13|01

32 2 2
                                    

HoSeok

Dah lima hari berlalu sejak kejadian kat sekolah hari tu. Sejak balik dari sekolah hari tu sampai hari ni Yoon tak balik rumah. Kat sekolah pun susah nak jumpa dia.

Kata Gukkie, dia ada cuba bercakap dengan Yoon dekat kelas tapi, Yoon buat tak dengar.

Bangtan semua risaukan Yoon sekarang. Dia pergi mana?

----

" Jung HoSeok! "

" Ye cikgu? "

" Saya tengok kamu setiap masa kelas saya kamu termenung saja. Kamu ada apa-apa masalah ke? Bukan kamu je yang saya tengok termenung. Tu NamJoon pun sama. Senior kamu SeokJin dan YoonGi pun juga. Junior kamu TaeHyung dan JungGuk pun sama macam kamu dan yang lain. "

" Maafkan kami cikgu. "

Aku meminta maaf bagi semua ahli Bangtan.

----

TaeHyung

Mana hyung aku ni semua? Gukkie pun sama. Janji lepas bunyi loceng dah ada kat sini. Tapi mana mereka?

" Taetae. Maaf kami lambat. Ada hal sikit. "

" Hmmm "

" Eh? Gukkie belum sampai juga? "

Aku hanya menggeleng.

----

Lima minit kami tunggu arnab tu datang. Akhirnya tiba juga.

" Hyung. Maaflah. Susah sangat nak pujuk Lisa untuk sertai rancangan kita tu. "

" Takpalah. So, dia setuju tak? "

Gukkie mengangguk. Baguslah Lisa setuju.

----

Lalisa

Aku tak tahulah nak rasa bodoh atau apa atas tindakan aku setuju dengan rancangan Bangtan.

Aku takut Yoon hilang kepercayaan terhadap aku pula.

Petang tu aku dan Yoon balik rumah sama-sama. Dah lima hari kami balik sama sebab Yoon tumpang rumah keluarga aku. Dia kata dia perlu masa untuk terima semua benda yang berlaku dalam hidup dia.

----

" Yoon, jom teman aku pergi 7E. Lepas tu kita lepak kejap kat Sungai Han. Jom? "

Yoon pandang aku pelik.

" Kau dah hilang akal ke Lisa? Kalau setakat nak pergi 7E tu aku naklah ikut. Tapi, nak lepak kat Sungai Han tu aku out. Jauh gila dari rumah kau. "

Ishhh! Banyak pula cakap si Yoon ni. Dahlah aku dah janji nak bawa Yoon jumpa Bangtan kat situ malam ni.

" Please~ Aku dah lama tak pergi Sungai Han. Rindulah. "

" Esoklah. Lepas balik sekolah. "

" Nak malam ni juga. "

Aku merengek seperti budak kecil. Tak pernah-pernah aku buang tabiat camni. Kalau tak pasal janji dan kebaikan Yoon, memang jauh nun di Thailand aku nak merengek camni.

" Yalah. Dahlah jom! "

----

YoonRa

Aku teman Lisa pergi 7E. Dia beli ramen dan strawberry milk je.

Kurang ajar punya Lisa. Kalau aku tahu dia nak beli dua tu je tadi, baik aku suruh dia beli esok.

Nevermindlah. Aku pun tetiba rasa nak slurpee.

----

Aku dan Lisa menuju ke Sungai Han.

Wah! Sedapnya udara!

" Yoon, jom duduk kat situ. "

Aku turuti.

----

" Lisa, apa aku patut buat dalam keadaan macam ni? Aku tak tahu aku boleh terima tak kenyataan yang dunia ni bagi kat aku. "

" Yoon, aku tak tahulah nak cakap apa. Aku tak tahu apa masalah kau sekarang, tapi kau kena terima sesuatu kebenaran itu sebab kalau kau tak terima, kau takkan dapat ubah apa-apa. "

Aku hanya tunduk.

