9
Iedereen heeft een geheim!
Zonder het zelf te beseffen ben ik helemaal verstijfd, ik durf niets te zeggen. Laat staan te bewegen, zelf niets een naar ademhalen. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan en opnieuw zie ik zijn donkere ogen, waar k gans de nacht heb door waker gelegen.
Wat moet ik doen?! Waarom is hij hier?! Dan plots durf ik het wel, ik haal diep adem. Ik snak zo snel naar adem, dat ik bijna begin te hyperventileren.
Als ik op het punt sta mijn deur dicht te slaan, begint hij plots te praten :"Watermaen STOP met je nutteloze onderzoekjes! Je kan er toch niets aan veranderen! Neuw gaat terug komen en daar kan jij nu eenmaal niets aan veranderen! Je weet niet wat je te wachten staat en dat moet ook zo blijven!
Op dit moment ben ik nog vriendelijk! Maar dat zal niet zo blijven, als je niet stop zal ik niet meer zo vriendelijk zijn en een gesprekje met je komen voeren!"
Noemt hij dit vriendelijk? Hij heeft nog geen enkele seconde van mij weg gekeken. En zelfs nu hij gedaan heeft met praten blijft hij recht in mijn ogen kijken.
Dan pakt hij plots mijn hand vast, ik voel een koude rilling door mij gaan. Ik zak door mijn benen.
"Haaaaauw!" roep ik zo luid ik kan. Ik bevries langs binnen, elke seconde dat hij me langer vast heeft wordt het kouder. Als ik naar het hand dat hij vast heeft kijk, zie ik dat er zelf als ijs op mijn hand staat.
Dan zie ik het, een soort van teken op zijn linker arm. Maar nog voor ik het goed kan bekijken draait hij zijn arm.
Nog eens roep ik dat hij moet stoppen! "Oké, ik zal stoppen! Stop jij dan ook met je onderzoekjes?" zegt hij op een vraatzuchtige toon. Ik wil niet stoppen ik wil te weten komen wat hier allemaal aan de hand is! Maar ik kan da pijn niet meer verdragen, dus ik maar dat ik stop. Hij laat mijn hand los en ik van helemaal op de grond. Ik zie hem nog wegstappen en sluit dan mijn ogen.
Een paar minuten later wordt ik terug wakker en is het ijs rond mijn handen ontdooit. Het is veranderd in een grote plas water op de gang, ik heb geen zin om het op te kuisen. Dus zet ik me recht en loop terug mijn kamer in.
Ik wil even op mijn bed gaan liggen, maar hou mezelf tegen. Het onderzoek! Yanic eet veel groenten, ik drink veel water. Zou het iets met elkaar te maken kunnen hebben en dan schiet het mij te binnen. Lien is over haar hele lichaam warm en ik ben ijskoud. We zijn elkaars tegengestelde! Net zoals water en vuur.
Ik ben water en dan is zij vuur. Yanic en Yanayca zijn een tweeling, zouden ze dan ook dezelfde kracht hebben?
Maar het is mij nog nooit opgevallen dat zij net als haar broer zoveel groeten eet. Als ze echtdezelfde kracht hebben, ontbreekt er nog iemand. We hebben vier elementen :Water, vuur, aarde en lucht.
Ik heb water daar ben ik 100 procent zeker van, Lien heeft vuur, Yanic en Yanayca hebben lucht of aarde.
Dus hebben de iemand te kort, tenzij dat een van de vorige bewoners ook een kracht hadden. Maar waarom is die dan weg?
Ik besluit om dan naar de meisjeskamer te gaan en daar eens een kijkje te gaan nemen.
Lien slaapt niet met een donsdeken, maar met drie, dus heeft ze het snel koud. Het raam staat open en nu pas besef ik het dat elke keer dat ik hier was het openstond. Ik begin de spullen te doorzoeken, maar vindt niets vreemd. Op het punt dat ik wil vertrekken, kijk ik nog is in het rond en zie ik dat er een grote installatie boven het bed van Yanayca hangt. Het is een soort luchtfilter. Wacht eens een LUCHTFILTER?! Yaniyca en Yanic hebben niet hetzelfde element!
![](https://img.wattpad.com/cover/12026364-288-k987280.jpg)
JE LEEST
De elementen
Roman pour AdolescentsIEDEREEN HEEFT EEN GEHEIM Ott lijkt een gewone jongen zoals jij en ik, maar niets is minder waar. Zodra hij naar het internaat Dageraad gaat, gebeuren de eene vreemde dingen na de andere. Maar er is niet alleen iets vreemd aan het huis maar ook aan...