AŞKIN YASAK HALİ

BÖLÜM 5

SELAMM ^^

YENİ BİR BÖLÜMLE SİZİNLE BİRLİKTEYİM.  BİR ZAMANLAR GÖNLÜMÜN EFENDİSİNDEN GELSİN BU ŞARKI HERKESE... =)

SEVİLİYORSUNUZ :*

NOT: YORUM VE VOTE BEKLENİR.

SAYGILAR

===LUCCA===

Bütün gün beynimde kendimi yeyip bitiren kurtlardan muzdariptim. Asya'yı yakınımda tutmak istiyordum. Onu yakınımda tutacaktım ve dize getirecektim. Ona Lucca'nın kim olduğunu gösterecektim. Gerekirse onu kendime köle yapacaktım. Asya'nın ele avuca sığmayan asi ruhunu bana hapsedecektim.

Onun yüzünden bugünkü sınavı astım. Hepsi o bayan agresifin yüzündendi. Onu bulursam bütün bunların hesabını soracağım. Tabi hesap sormak için önce Asya'yı bulmam gerekiyordu. Ve bu durumda onu bugün bulmam imkânsızdı. Asya ile karşılaştığım ilk gün gözlerimin önüne geldi ve ne zaman bu anı hatırlasam yüzümde hınzır ve çapkın bir tebessüm oluşuyordu.

Arabama atladım ve evimin yolunu tuttum. En çok sevdiğim şarkıyı açtım ve eşlik ettim. Kırmızı ışığın yandığını görünce fren pedalına basarak durdum. Karşıdan karşıya geçen insanları izliyordum. Arada da ışıkları kontrol ediyordum. En arkadan gelen kıza gözüm takıldı. Biraz daha dikkatli baktım ve Asya'nın olduğunu anladım.

'Sonunda seni buldum bayan agresif' dedim kendi duyabileceğim sessizlikte.

Kırmızı ışığa ve yolda karşıdan karşıya geçmekte olan insanlara aldırmayıp oldukça hızlı olan siyah renkli araç otomobilimin yanından geçti. Hemen hemen yolu tamamlamıştı herkes Asya'nın dışında. Gözlerim az önce sergilenmiş olan görüntü karşısında şaşkınlıkla açılmıştı. Arabanın acıyla çıkan fren sesi ve Asya'nın bir panter çevikliğinde arabanın üstüne zıplaması aynı anda olmuştu. Ben dahil orada olan herkes yaşananlara inanamamıştı.

Olayın şokunu üzerimden attıktan sonra aceleyle arabamdan dışarı çıkarak yanına koşarak gittim. Kazaya sebep olan adam ise hala şoktaydı. Asya ise her şey normalmiş gibi otomobilin üzerinden sakince indi. Herkes ona bakıyordu. Elimle kolunu tutup kendime çevirdim. Göz göze geldik. Küçük çaplı yaşadığım şoktan olsa gerek Asya'nın etrafında onu kontrol ederek dönüyordum. Yaralanmış mıydı emin değildim ve sağına soluna bakıyordum.

'İyi misin?'

'Kötü mü olmam gerek?'

'Şaka mı yapıyorsun? Az önce ne olduğunu burada bulunan herkes gördü. Arabayı süren adam bile şokta ve sen durmuş benimle laf savaşı yapıyorsun.'

'Merak etmeni gerektirecek bir durum söz konusu değil. Kaza bile değildi.'

'Sarhoş musun sen? Arabanın üstüne bir panter gibi zıplayamasaydın ölmüş olabilirdin.'

'Ölürüm ya da ölmem. Bu seni alakadar eden bir şey değil.'

Son lafını söyleyen yine o oldu ve beni tek başıma bırakarak yanımdan ayrıldı.

'Aptal' son sözümü duymadı bile.

Onu merak ettiğinden dolayı asıl aptalın kendisi olduğunu biliyordu. Neden merak ettiyse artık! Bunca zaman nasıl başının çaresine baktıysa şimdide bakabilirdi. O benden hoşlanmıyordu. Bunu açıkça gösteriyor ve gerek davranışlarıyla gerek sözleri ile belli ediyordu. Ama asıl soru şu ki ben neden onu merak ediyordum? Neden zihnimi onunla meşgul ediyordum? Sorduğum sorulara ise cevap vermek istemiyorum.