Kendini yazı yazmaya adayan ve yazdıklarını herkesten saklayan genç bir kız.
Yazmak onun için bu dünyada bir kaçış yolu. Tek sorunu mutlu sonlardan nefret ediyor olması.
Gerçek dünyada mutlu sonlara inanmadığı için yazdığı hikayeleride mutsuz so...
Ballarım biliyorum kafanız karıştı ama baş karakterlerin isimleri değişti. Kız karakterin ismi Asel, erkek karakterin ismi ise Uhud olarak değiştirildi.
Hikaye hakkındaki gelişmelerden haberdar olmak için beni instagramdan takip etmenizi rica ediyorum zira tüm gelişmeleri oradan duyurup kesitler paylaşıyorum - bekirzade_leman
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asel Esrin;
''Onlar kim?'' diye sordu Uhud kaşlarını çatarak.
''Hikâyenin kötü karakterleri.'' dedim yutkunarak ''Eğer siz buraya geldiyseniz onlarda buraya gelmişlerdir demektir. Demek ki onlar bizden önce uyanıp biz uyanmadan önce evi terk etmişler.''
''Neden burayı terk etsinler ki?'' dedi Barış elleriyle oynamaya devam ederek.
''Belki de onlar neler olduğunu biliyorlardır.'' dedi Erkan bana bakarak.
''Bu da defteri onlar aldı anlamına geliyor.'' dedim dehşetle. Ben yazdığım karakterleri tanıyordum ve bu tam da onlara göre bir hareketti.
''O kötü adamları biz tanıyor muyuz?'' dedi Yasemin düşünceli bir şekilde.
''Evet ama şimdilik size kim olduklarını söyleyemem.'' dedim yere bakarak. Daha neler olduğunu bilmiyordum ve onların kim olduğunu saklamak şu an için en mantıklı yol gibi görünüyordu.
''Kitap final yapmak üzereydi demiştin. Eğer final olacaktıysa eğer o karakterler ne zaman hikâyeye dâhil olacaklardı?'' dedi Erkan kafası karışmış bir şekilde.
''Aslında size daha söylemediğim bazı şeyler var. Size kurgu ve olaylar hazır demiştim değil mi? Sadece olay örgüsünü yazmak kaldı. Bu kitabın finalinde siz onlarla karşılaşacaktınız. Ondan sonraysa ben ikinci kitabı yazmaya başlayacaktım. Yani iki kitaplık bir seri olacaktı. İkinci kitapta olacak tüm olaylar ve onun finali de o defterimde yazılıydı.'' Bir anda böyle bir karmaşanın içerisine nasıl düşmüştüm aklım almıyordu doğrusu.
''Bazı soruların cevaplarını bulmak istiyorsak o adamları bulmamız gerek demek ki.'' dedi Uhud derin bir nefes alarak ve kafasını ellerinin arasına aldı.
Genellikle sakin bir hayatım vardı. Hayatımda yaşadığım en büyük aksiyon sınavlara son gün çalışmaktı sanırım. Üniversite okumak için İstanbul'a taşınmıştım ve üç yıldır burada yalnız yaşıyordum. İngilizce öğretmenliğini okuyordum ama şu an yaz tatili olduğundan tüm tatilimi evde geçirip kitaplarıma vakit ayırıyordum. Annemler iki ayda bir kez beni ziyarete geliyorlardı. Aslında annemin gözünde asosyal biriydim ama kitaplarım bana yeterdi. Yazı yazmayı sevdiğim kadar kitap okumayı da çok seviyordum.
