Kadınım Olur Musun?

Bölüm-5

Araba hızla ilerlerken korkularım da hızla büyüyor benim acılarım benim yıkılmışlığım bana yetiyordu ne diye sende benim canımı yakıyorsun ki ahh erkek değilmi işte benim fikirlerimin benim Düşüncelerimin hiç bir anlamı yok hep kendilerini düşünüyorlar camdan baktım ve düşüncelerime iyice daldım niye hep kalp kırıklığı yaşıyordum ki neden hep üzülen taraf ben oluyordum ki 19 yıl boyunca hep mutluluğu aradım elimde mi koca bir hüzünle kalıyordum hep ortada ve şu anda kendi rızam olmadan bir adamın yanında o nereye giderse bende yanında sürükleniyordum hani erkekler kadınların peşinde koşmazlardı bu niye geliyordu ki peşimden sadece bir gece geçirdik beraber onla ama beni tekrar görmeye geldi onunla konuşmak hiç istemiyorum bir saatir yoldayız ama hala gidiyoruz ve tek bir kelime bile konuşmadık herhalde pişman oldu yaptığına ve beni evime tekrar götürüyor bu düşüncemin olması için dua ettim ve ben bunları düşünürken efe'nin sesi beni düşüncelerimden sıyırdı "şarkı dinlemek ister misin?" Dedi aslında iyi fikirdi telefonunu elime aldım ve bu aralar sıkça dinlediğim affet müslüm gürses şarkısını açtım şarkı güzel bir şekilde arabanın içini sardı şimdi daha da bir hüzün çöktü yüreğime ve artık nefes almakta güçlük çektiğimide anladım sonra kendimi şarkının etkisine bıraktım ve eşlik ettim.

Eğer seni kırdıysam
Darıl bana
Ama bir gün
Beni ararsan,bak ruhuna

Birden gecem tutarsa 
Güneşi çevir bana 
Sevgilim bağışla 
Biraz zor olsa da 

Affet beni akşamüstü 
Gölgem uzarken 
Öğleden sonra affet
Ne zaman istersen 

Affet beni gece vakti 
Ay doğmuş süzülürken 
Sabaha kalmadan affet 
Tam ayrılık derken 

Çünkü sen çölüme yağmur oldun 
Sen geceme gündüz oldun 
Sen canıma yoldaş oldun 
Sen kışıma yorgan oldun..

Şarkı son bulduğunda biraz daha iyi hissetmiştim aslında şu an avazım çıktığı kadar bağırıp ağlamak istiyordum ve artık değersiz olmaktan bıktmıştım insanların beni kullanmasından da bıkmıştım 19 yaşındayım ama hala çok yorgunum hiç yaşım gibi davranmıyordum hep olgun durmaya güçlü durmaya çalışmıştım ama buna izin vermiyorlar ve bu beni daha da çok yoruyor ben bunları düşünürken efe bir şarkı açmıştı bir tebessüm peyda oldu yüzümde yarım yamalak oda bulutlara esir olduk-oğuzhan koç efe çoktan eşlik etmeye başladı bile

Yine yaz bitti 
Biz göremeden güneşi 
Bulutlara esir olduk 
Kararıp gitti, yıllarım bilemeden neşeyi, 
Büyük sandıklara koyduk 

Gelen olmadı yerine... 
Kimse sormadı yüreğinde bu koca boşluk niye?

Tam bu sözde elini göğüsüme koydu ve devam etti

Ah.. inen olmadı daha derine

Tam burada bunları söylerken kendi göğüsüne koydu elini bana şarkılarla duygularınımı anlatıyordu ağzım bir o biçimini aldı

Ki ben yormadım bu rüyayı 
Birgün bile gidebileceğine 

Yokluğunda yine yüz çevirdim aşka 
Güz geçirdim onca yaprağım sarardı soldu 
Sonbaharın sonunda bahar yok artık 
Yağmuru vurunca derde dert oldu 
Rüzgarı vurunca derbeder oldum

Ve şarkı bitti o zaman sıra bendeydi efeye duygularımı anlatmam lazımdı ve şu an kalbim bu kadar hüzünü kaldıramazdı biraz neşelenmeye ihtiyacım vardı doğru şarkıyı düşünemeye başladım ve buldum!!!tam efeye uygun bir şarkı ve duygularımı tam ifade ediyordu grup seksendört-söyle

Geldiği gibi gidiyor, biri gaflete düşüyor 
Yine kapımda hasreti, bu mu adaleti 
Bu beni kahrediyor 

Böyle bitmeyi haketmedik, sorun neydi ki çözemedik 
Yine çoğaldı sancılar, sevinir yancılar 
Bu beni kahrediyor