BAŞKA BİR ZAMAN

28.Bölüm - Hayal Kırıklıkları

28.BÖLÜM -Hayal Kırıklıkları 

…….

“Bir şey söylemeyecek misin ?” dedim Ezgi ye bakarak.

“Ben yani şimdi…”

“Biliyorum ama senin bir şeyler demene ihtiyacım var gerçekten.”

“Doğru olanı yaptın.” Dedi fısıldayarak . Gülümsedim.

“ Bencede.” Dediğimde Emrenin beni takmadan sınıftan çıktığını gördüm. Arkasından koştum adını defalarca koridorda bağırdım fakat arkasını dönmedi. Kolundan tutup onu durdurdum. “Şuan hiç sırarı değil.” Dedi benim taklidimi yaparak .İç çektim.

“Emre yapma, şuan sana çok ihtiyacım var lütfen .”

“Sadece ihtiyacın olduğunda geliyorsun Yağmur.”

“Özür dilerim ama o an gerçekten..”

“Dut tahmim ediyim hiç sırası değil di çünkü o an bana ihtiyacın yoktu değil mi ?” Ezgi yanımıza geldi . “Onunla ben konuşurum.” Deyip bahçeye çıktılar.

O sırada telefonundan beni izleyen bir kız gördüğümde “Gelsene sen bir buraya .” diye bağırdım fakat kız aceleyle kalabalığın arasına karıştı.. Arkasından gittim ve işte budur . 9/H

Sınıfa girdiğimde en arka sıradaydı . “O telefonu bir versense sen .” dedim bağırarak.

“Niyeymiş o sen kimsin ki ?”

“Fotoğraflarını ne karşılığında çektiğini bilmiyorum ama çekip durduğum kişi.” Dedim bağırarak . Tüm sınıf bana bakıyordu.

“Ne saçmalıyorsun.”

“ Eeeh seninle mi uğraşıcağım ben be !” telefonu elinden çektim ve galeri ye girdim . İnanılmaz. Heryerde ben ve Orçun . Emre ile az önce olan konuşmalarımızı bile çekmiş.

“Seni polise verebilirim , biliyorsun değil mi ?” dediğimde boş gözlerle bana bakmıştı. Belli ki korkuyordu . O an Özgenin ne söyleyerek kızın böyle bir şey yapmasını sağladığını merak etmiştim. “Eğer müdüre gitmemi istemiyorsan seninle ufak bir konuşma yaparız.” Dediğimde kafasını salladı. Telefonundaki tüm fotoğrafları sildim ve geri verdim.

“ Bu fotoğrafları sana çekmeni kim söyledi ?”

“Özge.” Ihm bu gerçekten biraz fazla kolay olmuştu. Zil çalmıştı son dersti epey olaylı bir gündü fakat zili umursamadım.

“ Ne dedi de seni beni ve Orçun u dikizlemen konusunda ikna etti ?” susuyordu.

“Konuş ! Bak haberin var mı ben on ikiyim , seni harcarım.” Dediğimde yine korkmuştu anlaşılan onu korkutmadan cevap alamıyıcaktım.

“Hoşlandığım çocukla aramızı yapabilrdi.” Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tutmuştum.

“Adın neydi ?”

Susuyordu.

“Söyle.” Diye bağırdım . “ Eylül.”

“Bak Eylül cüm hayatındaki herkese güvenebilirsin ama o kıza değil . Benden bir abla tavsiyesi olarak gör bunu . O kız seni parmağında oynatıyor sana istediğin şeyi veremez seninle işi bittikten sonra umrunda bile olmazsın zaten senden insanları dikizlemeni isteyen biri nasıl bir kişiliğe sahip olabilir ki ?” kafasını salladı.

“Özür dilerim.” Dediğinde yumuşadım . “ Senden bir şey istiyorum , artık bu işlerle uğraşmayı bırak ve beni de öyle , Eylül . Ve ben sana hoşlandığın çocuğu ayarlamada inan Özgeden çok daha iyi bir şekilde yardımcı olabilirim.”