De elementen

2. Een nieuwe thuis?

2

Een nieuwe thuis?

Na een lange weg gaan we eindelijk de autosnelweg weg af en komen we in een klein dorpje terecht. We komen op de markt terecht en rijden de eerste straat rechts af. We stopen aan een groene poort die ongeveer 2 meter hoog is. Pas toen ik uitstapte zag ik het gebouw is van op de foto. Samen met mama lopen we naar de koffer en loop naar de groene poort, doe hem open en stap binnen. Mama komt achter mij gesprint. Ik loop voorbij het gebouw langs rechts omdat de voordeur langs de achterkant van het gele gebouw is wat eigenlijk niet logisch is. Eenmaal aan de deur belt mama aan en wachten we.

Dan wordt de deur open gedaan en daar staat een slanke blonde vrouw die net een paar centimeters groter is dan mij. Ik ben Juta zegt ze en jij moet Ott zijn. "Ja ik ben Ott." antwoord ik daar op. Ik en mama lopen samen naar binnen. We staan in een kleine hal met een deur voor ons. Grijze muren en naast de deur voor ons is een trap met witte leuningen. Lings van ons zijn twee kleine raampjes die heel hoog in de muur zitten. Op de grond ligt een mat waar Juta op staat. Rechts van ons zit een kast in de muur. En rechts voorbij de kast is een gang, waar die naar leidt weet ik nog niet.

"Welkom in het huis Dageraad." zegt Juta. Hopelijk kan je het hier snel vinden met de ander bewoners vult ze nog aan. Ik reageer niet zo snel want ik ben nog een beetje in de war van waar ik terecht ben gekomen. "Hopelijk!" zeg ik. Mama vraagt aan Juta of ze alles in orde gebracht wat ze heeft gevraagd. Over wat zullen ze het hebben dan wil ik het vragen, maar voordat ik het wil vragen begint Juta het al uit te leggen

Ja, ik heb het water van het merk Water-pure in orde gebracht. Mama laat een glimpje zien en omhelst mij. Ze wenst mij geluk en dan besef ik het weer er is geen weg terug. "Doe je best hier en bel me nog." fluistert ze in mijn oor. Ze laat me los en loopt de deur uit. Ik hoor na een tiental seconde de auto starten. Ik kijk naar Juta en ze zegt dat ik haar moet volgen. Ik neem mijn valies op en loop de trap op achter Juta. Als ik de laatste trede op loop kom ik op de eerste verdieping. Er is nog een trap naar boven naar waarschijnlijk een tweede verdiep. Recht voor mij is een grijze muur hetzelfde grijs als beneden in de gang en links nog een deur. Daarna neem ik een kwartdraai naar links en zie een lange gang. Met aan de linker kant allemaal ramen, het zijn er ongeveer zes en als je erdoor kijkt zie je de straat. Aan de rechterkant zijn drie deuren die in een licht grijs zijn geschilderd. Er zit een ruitje in elke deur die op een hoogte van een meter en een half zit. We lopen tot aan de eerste deur en Juta zegt dat dit de badkamer is. Het is een vrij kleine badkamer. Aan de muur zijn licht blauwe tegels bevestigd, recht voor ons is een raam. In de linker hoek staat een douche met daarnaast meteen een bad. "Joepie!" denk ik, er is een bad. Er zijn langs de rechterkant twee lavabo's met daar een spiegel boven. En onder de lavabo's zijn kastjes geplaatst die een donker bruine kleur hebben. We lopen de badkamer uit en lopen verder op de gang richting de tweede deur. Op de deur hangt een blad met twee namen daar op. "Yanayca en Lien slapen hier." zegt ze. Ze kopt op de deur, maar er komt geen reactie en opent de deur. De kamer is veel groter dan de badkamer, er hangt een roos behang met witte bloempjes in de kamer. Er staat een wit stapelbed in de rechter hoek, voor ons zitten twee ramen in de muur. Er is geen vensterbank want die is veranderd in een soort bank. Er staat aan de rechter kant van de kamer een enorme witte kast, net naast de deur links staat nog een verzorgingstafel. In het midden van de kamer ligt een matje met daar op eer ronde witte tafel en twee stoelen daarrond. Op de tafel staat een roze bloem en het raam staat volledig open. We stappen terug naar de gang en Juta sluit de deur. We gaan verder door de gang en komen aan de laatste deur en Juta zegt dat dit mijn kamer wordt samen met Yanic. ze opent de deur en lopen de kamer binnen.

