Diabolik Lovers Bardzo Tępa Paula

6. Laito

Paula mieszka u nas już miesiąc i TROCHĘ znormalniała. Właśnie idę do niej przekazać ważną wiadomość.
Gdy tylko zapukałem drzwi otworzyły się. Paula ukazała się w ładnej żółtej sukience z czerwoną wstążką związaną z tyłu w kokardkę. Niestety widok psuła fryzura. Dwa kucyki na jednym boku z czego jeden przechodził przez czubek głowy i na drugiej stronie został upięty z resztą włosów w kolejnego kucyka.

- O hej Laito! Spodziewałam się kogoś innego...

- Tak, a kogo? - zapytałem patrząc na jej wyciągniętą rękę z telefonem.

- Zgłodniałam, a nie wiem gdzie jest kuchnia, więc napisałam esemesa po pizzę.

- I nie przyszła? A o której pisałaś?

- Jakąś godzinę temu? Nie wiem, może coś źle napisałam? - spojrzała w komórkę - Nie... Wszystko jest sformułowane jak należy. Nie rozumiem...

- Mogę zobaczyć? - zapytałem. Paula podała mi swój telefon. Spojrzałem na treść esemesa:

" Dzień dobry! Poproszę pizze 4 sery z podwójnym serem oraz litrową Pepsi pod mój adres"

I to ma być zamówienie? Mój zachwyt tym esemesem przerwała Paula, mówiąc:

- Chciałam napisać, że moje drzwi są z białego drewna, żeby nie musieli szukać, ale stwierdziłam, że wyraźnie napisałam esemesa, a ty co na ten temat uważasz? - spytała całkowicie poważnie.

- Że się tej pizzy nie doczekasz...

Za 20 minut będzie 23.00. Przypomniałem sobie, że z wrażenia zapomniałem Pauli powiedzieć po co do niej przyszedłem. Wstałem więc i stwierdziłem, że przy okazji się pożywię.

Zapukałem. Cisza. Drugi raz zapukałem. Głośne BUM. Postanowiłem wejść. Było ciemno, więc zaświeciłem światło. Na łóżku leżały tylko poduszki. Spojrzałem w lewo i zacząłem się śmiać. Na podłodze zaplątana w kołdrę leżała Paula. Spała. Napisałem więc kartkę, postawiłem ją na stole i wróciłem do swojego pokoju.

Wszystko zostało przedstawione z punktu widzenia Laito. Nazwa rozdziału będzie informować kto przedstawia zaistniałą sytuację. Mam nadzieję, że się podobało i zostawicie po sobie jakiś ślad. Papatki