Ορφιανοί 2

Συμμαχία

Όλοι μας υποδέχτηκαν με χαρά. Τους είπαμε ότι οι γήινοι μας είχαν καταλάβει και ειδοποιήσαμε και τους Εκτοριανούς για το τι είχε γίνει.

«Μάλλον κακώς σας μπλέξαμε σε αυτό» μας είπε η Σιριόρα

«Εντάξει, ευτυχώς είμαστε καλά» είπα

«Λοιπόν, θα αμυνθούμε όσο καλύτερα μπορούμε και ελπίζω το Ανώτατο Ον να μας βοηθήσει» μου είπε

Αμέσως θυμήθηκα για άλλη μια φορά την εμπειρία που είχα στη Γη. Προσευχήθηκα και εγώ λοιπόν για να πάνε καλά και να γίνει το καλύτερο δυνατό στο τέλος.

****

Οι επόμενες ημέρες κύλησαν με απόλυτη ηρεμία. Τίποτα δεν είχε συμβεί.

Εκείνο το πρωί ξύπνησα πιστεύοντας ότι ίσως οι γήινοι να είχαν θελήσει να βρουν κάποιον άλλον πλανήτη και έτσι να μην είχαμε προβλήματα, αλλά έκανα λάθος. Όχι μόνο δεν σκόπευαν να παραιτηθούν από την ιδέα να κατακτήσουν τον Έκτορα, συνέβη και κάτι το οποίο είχε τρομερές συνέπειες.

«Μεγαλειοτάτη, Μεγαλειότατε» ακούσαμε τον Φρένο να χτυπά την πόρτα του δωματίου μας.

«Τι να έγινε πάλι;» ρώτησε ο Κάρπιαν

«Δεν ξέρω, αλλά φοβάμαι ότι δεν είναι για καλό» είπα και πήγα να ανοίξω στον Φρένο

«Καλημέρα κυρία» μου είπε

«Καλημέρα. Τι συμβαίνει;»

«Έχετε αργήσει για την επίσκεψη σας στο σχολείο» μου είπε. Σωστά! Σήμερα θα πηγαίναμε να επισκεφτούμε ένα από τα σχολεία της πρώτης εκπαιδευτικής βαθμίδας, να ελέγξουμε αν όλα λειτουργούσαν καλά. (Σε αυτό το σχολείο πηγαίναμε εγώ και ο Κάρπιαν)

«Νομίζαμε ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό, έτσι που φώναζες» του είπε ο Κάρπιαν

«Και δεν είναι σοβαρό θέμα η αργοπορία σας Μεγαλειότατε;» τον ρώτησε ο Φρένος

«Ναι, ναι σαφώς και είναι» του είπε ειρωνικά ο Κάρπιαν που δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένος που είχε ένα τόσο περίεργο ξύπνημα.

«Μεγαλειότατε, έχω καθήκον να σας ενημερώνω για ότι σας αφορά και να σας συμβουλεύω είτε αυτό σας ευχαριστεί είτε όχι» του είπε

Ο Κάρπιαν πήγε να μιλήσει αλλά τον πρόλαβα «Ευχαριστούμε πολύ Φρένο. Μπορείς να πηγαίνεις. Σε λίγο θα είμαστε έτοιμοι»

«Μάλιστα Μεγαλειοτάτη»

Είπε και έφυγε. Κοίταξα τον Κάρπιαν «Ετοιμάσου» του είπα