Not Your Ordinary Gangsters - Ravamping + Editing

Chapter Fifteen: The Lenient Seraphim

---A/N---

Ayan, kung nagugustuhan niyo ang story so far, vote vote din pag may time! Hahaha. Push muh na yan! Isang pindot lang naman oh. >_<

---- Adrian's POV---

"You experienced what?" Sigaw sa akin ni Seth na halatang hindi makapaniwala. Nasabi ko narin sa kanila ang nangyari kung bakit bigla akong nawala ng isang araw sa mundo na parang ang laking bagay na. Ah, pero kung iisipin mo, malaking bagay na nga yun sa grupo namin.

"Yes, it was horrible!" Sabi ko sa kanila. Ang narito lang ngayon sa bahay ay sila Seth, Gilliam at Saleh na matalik ko nang kaibigan noon pa man.

"But you did moan and felt good?" Natanga ako doon, sa totoo lang, hindi sumagi sa isip ko na nasarapan ako, pero pag naalala ko ang nangyari na iyon, parang, masasabi ko na nasasarapan din ako.

"No!" Pagtanggi ko dito.

"See, he's lying!" sabi ni Seth na parang may ibig sabihin, hindi talga ako makapag sinungaling sa tatlong ito.

"Ok, I admit it, it felt wierd but it also feels good." Paliwanag ko sa kanila.

"Good?" Tanong sa akin ni Gilliam na halatang hindi pa kuntento. Pero hindi ko naman talaga sinabi na sobrang nasarapan ako sa ginawa ng lalakeng iyon. 

"Fine! It felt great!" Sinabi ko na ang boung katotohanan. Kahit na sabihin ko na nakakadiri o kung ano mang masama, so totoo lang, nagustuhan ko kahit ang papano. Pero sana hindi na maulit ang ganoon?

"So, what was the black seraph's name?" Tanong sa akin ni Saleh. Dahil siguro sa takot ko. . . . oo na sige na, sa sarap na naramadaman ko, tinitignan kasi ako ni Saleh. Hindi ko na natanong kung ano ang kanyang pangalan.

"Uhm, I forgot to ask, but there is this wierd tattoo on his collar bone that says 8 and some characters are tere but I can't read it." Nahinto ang tatlo sa narinig nila. "What? Do you know what that means? Do you know that guy?"

Natahimik sila bigla at parang nagtitinginan sila. Alam ko na ang gagawin ni Saleh kaya inunahan ko na siya. "Don't you dare skip out on me! Spit it out!"

"Fine, but only if you get at least two fragment of your sould first." at bigla siyang tumayo at umalis na, nag teleport nalang siya ng bigla. Tinignan ko ng masama ang dalawa at tinaas lang nila ang kanilang kamay. Ah, ano ba naman itong mga ito, bakit kailangan nila magtago ng mga bagay-bagay sa akin?

Umalis narin sila pag katapos namin mag usap ng ibang bagay. Nagulat nalang ako ng bumukas ang isang kuwarto.

"Bakla ka?" Tanong sa akin ni Lance na may ginagawa pa sa computer.

Tinignan ko lang siya ng masama at, "May masama ba doon?"

"Wala naman, nagulat lang ako. Wala kasing bahid sayo na bakla ka eh." Sabi niya lang sa akin. Simula nang mamatay si Rust at napaamo ko si Lance ay siya nalang ang nakakausap ko ng maayos pero wala siyang pake sa kung ano man ang gawin ko o mangyari. Napa buntong hininga nalang ako ng bumalik na siya sa kanyang ginagawa.

"Pero alam mo, nakakatawa lang isipin na majority ng mga tao sa mundong ito ay alam na may mga bakla sa mundo, pero hindi nila mapatunayan kahit sa sarili nila na ang diyos ay nag-e-exist, at hindi nila maaccept ang mga bakla dahil daw ay magagalit daw ang diyos."

Nagulat ako sa kanyang sinabi,parang sinasabi niya na walang diyos! Hindi ako umaanig sa kahit ano mang relihiyon na meron ang bawat tao, pero naniniwala parin ako na may diyos, dahil hindi kami mamamatay at mabubuhay na mayroong kapangyarihan kung wala siya. At minsan dama namin ang kanyang presensya.