" Lisa, aku rindu Bangtan. Aku rindu Jimin. Aku rindu Hanna. Aku rindu Dahyun. Aku rindu Joshua. Aku rindu Mingyu. Aku rindu masa aku belum tahu kebenaran ni semua. Aku rindu masa Jimin belum berubah dulu. Masa tu kami hidup gembira sangat. Aku rindu setiap saat tu, Lisa. Apa aku patut buat? Aku bukan tak dapat nak terima kenyataan, cuma aku takut. Takut kalau aku terima kenyataan ni semua, hubungan aku dan Bangtan dah tak macam dulu. Terutama YoonGi oppa. Aku sukakan dia. Aku taknak aku dan YoonGi dah tak rapat macam dulu lagi. Lisa, apa patut aku buat sekarang? Tolong aku, Lisa. Lisa? "

Aku angkat kepalaku dan lihat sekeliling untuk cari Lisa tapi, lain yang aku jumpa. Bangtan. Apa diorang buat kat sini? Lisa mana?

Aku berdiri daripada terus duduk dan berlalu pergi.

" Min Yoon Ra. "

HoSeok panggil aku.

Aku endahkan. Aku dah tak kenal siapa diri aku yang sebenarnya. Adakah aku Min Yoon Ra ataupun Jung MinRa. Maafkan aku.

" MinRa, kami semua dengar semua yang kau baru katakan tadi. Kami tahu susah untuk kau terima semua ni. Tapi, kau kena juga terima. Kau kena terima yang Hoseok oppa kandung kau. Kau kena terima yang YoonGi oppa angkat kau. Lagipun, kau pun ada sebut tadi yang kau suka dekat YoonGi, kan? Kalau kau terima yang firi kau adalah? MinRa, kau dan YoonGi takda halangan untuk bersama. Sebab kau bukan adik kandung YoonGi. Aku pun pasti yang YoonGi sukakan kau. Dan mesti YoonGi nak kau jadi MinRa. "

" Kau tak faham Jin. Aku dah tak kenal diri aku yang sebenar. Dan, kalau aku terima kenyataan yang aku ni MinRa, aku tak pasti apa perasaan aku dekat YoonGi sebab aku sukakan YoonGi sebagai Min YoonRa bukan Jung MinRa. Aku tak pasti kalau Jung MinRa cintakan Min YoonGi. "

Air mata aku jatuh. Aku tak tahu kenapa aku menangis sebenarnya.

" Tak MinRa. Kau tak faham satu benda. Min YoonRa mahupun Jung MinRa adalah sama. Dua-dua ialah kau. Cuma kau yang tak dapat nak terima kenyataan. "

" Jin. Aku boleh terima kenyataan yang Hoseok ialah abang kandung aku cuma, aku tak kenal dia sebagai abang aku. Aku kenal dia sebagai kawan aku. "

" Hoseok sendiri boleh bantu kau. "

" Masalahnya, maafkan aku Seokkie. Kalau korang nak tahu, HoSeok pernah luahkan perasaan dia kat aku. "

" Tapi, kau tak cintakan dia kan? Hoseok, kau pun dah dapat terima yang Yoon ni ialah MinRa kan? "

Aku pandang Hoseok. Hoseok tunduk.

" Tak. Aku masih tak dapat nak terima kenyataan yang Yoon ialah MinRa. Aku masih ada perasaan cinta pada dia. "

" Tapi, Hoseok. Dia adik kandung kau. "

" Dahlah Jin. "

YoonGi. Kau menangis.

----

YoonGi

Aku tak tahulah nak kata apa. Tapi, aku nak berbual dengan MinRa personal. Hanya kami berdua.

Biar aku ceritakan dulu segalanya. Dari A-Z seperti apa yang dia nak.

" Korang, boleh bagi aku cakap ngan MinRa kejap boleh tak? "

Meraka mengangguk.

[ Love Hate Tears ]Where stories live. Discover now