Ορφιανοί 2

Ανθρωπιά

Κάποια ημέρα ο Τζάσπερ ο Τζέιμς, η Κριστίν και η Έλεν ήρθαν να μας βρουν. Είπαν ότι ήταν με το μέρος μας και ήξερα ότι έλεγαν την αλήθεια.

Ο Τζάσπερ μας πλησίασε.

«Ευχαριστώ για όσα κάνατε για τον Ρίτσαρντ και με συγχωρείτε για τη συμπεριφορά μου»είπε

«Δεν έκανες τίποτα για να λυπάσαι. Άλλωστε είχες δίκιο. Σας εξαπατήσαμε, αλλά δεν είχαμε επιλογή» του είπα

«Ναι, ξέρω»

«Χαίρομαι που κατάλαβες το λάθος σου και λυπάμαι ειλικρινά για τον πατέρα σου» είπε ο Κάρπιαν

«Ευχαριστώ» είπε και έδωσαν τα χέρια

«Σχετικά με εμένα να ξέρετε ότι έχω μετανιώσει» είπε ο Τζέιμς

Εγώ και ο Κάρπιαν κοιταχτήκαμε «Δύσκολο να το πιστέψουμε» είπα

«Το ξέρω. Σας έχω κάνει πολλά. Πάρα πολλά αλλά θα προσπαθήσω από εδώ και πέρα να βελτιωθώ. Σας το ορκίζομαι» μας είπε αφήνοντας μας κατάπληκτους

****

«Τι πρέπει να κάνουμε; Να βοηθήσουμε τους Εκτοριανούς; Και τι βοήθεια να προσφέρουμε εμείς;» ρώτησε η Λορένα σε ένα συμβούλιο μας

«Ίσως να μπορούμε να βοηθήσουμε» είπε ο Κάρπιαν και το πρόσωπο του έλαμψε

«Τι εννοείτε Μεγαλειότατε;» ρώτησε ο Φρένος

«Έχουμε τα φυτά Ιλούριελ. Αυτά ίσως είναι η λύση»

«Τι είναι αυτά τα φυτά;» ρώτησε η Έλεν

«Βγάζουν ένα καπνό όταν τα τρίψεις ο οποίος σε ζαλίζει και σε κάνει να λιποθυμάς, να τυφλώνεσαι ή να νιώθεις έντονη κόπωση προσωρινά» είπα

«Νομίζω ότι είναι το ιδανικό όπλο για την άμυνα τους» είπε η Κριστίν

«Οπότε κανονίστηκε. Θα πάμε όλοι οι Ορφιανοί να βοηθήσουμε. Θα πάρουμε Ιλούριελ μαζί μας και θα δώσουμε και στους Εκτοριανούς. Αυτοί είναι 500.000 εμείς 300.000 και οι γήινοι μόνο 30.000 και με αυτή την άμυνα θα τα καταφέρουμε μια χαρά» είπα

«Έγινε λοιπόν» είπε ο Κάρπιαν

Έτσι ειδοποιήθηκαν όλες οι πολιτείες ότι θα πηγαίναμε να βοηθήσουμε τους Εκτοριανούς.

Όταν μαζευτήκαμε πήγαμε στον Έκτορα. Συνεννοηθήκαμε με την Σιριόρα , τον πρέσβη και τον διοικητή.

«Πώς όμως θα αμυνθούμε χωρίς να επηρεαζόμαστε και οι ίδιοι από τον καπνό των φυτών;» ρώτησε ο Λαστόν