Not Your Ordinary Gangsters - Ravamping + Editing

Chapter 25:

--- Erwin's POV ---

Absent parin si Lew ngayon at si Alex naman ay parang naguguluhan. Halos isang linggo na ang nakaraan at yun parin ang inaasal nila. Nanahimik ako nung una, pero, ngayon ay hindi na. Mga kaibigan ko sila at dapat kong malaman kung ano ang problema nila.

"Hey, are you fine?" Hayz, nagtanung pa ako ng isang stupid question sa kanya. Kaya nga siya nagkakaganyan dahil sa hindi siya fine!

"Yeah, I'm doing good." Sabi niya na walang sigla. Ok, great. Halatang isang kasinungalingan iyon. At tumayo siya at pumunta sa dating sitting arrangement namin.

"I wonder what is happening with Lew again? I mean, he's not been around the school. Though he have this medical certificate that he was sick, the faculty won't even tell us what kind of illness he have." Litanya ko sa kanya. Pero parang hindi siya nakikinig.

"Look, what's bothering you right now?" At lumapit ako sa kanya. Gusto ko sana siya hawakan pero baka tanggalin niya lang at hindi niya sabihin sa akin kung ano ang gumugulo sa kanya.

Tumingin siya sa akin, at parang magsasalita na siya at biglang naudlot dahil hindi niya alam kung paano sasabihin. Naghintay lang ako ng sandali at nang parang ready na siya ay bigla nanaman naudlot at nagisip ulit siya.

"Ok, take your time, I'm not forcing you to tell it right now." Sabi ko sa kanya at tumayo na ako para makalipat ng upuan. Nang paupo na ako ay nagsalita na siya,

"Do you ever feel that you don't know what to do?" Sabi niya sa akin. Oo naman, alam ko ang pakiramdam na iyon. Naranasan ko na iyan ng ilang ulit sa buhay ko. I mean, sino ba ang hindi sa edad na ito? Ah, oo nga pala, piling mga bata lang ang nakakaramdam ng ganito sa buhay nila.

"Of course who doesn't?" At lumapit at umupo ako ulit sa kanya. Sinampa lang niya ang kaniya ulo sa aking balikat. Walang alintana sa mga kinikilig na mga babae sa harap namin at parang nandidiri na reaksyon ng ibang mga lalake.

At sa may pintuan parang may naamoy ako isang 'bloodlust' pero sandali lang iyon kaya hindi ko na ito pinansin. Bahala siya mag-isa, basta ako, kasma ko ang taong nagpapatibok ng puso ko.

"Well, I have this friend, and his friend wants him out. But this friend of mine doesn't want to go and so, they are out fighting anf stuff, until he hurts his precious friend." Sabi niya, Siguardo ako na ang kaibigan ng taong ito ay siya, pero sino ang nakaaway niya?

Mali kaya ang iniisip ko? Pero hindi naman ata.

Matapos ang araw na iyon nang makauwi na kaming dalawa, ay pumunta ako sa harap ng computer at pinuntahan ang chat room na matagal ko nang hindi nagagamit. Andoon si Lew.

*Wyn-Wyn entered the chat room*

Wyn-Wyn: Yo? Lew!

Nel: Yeah?

Wyn-Wyn: You ok?

Nel: I just have this flu and all, nothing to worry about

Wyn-Wyn: You sure? Can I come over?

Nel: Sure, just go ask the lady guard about my room number when you get here.

At binigay na niya ang kaniyang address, malapit lang at puwede ko itong takbuhin gamit ang sarili kong lakas. Pero bago ako umalis ng bahay, ay may tinignan muna ako.

Pinitik ko ang aking gitnang darili at aking thumb at nang may lumabas na apoy ay ok na ako. Oo nga pala, marunong na kaming gumamit ng sinasabi nilang level zero magic kung saan puwede ka gumawa ng mga basic na magic. Napangiti ako ng sandali doon at tumakbo na ako.

May kalayuan din ito kung tutuusin pero para sa maliksi kong pangagatawan ay sobrang lapit lang dahil tinalon ko nalang ang mga building at mga bubong para makapunta sa isang sobrang taas na condominium. Ang yaman naman masyado ng taon ito. Nung nakaraan sa isang condominium din siya nakatira ah?