HELP (complete)

het komt goed

pov emma

De kus word best intens en dat is eigenlijk niet wat ik wil. Ik trek me voorzichtig terug en kijk naar zijn gezicht om te zien wat hij er van vind. "Het spijt mij." zegt hij. "Nee het spijt mij." zeg ik terug "Ik ben er gewoon nog niet klaar voor. Sorry." maak ik mijn zin af. Hij knikt begrijpend en ik geef hem een knuffel en een gewone kus. Ik weet eigelijk niet hoe ik het moet vertellen, dat er vroeger ook eens iets goed mis ging met een jongen. "Hazz, ik moet je wat vertellen..." zeg ik aarzelend. Hij kijkt me aan en ik begin mijn verhaal "Kijk de rede dat ik net niet zo deed is dat ik vroeger een nogal moeilijke relatie had. Het ging op een dag helemaal mis, hij wilde seks maar ik niet. Toen ik het vertelde werd hij echt heel boos en hij bedreigde mij met de dood. Maar het is toch logisch als je op je dertiende nog geen seks wil?" Harry knikt en ik ga door "Hij ging naar de keuken en ik dacht dat hij wat ging drinken, maar hij kwam terug met het broodmes. Ik schrok me natuurlijk helemaal de tandjes en begon te gillen, dat was achteraf gezien niet heel slim, want hij duwde de punt van het mes zachtkes in mijn keel en zei 'als je nou je kop niet houd dan zal ik je eens alle hoeken van de kamet laten zien en zorgen dat je daarna geen woorden meer kunt uitspreken, niks meer kunt horen en ook eigelijk geen ziel meer hebt' ik was echt zo bang en ik hield dus mijn mond maar." "Wat gebeurde er toen..uhm...toen...het mes...ga maar verder..." zegt hij op een bezorgde toon. "Na uren mishandeling ging hij even naar het toilet en toen greep ik mijn kans en sprong ik uit het raam. Ik had flink wat kneuzingen en wonden, maar het ergste is dat alle beelden nog bijna dagelijks door mijn hoofd spoken, dat is niet geneesbaar, de rest wel. " Harry kijkt me vol ongeloof en met een vieze blik aan. Ik kijk even vragend. "Hoe kun je zoiets doen?" zegt hij verbijsterd. Ik knik even kort en dan kruip ik als een baby op zijn schoot liggen en leg mijn hoofd op zijn borst. Dit voelt zo vertrouwd. Bij hem voel ik me tenminste veilig." Ik snap echt niet waarom iedereen jou pijn wil doen, ik bedoel je bent een prachtig, lief, zorgzaam meisje en...wat een klootzakken!" zegt hij na een paar minuten boos. Ik haal mijn hoofd met tegenzin omhoog en ga ook met tegenzin rechtop zitten op zijn schoot. Ik kijk hem dankbaar aan, hij is de eerste die er zo over denkt. De rest zegt alleen maar 'het was toen, vergeet het maar gewoon, dan ben je klaar'. Daar word ik altijd heel boos van. Ik druk deze gedachte naar mijn achterhoofd en rol me weer op. Na een paar minuten hoor ik de bekende ringtone van mijn mobiel. Ik rek me uit en pak nog in dezelfde positie mijn mobiel. " Met Emma." "Hey Em" klinkt de stem van Michelle. Wow wacht Michelle?!?! Ik heb haar al jaren niet gesproken. Er spoken allemaal vragen door mijn hoofd.

