Ultimatum

Nowe Porządki

Parę dni po śmierci don Arrivabene odbył się pogrzeb. Wedle tradycji podczas ceremonii został odczytany testament. Brali w tym udział wszyscy członkowie mafii Scuderii i AMG. Pojawił się nawet sam wielki Enzo Ferrari oraz delegaci z partnerskich mafii Haasa i Saubera. Rozpoczęło się czytanie:

A więc stało się... Doszło do tego, że odszedłem z tego świata i każdy pozna moją wolę. Nie wszystko, co tu będzie napisane jest moim pierwszym zamysłem. Z czasem zmieniałem treść testamentu, by niczego później w zaświatach nie żałować. Pierwszą moją wolą jest oddanie mojego całego majątku i szefostwa mafii w ręce Michaela, a pięć procent z tego majątku ma trafić w ręce pana Ugo Zagato, któremu jestem wdzięczny za uratowanie życia mojemu chrześniakowi, ponadto chciałbym, aby mój przyjaciel, Toto Wolff uczył Michaela zarządzaniem mafią. To tyle. Mam nadzieję, że spotkamy się wszyscy razem tam w górze.
Niech was Bóg błogosławi.

Michael był w szoku. Nie spodziewał się, że cały majątek don Arrivabene przejdzie na niego. Czuł się tym strasznie przytłoczony, jednak gdy poczuł ściskającą jego ramię Mię, miał wrażenie, jakby cały ten ciężar z niego dosłownie spłynął. Wiedział, że nie został z tym sam.

Po ceremonii kochankowie udali się na wzgórze do domu pana Zagato. Gdy ten zobaczył Forzitę wiedział, kto do niego zawitał. Wysiadł z samochodu i uścisnął się z projektantem.

- Wszędzie rozpoznałbym ten wóz. Co słychać przyjacielu? - zaczął uradowany gospodarz - To jest ta dziewczyna, o której mi mówiłeś?

- Owszem - odparł z dumą Michael - Amore, to Ugo Zagato, najlepszy projektant samochodów w Europie.

- Bardzo mi miło, Mia Forza.

- To dlatego tak przywiązałeś się wtedy do Forzity.

- Forzity? - zapytała dziewczyna.

- To Ferrari nazwano w pewnym sensie zdrobnieniem twojego nazwiska.

- Niesamowite!

- Jest cudowna, ale ty ją deklasujesz - powiedział Michael, po czym pocałował ją w policzek.

- Co was do mnie sprowadza?

- Mamy dla ciebie wspaniałą wiadomość. Chcę przepisać ci pięcioprocentowy spadek po moim wuju Maurizio.

- Że co proszę?! - krzyknął zszokowany Ugo - Michael, doceniam ten gest, ale nie mogę tego przyjąć. Wiem, jak majętny był don Arrivabene, więc nawet jeden procent to i tak za dużo.

- W ramach wdzięczności za uratowanie mi życia. Proszę.

- Dziękuję bardzo, don Kasmirski - po dłuższym namyśle pan Zagato przystał na propozycję. Dzięki temu mógł zbudować profesjonalny warsztat, gdzie tworzył kolejne dzieła, aż do swojej śmierci. Michael i Mia pobrali się miesiąc później, a potem na świat przyszło im troje dzieci: najstarszy Marco, młodszy Polo i najmłodsza Elise. Jim wyjechał do Stanów, założyć własną mafię razem z ojcem, co było wspierane przez Mister Wolffa. Dorobili się majątku i ostali. Kimi będąc na wakacjach na Majorce poznał piękną, czarnowłosą dziewczynę o imieniu Alessandra. Prowadzili upojne życie, po czym doczekali się dziecka o imieniu Robin. Niestety były i smutne wiadomości: pan Kasmirski po dwunastu latach od ostatnich wydarzeń zmarł na niewydolność serca. Pochowano go tam, gdzie jego żonę. To była jego jedyna wola.

"Zapytano się mnie, czy gdybym raz poczuł szczęście, to czy nie wspominałbym swoich wszystkich porażek. Nie odpowiedziałem ani tak, ani nie. Ta sytuacja zależy od tego, jak duże jest to szczęście. Ja je dzielę na materialne i niematerialne. I moim zdaniem to drugie jest mocniejsze, bo gdybym miał wszystkie skarby tego świata, a byłbym sam, nie czułbym się szczęśliwy, jednak w odwrotnej sytuacji, gdybym miał kochającą rodzinę, jednak musiałbym ciężko pracować, by wiedli normalne życie już tak. Bo wiedziałbym, że mam dla kogo żyć. I to jest piękne. To jest właśnie moja definicja szczęścia"

Michael Kasmirski, 1958

No i koniec. Powiem szczerze nic mnie tak nie pochłonęło, jak to. Lubię tematykę włoskich mafii, a w połączeniu z F1 daje kumulację. Dodam jescze tylko informację i pytanie:

Info: Pojawi się zapowiedź drugiej części

Pytanie: Chcecie, bym poświęcił po jednym rozdziale na bohaterów i ich dalsze losy?

Piszcie również wasze podsumowanie.

Peace!