Mr. Gentleman and I

Chapter 26: Ella's Confession

          Tumakbo ako agad agad papuntang airport . Hindi na ako nagpaligoyligoy pa. Takbo ako ng takbo hanggang sa makapunta ako sa taxi terminal at sumakay ng taxi papunta roon.

         Malas ! Traffic ! sinabi ko sa isip ko na naiinis. Hindi tumagal ay umandar na ulit ang kotse at maya maya rin ay huminto sa tapat ng airport.

         Tumakbo ako na parang wala nang bukas para makapagpaalam. Hindi ko rin maintindihan pero parang hindi ko yata kakayanin na hindi makapagpaalam.

         Maya maya ay nakarating na ako kung nasaan sila. Tinanong ko sila agad kung nasaan si jean. Tarantang taranta na ako na nagtatanong ngunit wala silang sinasabi. Nananahimik lamang sila.

       Anong ibigsabihin nito? Umalis na siya?

.

.

.

      Biglang tumulo ang luha ko. Hindi ko ito mapigilan. Gaya ng ginawa ng ama ko sa amin. Iniwan ......

      Masakit ang maiwanan. Matagal ko ng alam ito. Ngunit hindi ko alam na babalik sa ganitong pagkakataon. Si Jean? bakit?

     Naglakad ako papunta sa pinakamalapit na mauupuan at umupo. Kailangan kong magpahinga. Hindi ko maintindihan itong puso ko. Ang sakit. Yun lang ang alam ko.

     Biglaan na naman akong umiyak.

" Paasa! nagbabait baitan para makakuha ng babae! kunyari matulungin! Porket gwapo palaging ginagamit! Paasa! bakit kasi ako umasa? mahina kong sinabi.

        ...

paalis na sana ako ng.......

ummm ummm bitawan mo ko.....

Jean's POV

    Paalis na sana ako at nagpaalam na ng isat isa sa aking mga blockmates. Ngunit hinarang nila ako. Sinabi nila na hintayin ko si Ella dahil alam nilang close kami at magkaibigan.

     Tatanggihan ko sana pero mapilit sila. Kaya wala na akong magawa kung hindi maghintay tutal mamaya pa ang flight ko at naghahanda lang ako. Nadelay kasi ang flight ko dahil may nangyari daw na technical problems sa eroplano. Kaya' t hinihintay ko ang next batch.

       Habang naghihintay ay tinamad ako kaya't napagisipan ko munang pumunta ng banyo para.... alam niyo na.

       .....

jingle bell

jingle bell

     Maya maya pagkalabas ko ng cr.... nakita ko si Ella sa gilid umiiyak..

huhubels... nalulungkot din ako...

lalapitan ko na siya at kakausapin na sana ng bigla siyang magsalita ng mahina

"Paasa! nagbabait baitan para makakuha ng babae! kunyari matulungin! Porket gwapo palaging ginagamit! Paasa! bakit kasi ako umasa"

Ano yun? Sinong paasa?

Biglang may tunog sa gilid na nagsalita.

Ikaw tanga!

         Biglang napangiti ang aking mga labi sa aking narinig.

Alam niyo ba yung feeling ko nung marinig ko yun?

xD xD woohooo @_@ *_*    

(thumbling effect)

Tapos hindi pala ako no ?

Bigla ko siyang nilapitan ng mabagal at nilagay ang aking kaliwang kamay sakanyang mata para hindi niya ako makita at kanang kamay naman ay tinakip ko sa kanyang bibig.

Pilit kong iniba ang aking boses.

" Holdap to.. Sama ka sakin kung ayaw mo may mangyaring masama." sabi ko.

" opo opo opo!" sabi niya.

Hirap akong pumigil sa pagtawa.

pinalakad ko siya hanggang sa isang sulok kung saan hindi kami makikita ng blockmates at dun siya pinakawalan.

Pagkabukas ng mata niya at nakita niya na ako bigla kong sinabing

" Sur....

Hindi pa man ako natapos ay bigla siyang patalon na yumakap sa akin.....

○▪○

Sumasakit puso ko! Tama na! Tama na! Hindi ko ito matatake!  Nagulo ang paningin ko. Para bang umiikot kami habang niyayakap niya ako. Oo alam ko sobrang peke na nito pero yun yung nararamdaman ko. Parang yung sa mga taiwanese na drama na pagmaynangyayaring cheesy eh umiikot sila.

... uh..

uh.....

///_///

      Hindi ko na alam ang sasabihin ko kaya at niyakap ko na lang soya pabalik.

Maya maya ay bumitaw na siya at pinagpapapalo ako .

Aray! bakit mo ako pinapalo? tanong ko sa kanya.

Paiyak niyang sinabing " Bastos Bastos!"

pinunasan ko ang luha niya at sinabing" Tahan na.. wag ka ng umiyak.."

" Aalis lang ako ng sandali.. Babalik ako"

Biglaan naman siyang napatigil sa sinabi kong iyon at tinanong kung kailan ako babalik. Sinabi ko sa kanya na mananalagi ako dung ng isa o dalawang taon pero babalik rin naman ako.

End of Jean' s POV

Ella's POV

Buwisit tong lalaking to! Alam lang niya gawin ay manakot! Bahala ka sa buhay mo! Alis ka!

Sinabi ko sa kanya.

Naintindihan ko rin naman siya kayat ayun ok lang nan sa akin na umalus siya. wala naman akong kapangyarihan na ihypnotize siya eh.

Nagusap usap din kami ng sandali hanggang sa dumating ang oras ng flight niya...

" O pano ba yan ... paalam na ella" ang sabi niya sa akin.

Nagpaalam din naman ako.... pero hindi ako mapakali kaya at hinabulan ko siya ng sigaw.

"  Jean! Gusto kita! Pag hindi ka bumalik kakalimutan ko lahat ito! "

Kita namang nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko at sabay harap pa niya at sinabi ring pasigaw

" Ella, Gusto din kita!  Sana pagbalik ko Mahal na! "

///_///

Namula ako dun... ano daw ! kapal niya! Gusto niya Mahal agad?  Ang swelos din niya ah!

Bago siya umalis ay nag flying wink pa siya sa akin.. Sinalo ko naman....

Hindi nagtagal ay lumipad na ang sinasakyan niyang eroplano. Sana wag magaya sa malaysian airlines.....

At ako umalis na rin......

Tinapos ko ang buong araw na ito ng walang pagsisisi. Hay...

After 2 weeks...

Sa wakas Tapos na ang finals! woohooo! 

Ang saya!

Bakasyon Na!