The Mistress

Chapter 13

Chapter 13 +__+

Dane congratulated himself when he was able to exercise self-control once again.

Nagawa niyang magpakatatag kahit halos nagliliyab na ang buong katawan sa sobrang pagkapukaw. He was burning with a fiery arousal, pero nagkontrol pa siya nang husto.

He was playing a big gamble. Nagsusugal siya—at ang personal na kaligayahan niya ang nakataya. He would be devastated if he lost. Baka mawasak ang katinuan niya kapag natalo siya....

Pero kailangan niyang ipagpatuloy ang pagsusugal. Pati ang pagsasakripisyo. Kailangan niyang maranasan ang sakit na dulot ng ibayong pagtitimpi. Kailangan malasap niya ang pakla ng disatispaksiyon.

"Ngunit hanggang kalian ka makakapagtiis, Villafuerte?" usisa ng isang munting tinig sa likod ng utak niya.

Nagbibingi-bingihan si Dane sa tanong na iyon.

"Saan ba tayo pupunta?"

Nagtataka talaga si Czarina nang tuluy-tuloy silang lumabas sa resort hotel. Inaasahan na palang patungo sila sa paboritong Paradise Suite na nasa ground floor.

"Sa Secret Garden tayo pupunta"

Dane's controlled voice was still husky with desire.

Hindi na umimik si Czarina. Humalukipkip na lamang at tumingin sa labas ng bintana kahit wala namang makikita dahil madilim.

Nanatiling tahimik ang dalawampung minutong biyahe sa aspaltadong kalsada mula sa restaurant papunta sa mental health farm. Malapit lamang ang distansiya pero tumagal ang biyahe dahil mayroong speed limit kahit gabi. Mas marami kasing madidisgrasyang hayop na tumatawid sa kalsada kapag madilim na.

"Maghahatinggabi na. baka natutulog na sina Mama at Tiya Arlene"

Nagsalita lang si Czarina nang matanaw na ang nagliliwanag na hugis ng putting gusali.

Walang ingay na huminto sa parking lot ang luxury car na minamaneho ni Dane.

"Sisilipin lang natin ang iyong Mama" wika niya bago umibis para ipagbuksan ng pinto si Czarina.

The atmosphere around the Secret Garden at night was magical. Mistulang mga alitaptap na nakadapo sa bawat punongkahoy ang mga ga-tuldok na bumbilyang kulay puti kaya nagliliwanag ang palibot ng hardin.

Para bang napakaraming lambanang naghihintay sa kanilang pagdating—upang tuparin marahil ang tanging pangarap niya.....

"Nasisira na yata ang ulo mo, Dane!" pambubuska niya sa sarili.

Idinadaan na lang sa biro ang pamumrublema

"Kung iibig sa'yo si Czarina, dapat ay sa sariling sikap mo lang. Dapat ay walang halong mahika para sigurado ka!"

"Ano'ng iniisip mo?" tanong ni Czarina

"Ha? Wala. Bakit?"

"Napapangiti ka kasi"

Binawi ng dalaga ang mga mata.

Buong pagsuyong sinapo ng isang palad ni Dane ang delikanteng ukab sa hangganan ng likod at balakang ni Czarina upang alalayan sa pag-akyat sa mababang hagdanang bato bago nagpaliwanag.

"Natatawa ako sa sarili ko"

"Bakit?"

Napamaang kaya muling sumulyap ang dalaga kay Dane.

"Dahil nakakakita ako ng mga munting fairies sa hardin dito"

"Fairies?"

Tila ikinagulat ni Czarina ang itinugon niya. maya-maya ay napangiti habang nakatingin nang patagilid sa kanya.