Kendini yazı yazmaya adayan ve yazdıklarını herkesten saklayan genç bir kız.
Yazmak onun için bu dünyada bir kaçış yolu. Tek sorunu mutlu sonlardan nefret ediyor olması.
Gerçek dünyada mutlu sonlara inanmadığı için yazdığı hikayeleride mutsuz so...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asel Esrin;
Sabah uyandığımda kafam çatlamak üzereydi. Dün tüm geceyi yaşadığım stres ve korku nedeniyle ağlayarak geçirdiğim için şu an başım feci derecede ağrıyordu.
Ayağa kalktığımda benim dışımda herkes çoktan uyanmıştı. Yatağın yanındaki çekmeceden ağrı kesici alıp ayağa kalktım ve mutfağa geçip su aldıktan sonra ağrı kesiciyi yutup banyoya girdim. Rutin işlerimi hallettikten sonra üzerime sade yeşil elbisemi giymiştim saçımı topuz yaptıktan sonra mutfağa geçip kahvaltıyı hazırlaması için Yasemin'e yardım etmeye başladım. İlayda hala Uhud'un yanındaydı.
Kendimi oldukça suçlu hissediyordum. Eğer kitapta onları mutlu olarak yazsaydım şu an her şey daha güzel olabilirdi ama ben onları mutsuz bir hayata mahkûm etmiştim. Kitabın finali aklıma geldikçe kalbim sıkışıyordu. Acilen Çınar ve Hazan'ı bulmam gerekiyor. Onlar kesinlikle neler olduğunu biliyorlardı yoksa neden saklansınlar?
Eğer kitaptaki olay örgüsünü acilen değiştirmezsem olacakları hayal bile etmek istemiyorum. Eğer yazdıklarım oluyorsa bu yazdığım defterde kurguyu değiştirebilirim demektir.
''Dün gerçekten de çok korktum Asel.'' dedi Yasemin sırtını mutfak tezgâhına dayayıp bana bakarak.
''Ben de çok korktum ama şimdi Uhud iyi ve önemli olan da onun iyi olması.'' dedim dudağımı ısırarak. Uhud kesinlikle bu sefer benim yüzüme bile bakmayacaktı.
''Haklısın.'' dedi kafasını aşağı yukarı sallayarak ''Dün gelen çocuk kimdi? Doktoru sormuyorum. Eren miydi ismi neydi?'' diye sordu Yasemin merakla.
''Evet Eren.'' dedim kafamı aşağı yukarı sallayarak ''Üniversiteden arkadaşım.''
''Sadece arkadaş mı?'' diye sordu Yasemin gülümseyerek tam saçmalama Yasemin diyecekken bir öksürük sesi duyduğumda hemen arkamı döndüm ve Uhud'u mutfağın girişinde durmuş bize bakarken gördüğümde neredeyse elimdeki tabağı yere düşürecektim.
''Uhud?'' diye sordu Yasemin şaşkınlıkla ''Senin burada ne işin var? Senin dinlenmen gerek!''
''Su içmek için gelmiştim.'' dedi Uhud bana bakarak ve ben hemen ondan gözlerimi kaçırarak elime bardak alıp sürahiden içine su doldurup Yasemin'e verdim Uhud'a vermesi için.
''İlayda'ya söyleseydin ya neden kendin ayağa kalkıyorsun!'' dedi Yasemin öfkeyle.
''İlayda tüm gece başımda bekledi çok yorgundu ve uyuduğunu görünce uyandıramadım. Hem bana çocukmuşum gibi davranmaktan vazgeç iyiyim ben merak etme.'' dedi Uhud Yasemin'den bardağı alarak.
''Ya tüm gece başında bekledi.'' dedi Yasemin alayla ''Beni kan tutuyor diye sen baygın yatarken yanına bile yaklaşmadı Asel ilgilendi seninle ve sen iyi olunca İlayda başında dikildi hemen.''