Ik heb Michelle een keer op vakantie ontmoet en we waren echt goede vriendinnen alleen haar moeder stond mij niet toe in haar leven. Ik heb haar nog wel mijn nummer gegeven. "Heeey, sinds wanneer bel je mij??" "Nou, sinds nu hahah." Giegeld ze. "Waar ik voor belde. HEB JIJ MET DÈ HARRY STYLES!!!!" ik kijk Harry aan. Hij knikt dat het goed is. "Uuh...jaaa..." opeens is het stil aan de andere kan van de lijn. "WHAAAAAA OH MIJN GOD IK BEN ZO JALOERS!!! MAG IK HEM ALSJEBLIEFT ONTMOETEN. PLZZZZZ!!" ik geef Harry mijn telefoon en hij begint tegen haar te praten. "Hoi Michelle, met Harry." "HARRY BEN JIJ DAT!! OMG IK SPREEK NU GEWOON KET HARRY STYLES WHAAAA!!!!" ik word een beetje gek van haar gegil en Harry ook want hij vraagt of ze wat rustiger kan doen. "Je mag me best ontmoeten maar je moet beloven dat je het aan niemand verteld. Als je dat doet staan er straks hordes mensen van de pers enzo voor mijn deur en daar heb ik niet zo veel zin in." "Ik beloof hierbij plechtig dat ik mij Michelle Snoetsel mij aan de regels der privacy ga houden." zegt ze en dan spreken we met haar af. Morgen ga ik haar na jaren weer zien. ik ben zo blij. Ik gil even en vlieg Harry om zijn nek. Ik kus hem ook en dan gaan we op de bank zitten. Ik lig op zijn schoot met mijn hoofd en hij aait zacht door mijn haar. Dit is echt zo een heel rustgevend moment dat je echt alleen aan elkaar denkt en niet aan de rest van de wereld. Ik ben echt gelukkig. Ik word wakker nog in dezelfde positie als hoe ik in slaap viel. Harry slaapt ook nog. Ik kijk op de klok en zie dat het tien uur is! Mijn mobiel ligt op de grond en als.ik hem pak zie ik dat ik twee berichten heb. 1 van mama

'hey lieverd, waar hang je uit. xx mama.'

en 1onbekend nummer. Als ik hem open schrik ik. Van mijn plotselingen beweging word Harry wakker "Wat is er?" vraagt hij nog half slapend. Ik laat hem het berichtje zien

'ik weet je te vinden domme,dikke, lelijke trol.'

Eerlijk gezegt doet het heel erg pijn.Harry streelt mijn arm even en staat dan op. Hij pakt zijn mobiel en toetst een nummer in. Even later is hij druk in gesprek op de gang. Na een paar minuten komt hij de kamer in en gaat hij op de bank zitten. Ik haal een hand door zijn haar dat een beetje in de war zit. Nog geen kwartier later gaat de bel en loopt Harry naar de deur. Hij komt terug met de politie. Hij pakt mijn mobiel van de tafel en laat ze het berichtje zien. Ze kijken elkaar even aan. Hij laat ook nog een keer de briefjes zien die ik gefotografeerd heb zodat ze altijd bij mij zijn. Ik hoor een pling en heb een bericht. Harry opent hem en schrikt. Hij loopt eerst naar mij toe

'ja joh haal de politie erbij! '

ik begin nu echt bang te worden. Hij loopt weer naar de politieman en laat het bericht ook aan hem zien. Ze hebben een bezorgde blik in hun ogen. "Ze moet voorlopig bij iemand in de buurt zijn die hier vanaf weet, het handigst lijkt me dat ze bij jou blijft jongeman." Hij geeft de mobiel terug en op dat moment komt er weer een bericht binnen

'je bent nog niet van mij af, pas op met wat je doet en zegt anders pak ik al je dierbaren van je af!'

Ik sta bij Harry en pak hem angstig vast. Ik word gestalkt en ze gaat je familie en Harry vermoorden spookt er de hele tijd door mijn hoofd. Ik kijk in Harry's ogen die ook angstig staan. De politie wil mijn mobiel meenemen zodat ze het nummer kunnen opsporen en misschien de dader kunnen vinden. ik vind het goed maar hou mijn mobiel liever bij me in deze situatie. Ik schrijf het nummer op

'waag het om dat briefje te geven...' verschijnt op mijn scherm. "Jongens ik ben echt bang." piep ik als een bang muisje.

--------------

Weer iets nieuws

Wie zal de dader zijn??

Vote / comment

bij 4 votes post ik een nieuw hoofdstuk :) gemeen heaa

Doeiiiix