Ορφιανοί 2

Αντιπαράθεση

Αφού συνήλθαμε και ξεκουραστήκαμε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε. Περπατούσαμε για πάρα πολλώ ώρα, χωρίς να βρούμε τίποτα.

«Δεν μπορώ άλλο. Θα μείνουμε εδώ μέσα για πάντα» είπε ο γιατρός

«Μην είσαι τόσο δειλός» του είπε ένας φρουρός

Ο γιατρός πήγε κάτι να του απαντήσει αλλά μεσολάβησα.

«Οι τσακωμοί δεν θα ωφελήσουν κανέναν μας» είπα

Έτσι συνεχίσαμε ώσπου είδαμε μακριά μας ένα φως.

«Τι είναι αυτό;» ρώτησε ο Γβάρος

«Ας πάμε να δούμε» είπε ο Λαστόν

Κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί και βρεθήκαμε έξω από ένα ξύλινο σπίτι.

Εκείνη τη στιγμή η πόρτα άνοιξε και βγήκε από το σπίτι μια κοπέλα. Είχε κόκκινα μαλλιά, ροζ δέρμα και τα μάτια της ήταν πράσινα. Φάνηκε να ξαφνιάζεται που μας είδε. Με ένα άλμα βρέθηκε κοντά μας.

«Πώς το έκανε αυτό;» σκέφτηκα.

Ο διοικητής Γβάρος έβγαλε το σπαθί του.

«Ποια είσαι;» τη ρώτησε

«Αυτό πρέπει να το ρωτήσω εγώ. Εσείς ποιοι είστε και τι δουλειά έχετε στο δάσος μου;» είπε η κοπέλα

«Δάσος σου;» έκανα με απορία

«Ναι. Είναι το δάσος μου. Λέγομαι Λαβιριθανέλα και είμαι το Πνεύμα της Αλήθειας»

«Και πώς είναι δυνατόν να μιλάς τη γλώσσα μας;» τη ρώτησε ο Τζάσπερ

«Μιλώ όλες τις διαλέκτους, όλων των λαών του Σύμπαντος» είπε

«Ωραία. Μιας που είναι το δάσος σου θα ξέρεις και που είναι η σπηλιά στην οποία βρίσκεται το ελιξήριο το οποίο γιατρεύει όλες τις αρρώστιες» είπε ο Τζέιμς

«Ναι, ξέρω»

«Θα μπορούσες να μας πεις;» τη ρώτησε η Σιριόρα

«Πρέπει να σας ελέγξω πρώτα»

«Τι εννοείς;» ρώτησε ο Τρεζίνος

«Να δω τι άνθρωποι είστε. Έχω το χάρισμα να βλέπω ποιοι πραγματικά είναι οι άνθρωποι. Να βλέπω βαθιά στη ψυχή τους. Για αυτό τον λόγο λέγομαι '' Πνεύμα της Αλήθειας''.»

Έτσι πλησίασε τον καθένα μας και έβαλε το χέρι της στο στήθος μας. Όταν πήγε στον Τζάσπερ του είπε στο τέλος

«Έχεις καλή καρδιά, αλλά έχεις επίσης πολύ θυμό. Προσπάθησε να ηρεμήσεις και να βρεις τον εαυτό σου».