

Agad kong binuksan ang pinto at nagulat din siya nang makita ako. I felt my heart skips a beat again like the first time we meet.

I already found her..

"Sophia.."

"R-Raven?"

She was about to run towards me at sasalubungin ko siya ng mahigpit na yakap when I heard shot of a gun that hits her, pero saktong nasalo ko siya nang bumasak siya. Hindi na ko nagdalawang-isip na mabilis kong tinutok kay Guian ang baril ko and I hit him twice in his chest.

Puno ng galit ang nararamdaman ko kaya agad ko na siyang pinatay.

Napaluhod ako nang nakahiga na sa bisig ko si Sophia.

"S-Sophia? Sophia, I'm already here.." I said trying to wake her up, also my tears I can't hold it back.

She can't leave me like this..

- SOPHIA'S POV -

Nalipungan ako sa mga boses na naririnig ko kaya dahan-dahan akong napadilat. Ngayon ko lang napansin na patagilid akong nakahiga at may kung masakit sa katawan ko kaya napapikit ako sa biglang pagkirot sa likod ko.

"Oh shit! Don't move, please.. O great, you're awake!"

Ang boses na iyon..

Napadilat ako at nanlaki ang mga mata ko kung sinong ang lalaking ito.

"R-Raven?"

Ngumiti siya at agad niya kong hinalikan sa noo. "I'm already here. You're safe now, so you don't have to be scared of.. Don't ever leave me again, please?"

Hindi ko alam ang dapat kong maradaman ngayon, halo-halo eh.. Wala din akong masabi. Naramdaman ko na lang ang pagtulo ng luha sa gilid ng mata ko.

Natigilan ako nang may bigla akong may naalala. Sh*t! Bumaba agad ang tingin ko sa tiyan ko at hinawakan agad ito.

"R-Raven, yung---"

Nabigla ako nang halikan niya ako sa labi. "Hush.. Don't worry, our baby is safe, too." Pangiti-ngiti niyang sabi.

Mas lalo akong naluha sa saya dahil nabuntan ako ng tinik sa dibdib.

"S-Sorry.. Sorry kung iniwan ulit kita.. Sinabi kasi ni Julia na kinasal na kayong dalawa."

Napamura siya ng mahina at ginulo ang kaniyang buhok. "That's a big lie, that's not true. Walang kasalang naganap dahil dito agad ang punta ko para mahanap ka. You don't know na sobra-sobra na pag-aalala ko nang malaman kong dinukot ka ni Guian, lalo na't buntis ka pa. Tell me, I am the father, right?" Titig na titig siya sa aking mata.

"O-Oo.. Ikaw lang at wala ng iba.. N-Nasaan na ngayon sina Guian?"

Mahigpit niyang hinawakan ang aking mga kamay. "I killed him because he hits you and thank God you're safe. But you need to stay here hanggang sa gumaling ang tama mo sa likod."

Naalala ko na, pero hindi ako makapaniwalang binaril ako ng ganun ni Guian.

"I will take care of you from now on, just...just don't leave me. If you want go far away, I should go with you. Magpapakalayo tayong dalawa."

Napatango ako na may ngiti sa labi. "Gusto ko magsimula ulit...yung kasama ka."

Hinalikan niya ang mga kamay ko saka niya hinaplos ang pisngi ko. "Yes, of course. We will do it together. But first, let's stay here in Cebu for a couple of days."

Napanguso ako. "Bakit naman?"

Napangisi siya. "I just want to remember something.. But before that.."

Nabigla ako dahil mabilis ng sinakop ni Raven ang labi ko. Napapikit na lamang ako at ginantihan siya. Hindi ko akalin na sa kabila ng lahat, hahanap-hanapin niya pa rin ako, na mahal niya pa rin ako kahit lumayo na ako sa kaniya. At ngayong nandito na siya, hinding-hindi na ko lalayo sa kaniya.

#ChaTara08