BAŞKA BİR ZAMAN

23.Bölüm-"Erkek misin sen ?"

Geciktiğinin farkındayım özür dilerim 

23.Bölüm 

-FURKAN -

"Hiçbirşeyi yok , sadece ayağını kırmış gerizekalı." diye bağırdığımda Yağmur kafasını kaldırdı ve bana doğru baktı . "Yalnız olduğunu görmüyor musun ? Onu burda böylece bırakalım mı yani ?" Derin bir nefes aldım . " Bak sen ne halt yersen ye , iki buçuk saattir burdayız ,sanırsın beyin kanaması geçiriyor ibne. Ben gidiyorum anladın mı beni ?" bağırarak konuşuyordum çünkü gerçekten sinirliydim."Ben onu burda tek başına bırakamam ." dedi o da bağırarak .

"Senden  başka insanlarda olmalı hayatında yeni sevgilisiyle takılan eski sevgilisini aramak mı gelmiş aklına direk. Senden başka arkadaşı yok mu ?" 

"Beni çağırdı bak onunla bir geçmişimiz var sevgili olmadan önceki 2 sene. Ben ne olursa olsun ne yapmış olursa olsun hiçkimseyi yalnız başında hastane köşelerinde bırakmam." artık yere bakıyordu.

"Harika , hatta mükkemmel çorbasını içir bandajını da sen değiştir istersen. Harikasın ya."  

"Furkan !" diye bağırdığında asansörün içine girmiştim kapı kapanmadan önce konuştum " Ne halt yersen ye istersen baş ucunda uyu ama bir daha beni okulunda veya dershane çıkışında bekleme." 

Kızgın ve üzgün bir surat ifadesiyle bana baktı ardından asansör kapısı kapanmadan önce Orçun'un odasına girdiğini gördüm. 

-YAĞMUR-

Derin bir nefes aldım ve Orçun'un odasına girdim . Bana kızması gereksizdi . Onu burda yalnız başına hastane köşelerinde bırakmayı kabul edemem . Ne olursa olsun bir geçmişimiz var . 

Yatağının ucuna oturdum . "Daha iyi misin ?" dediğimde kafasını salladı. "Orçun anneni aramalıyız ,veya başka arkadaşlarını . Saat geç oluyor eve gitmem gerek ." 

"Haklısın çok üzgünüm ben hallederim sen git lütfen buraya gelmen bile benim için büyük birşeydi çok sağol Yağmur gerçekten." kafamı öne eğdim.

"Rica ederim kim olsa gelirdim." gözlerime baktı tam yandaki telefonu almak için eğilmiştim ki kolumdan tuttu.

"Orçun bak.." dediğimde beni susturdu. "Yağmur biraz konuşsak olmaz mı ? Adam gibi konuşsak."

"Yine aynı şeyleri konuşucaksak gerçekten vaktim yok." kafasını salladı ." Aynı şeyler değil." Yan taraftaki koltuğa oturdum. "Öncelikle..." dedi gözlerime bakarak. "... ben özür dilerim , sana yaşattığım herşey için okuldaki konuşmalarım için , yılbaşı gecesi için aklına gelebilicek her türlü şey için." Sustum hiçbirşey demedim.

"Ayrıca ben iki yıllık geçmişimizi de göz önünde bulundurarak seninle arkadaş olmak istiyorum . Yağmur lütfen . Senin hayatımdan çıkmanı istemiyorum . Söz veriyorum ki yanlış birşey yapmıyıcağım. Furkan ile aranızda bir sorun yaratmak da istemiyorum. Bu saatten sonra bana ne kadar güvenirsin bilmiyorum ama yemin ederim ki . Ayrıca eski sevgiliden arkadaş olmaz klişesini de biliyorum ama lütfen ben hayatımda senin olmamana dayanamıyorum be kızım." 

Gözlerimi kapadım ve güzel bir iç çektim. "Tamam." gülümsedi ."Gerçekten mi ?" kafamı salladım. Güldü. "Teşekkür ederim , gerçekten."  O sırada kapıdan içeri annesi ve babası girdi . Ayağa kalktım.Annesi önce oğlunun yanına koştu ardından beni baştan ayağı şöyle bir süzdü . Şaşırmıştı.

"Yağmur ?" öylece durdum . "Meltem Teyze." dedim bende selam vermek için. "Ben ımm artık gidiyim." Annesi tekrar Orçunun başına döndü babası benimle birlikte dışarı çıktı . "Yağmur." diye seslendiğinde arkamı döndüm. "Sağol  kızım ." Gülümsedim ."Ben hiçbirşey yapmadım." Adamcağız gülümsedi . "Sen bizim olanı adam ettin daha ne olsun bunun için sana teşekkür etmem gerekiyordu." Gözlerim dolmuştu bir babanın bana teşekkür etmesi ...