Εγώ και ο Κάρπιαν ήμασταν στα κελιά όταν ακούσαμε την πόρτα να ανοίγει και είδαμε να μπαίνουν μέσα η Κριστίν και ο Τρεζίνος.
«Τι στο καλό;» αναφώνησα έκπληκτη
«Είδατε τύχη» είπε ο Τρεζίνος.
Η Κριστίν άνοιξε το κελί και εγώ με τον Κάρπιαν βγήκαμε έξω
«Τι κάνεις εδώ;» τον ρώτησε ο Κάρπιαν
«Η μητέρα σας Μεγαλειότατε είχε ένα πολύ άσχημο προαίσθημα και ήρθα να ελέγξω. Για καλή μου τύχη βρήκα την Κριστίν και μου είπε ότι έχει γίνει» είπε.
Τότε είδαμε τον Τζάσπερ να μπαίνει
«Τι συμβαίνει εδώ;» ρώτησε σοβαρά
«Τζάσπερ, σε παρακαλώ πρέπει να τους βοηθήσουμε» είπε η Κριστίν
«Δεν βλέπω τον λόγο» είπε ψυχρά
«Τζάσπερ σύνελθε» του είπα
«Να συνέλθω; Αν δεν είχατε πει ψέμματα τώρα ο πατέρας μου θα ζούσε» μου φώναξε
«Ο πατέρας σου έκανε το σωστό. Ακολούθησε το παράδειγμα του» είπε ο Κάρπιαν
«Δεν πρόκειται να ακούσω τι μου λες» είπε και έβγαλε το όπλο του σημαδεύοντας εμένα
«Τζάσπερ» φώναξε η Κριστίν
«Είναι εξωγήινοι Κριστίν. Δεν αξίζουν τίποτα» είπε. Αυτός δεν ήταν ο Τζάσπερ που ήξερα. Τότε η Κριστίν μπήκε μπροστά μου.
«Πρώτα θα πρέπει να κάνεις κακό σε εμένα» του είπε
«Κριστίν δεν...» είπα
«Μου σώσατε τη ζωή όπως και στον Τζάσπερ. Εγώ όμως δεν ξεχνώ το καλό που μου κάνατε» είπε. Τότε ο Τζάσπερ με αργές κινήσεις κατέβασε το όπλο.
«Φύγετε τώρα που μπορείτε» μας είπε το ίδιο σκληρά. Έτσι προσεχτικά βγήκαμε στους διαδρόμους.
«Πώς θα φύγουμε από εδώ;» ρώτησε ο Κάρπιαν τον Τρεζίνο
«Έχω έρθει με το μικρό σκάφος. Όταν πλησίασα το διαστημόπλοιο των Γήινων η Κριστίν με είδε πρώτη και άνοιξε μια από τις πύλες για να μπω μέσα, χωρίς να με αντιληφθούν οι υπόλοιποι»
«Και πού είναι τώρα το σκάφος μας;»
«Από εδώ. Θα σας δείξω το δρόμο» είπε η Κριστίν. Αρχίσαμε να προχωρούμε και κάποια στιγμή περάσαμε απέξω από ένα δωμάτιο με τζαμαρία. Πίσω από το τζάμι διέκρινα έναν γκριζομάλλη άνδρα ο οποίος φορούσε στολή και κοίταζε κάποια χαρτιά. Ήταν πολύ απορροφημένος και δεν παρατήρησε την παρουσία μας. Αν ανασήκωνε λίγο το κεφάλι του θα μας έβλεπε, όμως προς στιγμή η μόνη που τον έβλεπε ήμουν εγώ και είχα μείνει έκπληκτη.
«Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να είναι αυτός» σκέφτηκα
Αυτός ο άνδρας έμοιαζε με τον Τζέιμς. Είχαν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια, τα μαλλιά του είχαν χάσει το χρώμα τους, το πρόσωπο του είχε χάσει τη ζωντάνια του, αλλά το βλέμμα του είχε μείνει το ίδιο σκληρό, εκφραστικό και επιβλητικό. Ναι, δεν έκανα λάθος. Ήταν εκείνος. Ο στρατηγός Τζέιμς Στιούαρστς, ένας από τους χειρότερους εχθρούς μας.
«Καρλίνα, έλα προχώρα» μου είπε η Κριστίν και με τράβηξε. Μας οδήγησε σε ένα δωμάτιο όπου βρισκόταν το σκάφος με το οποίο είχε φτάσει ο Τρεζίνος. Ο Κάρπιαν πάτησε ένα κουμπί στο σκάφος και η πόρτα του άνοιξε και μαζί με τον Τρεζίνο μπήκαν μέσα. Εγώ γύρισα προς την Κριστίν.
«Τον είδες εκείνον τον άνδρα στο δωμάτιο με την τζαμαρία;» τη ρώτησα
«Ναι»
«Ποιος είναι;»
«Ξέρεις ποιος είναι Καρλίνα, αλλά δεν είναι ώρα να το σκέφτεσαι. Φύγε» μου είπε. Την αγκάλιασα και την ευχαρίστησα για τη βοήθεια που μας πρόσφερε, μπήκα και εγώ στο σκάφος και αμέσως η πόρτα έκλεισε. Η Κριστίν πήγε και κατέβασε έναν μοχλό που βρισκόταν στο τοίχο και μια πόρτα άνοιξε. Έτσι ο κυβερνήτης του σκάφους που μας περίμενε έβαλε μπρος τις μηχανές και φύγαμε από εκεί μέσα. Καθώς κατευθυνόμασταν προς τον Νέο Ορφέα είπα «Είδα τον Τζέιμς»
«Τι; Πού;» ρώτησε ο Κάρπιαν
«Όταν κοντοστάθηκα απέξω από εκείνο το δωμάτιο με τον τζάμι και κοίταξα τον άνθρωπο που ήταν μέσα, συνειδητοποίησα ότι ήταν αυτός»
«Είστε σίγουρη;» με ρώτησε ο Τρεζίνος
«Ναι. Μου το επιβεβαίωσε άλλωστε και η Κριστίν»
«Τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτόν» είπε ο Τρεζίνος
«Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο» είπε ο Κάρπιαν και μας κοίταξε.
Μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας κανένας μας δεν είπε λέξη παραπάνω.
ESTÁS LEYENDO
Ορφιανοί 2
Ciencia FicciónΈχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που οι Ορφιανοί εγκαταστάθηκαν στον Νέο Ορφέα. Η Καρλίνα και ο Κάρπιαν έχουν παντρευτεί και πλέον κυβερνούν τον πλανήτη τους ως βασιλείς. Όλα φαίνονται καλά, πολύ καλά. Μάλιστα έχει αναπτυχθεί και η συνεργασία κα...
