Ορφιανοί 2

Άσχημες αναμνήσεις

Ήμουν απελπισμένη με την κυριολεκτική σημασία της λέξης.

Αλλά όταν ο Τζέιμς με τράβηξε πάνω η απελπισία μου μετατράπηκε σε έκπληξη και ευγνωμοσύνη.

«Ευχαριστώ. Χίλια ευχαριστώ» του είπα

«Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς. Απλά σου ανταποδίδω την χάρη.Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.»

«Ναι. Οπότε τώρα κυριολεκτικά δεν μου χρωστάς τίποτα»

«Ακριβώς» μου είπε σοβαρά

«Βλέπω ότι έχει μείνει λίγη ανθρωπιά μέσα σου» ακούστηκε μια γυναικεία φωνή.

Γυρίσαμε και είδαμε ότι ήταν το Πνεύμα της Αλήθειας.

«Εσύ πάλι» είπε θυμωμένα ο Τζέιμς

«Εγώ. Αποφάσισα ότι θα σας πω που βρίσκεται η σπηλιά τελικά» απάντησε η κοπέλα

«Ευχαριστούμε» της είπα.

Μου χαμογέλασε και χτύπησε τα χέρια της. Αμέσως εμφανίσθηκε μπροστά μας μια σπηλιά.

«Ορίστε. Μόνο να ξέρετε ότι σε αυτή τη σπηλιά θα σας έρθουν οι πιο φριχτές αναμνήσεις που έχετε από τη ζωή σας και ίσως αναθεωρήσετε κάποιες απόψεις.» είπε κοιτάζοντας τον Τζέιμς και έπειτα χάθηκε από μπροστά μας.

«Πάμε;» τον ρώτησα

«Πάμε» μου είπε αποφασιστικά.

Έτσι προχωρήσαμε προς το εσωτερικό της σπηλιάς. Η αλήθεια είναι ότι ήταν υπέροχα. Υπήρχαν σταλακτίτες και μικρές λιμνούλες.

Περπατήσαμε ώσπου φτάσαμε σε μια γέφυρα. Στην άλλη άκρη υπήρχε ένα ασημένιο ποτήρι και υποθέσαμε ότι μέσα εκεί υπήρχε το ελιξήριο.

Μόλις όμως πήγαμε να περάσουμε τη γέφυρα καπνός εμφανίσθηκε από το πουθενά μπροστά μας και σχηματίστηκε το πρόσωπο ενός ανθρώπου.

«Ποιοι είστε;» μας ρώτησε

«Όσο πάει γίνεται ακόμα πιο περίεργο» είπε ο Τζέιμς

«Ποιοι είστε;» ξαναρώτησε το πρόσωπο

«Ονομάζομαι Καρλίνα. Είμαι η βασίλισσα του πλανήτη Ορφέα και αυτός ο άνδρας είναι ο στρατηγός Τζέιμς Στιούαρτς από τη Γη» είπα

«Και θέλετε το ελιξήριο, έτσι δεν είναι;»

«Μάλιστα. Μπορείτε να μας επιτρέψετε να το πάρουμε;» ρώτησα

«Φυσικά. Φτάνει να μου απαντήσετε σε μια ερώτηση με ειλικρίνεια»

«Εντάξει» είπα