BAŞKA BİR ZAMAN

15.BÖLÜM - "Sürprizler"

MULTIMEDIA :)) 

15.BÖLÜM-

SÜRPRİZLER 

“Bir kızı bu kadar sevebiliceğimi , bu kadar isteyebiliceğimi nerden bilebilirdim. Bu güzelliğe aşık olmak değildi.Bu herşeye aşık olmaktı . Sesine,tenine,gülüşüne,gözlerine,burnuna herşeyine…

Sevmek demek korku filminde başrol oynamak demekti benim için . Aslında insanlar kendi duvarlarını kendi örüyor galiba.Korkulur mu lan sevmekten ?

Seveceksen de adam gibi seviceksin tabi . Sonuna kadar dip dibe.Dokunmadan da sevebiliceksin mesela . Uzaktan . Şerefsizliğin lüzumu yok ki .

Sonuçta adam olmak parayla değil .”

“Waow Mr.Sheakspear Furkan’a ne yaptın ?”

Gülümsedim.

“ Ciddi söylüyorum ben abi nedir bu ya ? Öküz yemin ederim öküz . Sen hayvan gibi sev tamam mı ? Devam et böyle . Afferim .Bir tarafında patlasın yine . Hı hı devam.”

“Melis . Yağmur’u tanıyorsun .Öyle biri değil o .”

“16 yıllık yaşamımdan öğrendiğim bir şey varsa öyle değil dediğim herkes öyle.”

“Vay be dedem konuştu .”

Suratıma koca bir yastık yedim.

“Ya ben seni niye düşünüyorum ki ? Beter ol abi banane.”

Güldüm . “Gel buraya.” Kaçmaya çalışıyordu ama belinden tutup sarılmıştım . Çocukken bunu ona çok sık yapardım ve nefret ederdi .

“ Hayin.” Dedi gülerek.

Çalan telefonumu açmak için onu rahat bıraktım ve odama gittim.

“Efendim.”

“Günaydın sevgilim.” Bir ses milyarlarca ses arasında nasıl bu kadar farklı hissettirebilirdi . Hissettiriyordu işte.

“Günaydın.”

“Konuşmamız gerek . Yani böyle iğrenç bir konuyla güne başlamak inan bende hiç istemezdim ama bi…”

“Ne oldu ?”

“Kapının önüne gelir misin ?”

……

“Yağmur konuşucak mısın artık ?”

Aslında belkide deliriyorum .Ama sevdiğim insandan birşeyler saklama taraftarı değilim. Bunu anlatmalıyım .

….

“Ne ? Ne ? Ne ?”

“Artık öğrendiğine göre seni arayıp saçma sapan şeyler anlatsa bile kale almayacaksın o halde oraya gitmem gerekmiyor.Zaten gitmezdim ama…”

“Yağmur o herifin bir daha sana bulaşmayacağını nerden bile bilirim ?”

“Şurda ayağın bir taşa takılıp yere düşüp beyin tramvasından ölmeyeceğini nerden bilebilirim.” Dedim en soğuk tonumla ne yapmaya çalıştığını ona anlatarak.

“İki si aynı şey değil.”

“Aynı şey efendim . İkisi gayet aynı şey . Şu güzel günde huzurumuzu daha fazla bozmasak olmazmı ? Çünkü ben güne yeteri kadar iğrenç başladım.”

“Tamam bu konuyu şimdilik uzatmıyorum ama kapandı zannetme .”

“Zannetmem .”

Yürüyorduk . Çiçeklerin yol boyunca o hoş ama bir o kadar da disnep filmlerini andıran tiksindirici derecede müthiş kokusu içinde kendimi bir hollywood filminden fırlamış gibi hissediyordum .