Net zoals bij de meisjeskamer zijn er recht voor ons twee ramen met daarnaast een bruine kast. We lopen naar de kast en Juta opent de linker kastdeur. Dit zal jouw deel van de kast worden, ik kijk verder naar de kamer en zie twee bedden. Een van de bedden staat rechts naast de deur, met het hoofdkussen gericht naar de kast. Tegen de linker muur staat het andere bed. Het zijn twee identieke bedden met een licht bruine kleur. Juta wijst naar het linker bed tegen de muur en zegt dat dit mijn bed zal worden. Op het bed licht een hoeslaken met een aap opgedrukt, op het hoofdkussen dat net zoals het kussen van Yanic naar het raam wijst staat diezelfde aap nog eens gedrukt. Naast mijn bed staat een bureau en naast het bed van Yanic staan twee zeteltjes met een klein tafeltje er voor met hetzelfde bruis als onze bedden. Ik zet mijn valies op mijn bed en vraag aan Juta om mij eerst te instaleren. Ze loopt de deur uit en aan de klank van haar hakken hoor ik dat ze de trap afloopt. Ik doe mijn rugzak open en begin uit te pakken. Ik leg mijn kleren in het linker deel van de kast, ik open het rechter deel van de kast eens uit nieuwsgierigheid. Ik zie verschillende kleuren. Rode, groene en zelfs gele kleur. Op het onderste schap staat een mini frigo, ik open hem en zie dat er verschillende soorten groenten en fruit in ligt.

Ik krijg weer die immense dorst, maar ik weet mijn water niet zijn. Ik zoek in de kast en onder mijn bed, maar windt het niet en op dat moment voel ik me op de grond vallen vervolgens sluit ik mijn ogen. Als ik mijn ogen weer open doe zie ik Juta voor mij. Ze heeft een flesje water in haar handen en steekt het naar me uit. Ik neem meteen een grote slok en ondertussen staat Juta recht. Ze loopt naar de kast, mijn gezicht is nat besef ik me plots. Juta buigt zich en wijst naar onder de kast. "Hier is je water!" roept ze bijna. Ze vraagt of alles goed met me gaat en ik antwoord met een bevestigende blik. Ze loopt naar de deur en kijkt nog eens achter haar, na de deur dichtgeklapt gehoord te hebben. Besluit ik maar om recht te gaan staan en ik ga op mijn bed zitten.

Ik denk dat ik beter de doos met water onder mijn bed zet voor als ik s 'nachts waker wordt met dorst. Ik sta voorzichtig op en loop richting de kast, maar voel me wel nog een beetje slap. Ik pak de doos vanonder de kast en pak ze op. Loop terug naar mijn bed waar ik de doos dan onder schuif. Ik begin terug met mijn valies uit te pakken. Leg de rest van de kleren in mijn deel van de kast, mijn laptop en dvd's leg ik naast de Ipad op de bureau die ik er al eerder had neergelegd. Mijn lege valies leg ik onder mijn bed en ga ik aan de bureau zitten. Ik start mijn laptop op en zoek nog wat informatie over het element water.

Op dat moment gaat de deur open en komt er een jonge met donker zwart haar naar binnen gelopen. Hij is ongeveer zo groot als mij en werpt zijn blik op mij. Hij vraagt op een boze manier wie ik ben. Ik ben blijkbaar jouw nieuwe kamergenoot. Hij stormt de deur uit en loop volgens mij naar beneden. Na een tiental minuten komt hij terug samen met Juta. Ze stelt mij aan hem voor, waardoor hij nog kwader wordt. Ze verteld dat dit Yanic is en ze kijkt nog eens naar hem, geeft hem een knipoogje. Ze gaat terug naar beneden en Yanic gaat op mijn bed zitten.

Hij vraagt hoelang ik hier zal blijven. "Dat weet ik niet!" antwoord ik. Ik vraag hem hoelang hij hier nu al is en dan antwoordt dat hij hier samen met zijn zus al twee jaar is. "Wie is je zus?" vraag ik. Yanayca, ze slaapt samen met Lien op de kamer naast ons. "Sorry dat ik zo reageerde" zegt hij plots. Dat geeft niet, ik zou ook boos en kwaad reageren als er plots iemand op mijn kamer zit. "Maar heeft Juta dan niets verteld over mijn komst?" vraag ik. Neen ze zal het waarschijnlijk vergeten zijn of het was een snelle beslissing. Maar hopelijk gaan we ons samen amuseren, ik ben blij dat er eindelijk en nieuwe kamer genoot is. Het is denk ik bijna een jaar geleden dat ik er nog een gehad heb. Hij vraagt of we naar beneden gaan en ik stem daar in toe. Samen lopen we de deur uit en lopen door de lange gang. Het is wel een vrij mooie gang met het bèche kleurtje aan de muren, maar de gang is enkel een beetje kaal. Als we aan de trap, vraag ik waar de deur net ons naast ons voor is. Het is de kamer van Juta, als er ooit een probleem zou zijn s 'nachts mag je altijd naar hier komen.

Op dat moment komt er een meisje de trap op en Yanic roept :"Hey kleine meid!" Eerst kan ik het niet thuis brengen waarom hij kleine meid roept, maar dan snap ik het. Het is zijn zus. Dan begin ik haar eens goed te bekijken en zie ik de gelijkenissen met haar broer. Dezelfde haarkleur, ogen en zelfs dezelfde wangen. Volgens mij is het een tweeling, als ze helemaal boven is aangekomen. Stelt Yanic haar voor, hij zegt dat ik Ott ben en dit Yanayca zijn tweelingzus is. Ik wist het, ik lach eens naar haar om dan loopt ze richting haar kamer. Wij lopen verder naar beneden richting de living en als we daar binnen komen dan...