Kendini yazı yazmaya adayan ve yazdıklarını herkesten saklayan genç bir kız.
Yazmak onun için bu dünyada bir kaçış yolu. Tek sorunu mutlu sonlardan nefret ediyor olması.
Gerçek dünyada mutlu sonlara inanmadığı için yazdığı hikayeleride mutsuz so...
İnstagramda gelecek bölümlerden minik kesitler paylaşacağım. Kesitlerden haberdar olmak için - bekirzade_leman
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asel Esrin;
Peki ya ben bu söylediklerime inanıyor muydum? Belki de haftalardır kitabın üzerinde çalışmaktan beynim yorgun düşmüştü ve bu yorgunluğun beynimde yaratmış olduğu etkiyle hayal görüyordum. Sanırım deliriyordum!
Çocukluğumdan beri her zaman yazmakta olduğum defterlerimi yastığımın altında saklıyordum. Bir kez bile olsun asla o defterin yerini değişmemiştim. Dün gece defteri yastığımın altına koyduğumu net bir şekilde hatırlamama rağmen şu an defterim yerinde yoktu!
''Lütfen biri bize tüm bunların bir kamera şakasından ibaret olduğunu söylesin. Çünkü artık gerçekten sinirlenmeye başlıyorum.'' dedi Yasemin bana bakarak.
''Bana inanmıyorsunuz değil mi? Deli olduğumu düşünüyorsunuz.'' dediğimde dördü de kafalarını evet anlamında aşağı yukarı salladılar.
''Deli olduğunu düşünmüyorum. Sadece bizimle kafa buluyormuşsun gibi bir halin var.'' dedi Barış beni baştan aşağı süzerek.
''Bakın ben kitabımdaki tüm karakterleri dış görünüş olarak tanıyorum. Uzun veya kısa boylu, sarışın veya esmer olmalarını ben seçtim. Ve şu an benim yazdığım o karakterler tam karşımda duruyorlar. Sizi tanımamam imkânsız çünkü sizi ben yazdım.''
Ben bile söylediklerime inanmakta zorluk çekerken karşımdaki insanların bana inanması gerçekten çok zordu. Ah çığlık atmak geliyordu içimden.
''Bu kadar yeter artık! Sen ne saçmaladığının farkında mısın?'' dedi Erkan öfkeyle bana bakarak.
''Bunu sana kanıtlayabilirim.'' dedim ve kitapta Erkan hakkında yazdığım şeyleri düşünmeye başladım ''En sevdiğin renk sarı, en sevdiğin yemek yaprak sarması, en sevdiğin film türü bilim kurgu, aşk filmlerinden hep nefret etmişsindir çünkü hepsinin sonunun klişe olduğunu düşünüyorsun.''
''Sus!'' diye bağırdığında gözlerimi iri iri açıp ona baktım.
''Bunları her hangi bir yerden öğrenmiş olabilirsin.''
''Haklısın,'' dedim kafamı olumlu anlamda aşağı yukarı sallayarak ''Ama senin tavşanlardan korktuğunu kimse bilmiyor. Onları ne kadar tatlı bulsan da asla yanlarına yaklaşamıyorsun. Yükseklik fobin var bu yüzden lunaparka gittiğiniz zaman binmek istediğin o aletlerin çoğuna binemiyorsun. Çorbanın içerisinde nohut olduğu zaman kimse fark etmeden onları çorbadan çıkarıp atıyorsun. Şeftaliye alerjin var ve bunu ailen dışında kimse bilmiyor. Ve son olarak bu dünyada en değer verdiğin kişi Yase..''
Erkan'ın bir anda eliyle ağzımı kapatması sonucu susmak zorunda kaldım.
''Bunları nereden biliyorsun? Bunları bilmen imkânsız!'' dedi dehşete düşmüş bir yüz ifadesiyle.
