Mate?!

Hoofdstuk 3.

En daar zien we een rogue. Hij heeft Lolas moeder vermoord. We lopen langzaam naar achter terwijl de Rogue langzaam naar ons loopt.....

Lola

'PAP!!!!' Schreeuw ik uit bangheid. Ik hoor alleen het gegrom van de rogue. Ik verander in mijn wolf en Lelie volgt mijn voorbeeld. We cirkelen om de rogue. Lelie valt eerst aan maar ze word hard tegen de muur geslagen door de rogue. Ik kijk ernaar en mijn boze blik veranderd naar woede. Ik val hem aan en we rollen bollen over elkaar en hij slaat met zijn poten in mijn gezicht waardoor ik schrammen heb. Ik bijt hem in zijn poot. Zo hard tot je de botten hoorde. Zijn poot is gebroken. De wolf veranderd terug naar mens en geeft zich over. Ik midlink naar bewakers. En de bewakers komen en halen meteen de rogue op en gooien hem in een cel.

Ik ren naar Lelie die bewusteloos op de grond lag. Ik neem haar mee naar boven, Verzorg haar wonden en leg haar met moeite op bed. Ik ren de trap af naar beneden en ik kniel neer bij de lijk van mijn moeder.

Lelie

Na die klap van de rogue werd alles zwart voor mijn ogen. Ik open mijn ogen en zie dat ik in mijn kamer lig. Ik sta met moeite op en loop naar beneden in hoop dat het een droom was. Ik ren naar de keuken en kijk naar de verdrietige Lola. Ik streel haar troostend over haar rug. 'Ik haal je vader wel.' Met die woorden loop ik zoekend naar haar vader. Hij is in de kerker. Ik ren op hem af. 'U moet even meekomen naar de keuken....' Lola's vader knikt en loopt met Lelie naar de keuken. 'Nee!!...' Hij kijkt naar het lijk van Lola's moeder. Ik zie zijn tranen over zijn ogen rollen en hij pakt Lola's moeder op.

Ik ga samen met Lola met hem mee naar buiten. Hij veranderd in een sterke, donker grijze wolf en graaft een gat. Hij legt Lola's moeder erin en maakt het gat dicht. Hij loopt naar de alpha en legt alles uit. Lola en ik pakken steentjes en leggen die om het graf heen. We staren er even naar en lopen dan naar binnen.

Lola is doodstil. We kijken weer naar de film maar we blijven allebij stil. Niemand zegt wat. Zelfs bij enge stukjes zeggen ze niks. Je hoort alleen het getik van de klok door de geluiden van de film heen. Na de film is het al donker. We lopen zwijgend naar onze kamers. Ik kleed me om. 'Ik vind het erg voor Lola.' Zucht mijn wolf May. 'Ik ook...' Zeg ik terug. En ik ga in bed liggen. Ik val met moeite in slaap.