BAŞKA BİR ZAMAN

18.BÖLÜM - GERİ DÖNÜŞ

18.BÖLÜM-GERİ DÖNÜŞ

Bavulumu hazırlarken düşündüm biraz.Orçun u geri döndüğümde her okul günü onun suratına bakarken ne hissediceğimi , ne yapmam gerektiğini , nasıl davranmam gerektiğini... Ondan nefret etmiyorum beni gerçekten sevdiğine inanıyorum ama önceden sevmiyordu biliyorum. Farkındayım seven adam bunu yapmaz. Seven adam sevdiği kızı her an düşüneceği için o sırada başkasını öpemez. Öpemez içi el vermez ki . Vermemeli... Kaybettikten sonra anladı bence değerimi. Nasıl olsa bu salak beni seviyor nasıl olsa avcumun içinde diye mi düşünüyordu acaba ? Of bilmiyorum ama bence bunun acısını fazlasıyla yaşadı . Karşıma geçip bana beni sevdiğini söylediğinde ona bir sevgilim olduğunu hatırlatıığım zaman ki surat ifadesini dün gibi hatırlıyorum . Oysa mutlu olmam gerekirdi . İntikam alabildiğim için sevinmem .Ama büyük bir ayrıntıyı unutuyorum . İyi insanlar mutlu olamaz...

............................

Arabadan yavaşça indim ve deniz kokusunu doyasıya içime çektim . Kapalı bir havaydı . Yağmur yağıcak gibi sanki . Sıcak nemli bunaltıcı ama kapalı bir hava.

Furkan : " Otogara geldik şimdi Selda teyze. Tamam . Evet söylerim. Tabi." Furkan annem ile konuşuyordu. Vedaları hiç sevmediği için evden bizi uğurlamıştı ve bizide otagara kadar Furkan götürmüştü. Ablam ve Furkan bagajdan bavulları alırken şöyle bir etrafıma baktıp ilerdeki banklarda oturan çocuğu gördüğümde epey şaşırmıştım .Yiğit ? Yanına gidip oturdum ve kulaklığını çıkardım.

"Hey ?" gülümsedim . "Balıkesir küçük yer anlaşılan." dedi en sinir bozucu ses tonuyla. Umursamaz bir tavrı vardı . Hala o yorgun hayatından bıkkın olan insandı.

" İyi misin ?" dedim konuya bodoslama dalarak. " Evet  tabi neden olmayayayım ki ?" dedi ima ediyordu .Uzatmadım . Laf sokmaktan hoşlanıyordu bu çocuk ve eğer ona iyi gelicekse bir kaç laf yememin sorunu olmaz."Nereye gidiyorsun ?" dediğimde " Kalbimin götürdüğü yere ." dedi yine alaycı ses tonuyla.

"İstanbula geliyorsan eğer beni ara olur mu ? Yardıma ihtiyacın olursa Furkan da bende burdayım.Yalnız değilsin. " dedim gülümseyerek.

Gözlerini kısarak imalı şekilde güldü ve "Evet  tabi sende olmasan..." kulaklığını kulağına geri taktı. "Yağmur." diye bağırdı ablam. Arabamız kalkmak üzereydi.Bavullarımızı otobüsün bagajına yerleştirdik.Bitmişti.Bu yaz tatili benim için bitmişti işte.Bu hafta inanılmaz geçmişti hergününü ayrı güzel hatırlaayacaktım.

"Yiğit değil mi o ?" diye sordu Furkan. "Evet o sana bahsettiğim  epey sorunu olan çakma louis tomlinson ın ta kendisi." dedim.

Furkan konuşmadı zaten ikimizde bunu konuşmak istemiyorduk . O gece yiğit in bana anlattıklarını teker teker anlattığımda gerçekten üzülmüştü. Birşey demeden Yiğit in yanına gitti ve on dakika boyunca konuştular sonunda tokalaşıp yanımıza geldiğinde " Otobüsün kalkmak üzere sevgilim." dedi bana o tatlı gülümsemesilye. O an ne oldu bilmiyorum ama içimdeki o ağlama duygusunu bastıramadım. Gözlerim doldu ve ona sarılınca gerisi de öylece geliverdi zaten . Birde ne zaman görüşürdük kim bilir aynı şehirde olmamız mesafeler olmayacağı anlamına gelmiyordu .ve ben bunu çok iyi biliyordum . 

"Seni seviyorum." diye fısıldadım kulağına. " Bende seni seviyorum." Dedi ve sarılmayı bıraktığımızda ağladığımı görünce "Aa Yağmur saçmalama. Niye ağlıyorsun ? Görüşücez yine . Bir ay sonra sadece . " dedi gülümseyerek. "Merak etme seni hergün arayıp rahatsız ederim birtanem." diye ekledi. İstemsizce gülümsedim. "Balıkesir-İstanbul hattı 9 nolu otobüsü kalkmak üzeredir.Yolcuların otobüse binmeleri ve eşyalarını kontrol etmeleri önemle rica olunmaktadır." anonsu dinledik ablam otobüse binmeye gitti . Furkan a son bir kez daha sarıldım  "Ah hadi ama ." diye fısıldayarak dudaklarımdan öptü.Uzun süre öpüştük.