HELP (complete)

opgepakt! laatste hoofdstuk =(

heeei peopletjes dit word het laatste hoofdstuk want ik heb gewoon geen inspiratie meer voor dit boek.

enjoy the last part.

-------------------------

Ik stop voorzichtig het briefje in mijn zak. "Wat doe je?" vraagt de politie. Ik schud mijn hoofd "Ik kan het niet....om een rede die meer pijn doet dan alle pijn die je in je leven mee kan maken..." Ze knikken bedenkelijk en lopen dan naar de achterdeur om zo naar buiten te gaan "WACHT NIET DOEN!" Ze negeren me en lopen de tuin in.  "Jongeman, verlies haar niet uit het oog, het zou een leven kunnen kosten."

*geritsel* "Huh?" ik schrik. De politie loopt naar de struik waar het geritsel vandaan komt. Ze pakken hub pistool en richten die op de struik. Heel langzaam lopen ze op de struik af. Ik hoor nog een ritsel en grijp naar Harry's hand. Wij moesten in de deuropening blijven staan van de politie. Ze lopen steeds een stukje dichter naar de struik. Opeens schiet er een pistool boven de struik uit. Er komt na het pistool een meisje naarboven. NEE!!! LAAT HET HAAR NIET ZIJN!! ALSJEBLIEFT NIET ZIJ!!! De tranen beginnen te stromen als ik het hoofd nog beter zie. Ze komt langzaam boven de struik uit. In een seconde richt ze haar pistool op mij. "Geen onverwachte bewegingen. Helaas gaan er dan dode vallen." zegt ze vals. "Hoe...Hoe...Hoe kun je. Ik heb je altijd in alles vertrouwd en alles verteld." ze lacht even gemeen en zegt dan "Tsja een mens maakt fouten. Jij hebt een hele grote fout gemaakt door mij te vertrouwen." De tranen stromen als watervallen over mijn wangen. Ik ben ook zo stom! Ik ben meer boos op mezelf dan op...Dat! Ze kijkt de politie niet aan en loopt heel voorzichtig naar me toe. Dit is een kans voor de politie en ze schieten haar in haar been zodat ze niet verder kan lopen. Ze valt op de grond. Haar pistol richt ze nog wel op mij. Ze sluit haar ogen en haalt haar hand op de trekker. Dan haalt ze de trekker over en vuurt een schot op me af. Ik sluit mijn ogen, maar er gebeurd niks. Ik hoor wel een schreeuw. HARRY!!! Ik open zo snel mogelijk mijn ogen. Harry ligt voor me op de grond met zijn arm in zijn zij. Er loopt bloed uit. Hij moet voor me zijn gesprongen en de kogel raakte hem vast in zijn buik. (duhhh, logisch ^.^) Ik val op de grond en houd mijn hand in zijn nek. Hij ademd zwaar maar hij heeft in ieder geval nog hartslag. Ik pak supersnel mijn mobieltje uit mijm zak en toets het alarmnummer in.

Assistente: Goedendag, alarmcentrale, met Wendy.

Emma: Hallo met Emma. mijn vriend is neergeschoten door een of andere psygopaat! U koet een ambulance sturen alstublieft( breng ik huilend / smekend uit)

Assistente: We sturen een ambulance, waarheen?

ik noem het adres en binnen tien minuten staat de ambulance er. Ze hebben ook een extra politie auto gestuurd en die nemen die gek mee. Ik ga met Harry mee in de ambulance en tien minuten later zit ik in de wachtkamer. Ze moesten wat testen doen en daar mocht ik niet bij zijn. Na een half uur wachten wat eeuwen leek te duren kwam Harry uit de kamer gelopen. Hij had een dikke verband op zijn buik en hij kon zijn shirt daardoor niet aan. Hij kwam naar me toe gelopen en ik trok hem voorzichtig in een knuffel. We bleven zo even staan tot de dokter achter ons kuchte. "Hij kan meteen mee naar huis. Het verband mag er over een dag, dus morgen rond deze tijd, af. Hier nog wat pijnstillers. Een week twee per dag slikken ket water." we knikken en nemen afscheid. Samen lopen we naar huis.

Pov Harry

Het meisje schiet opeens op Emma.

In een reflex zet ik me van de grond af en spring voor haar. Een steek gaat door mijn lijf als de kogel zich door mijn zij boort. Ik schreeuw en val met een klap oo de grond. Ik duw mijn arm in mijn zij om het bloed een beetje te stollen. Na nog geen tien seconde zit Emma naast me en voelt in mijn nek. Ik heb mijn ogen dicht en hoor dat Em de ambulance opbelt. Het duurt eeuwen voordat ze er zijn en de pijn word steeds heviger. Ik word op de brancard gelegt en word naar het ziekenhuis vervoert. Emma houd de hele tijd mijn hand vast. We komen een tijdje later in het ziekenhuis aan. Ik word naar een kamer gebracht en Emma word naar de wachtkamer gestuurd. Een half uur doen ze testjes en onderzoeken of ik niets heel erg beschadigt heb. Ze halen de kogel uit mijn zij. Verder is er geen orgaan beschadigt dus het valt mee. Ik krijg verband om mijn buik. Mijn shirt past er niet overheen want het is een strak blauw shirt. Ik kan gewoon lopen en dus loop ik naar Emma toe. Ze trekt me voorzichtig in een warme knuffel. We staan zo een tijdje als de dokter kucht. Ik krijg een doosje pijnstillers die ik met water, 2keer per dag, moet innemen. Dan mogen we weg. Emma en ik lopen naar huis. We praten gezellig en als we een half uur later bij mij thuis komen, is er allemaal politie in mijn tuin. Ik vraag wat ze doen "We onderzoeken wie het is enzo. We kunnen er niet te veel over zeggen. " Ik voel Emma's handgreep verkrampen. "Em, wat is er?" "Oh niks hoor, meneer kan ik u even spreken?" ze neemt de politie man mee naar binnen en vijf minuten later komen ze terug. "Wat deed je? " "Ik...Ik...Ikweetwiehetis." ze zegt het zo snel dat het bijna onverstaanbaar is "Maar ik kan niet zeggen wie. Dat merk je vanzelf." Wat raar. Ze verteld altijd alles aan me. Nouja ik laat het er maar bij. Ik zie het toch vanzelf wel.

*een week later*

pov Emma

Ik ga vandaag naar de politie met de jongens en mama. Ik moet ze allemaal vertellen wie het was en waarom ze me wilde doden.

"Gaat u zitten. " De vriendelijke politievrouw zet de stoelen bij een tafel. Ik zit naast de politie en mama en de jongens aan de andere kant van de tafel. "Mam, jongens, ik moet jullie wat vertellen. Maar alsjeblieft word niet al te boos nadat ik het heb verteld. Het is echt moeilijk want het speelt al vetlang. Al iets van drie jaar." Iedereen zegt dat ie niet superboos zal worden. Ik snap dat ze wel boos worden natuurlijk, dat zou ik ook worden. "Oke, dan begin ik maar. Zo'n drie jaar geleden was ik met een vriendin. Zij was een beetje een badass girl en wilde me meenemen naar de kroeg. Ik wilde er graag bijhoren en ging dus mee. (mama's gezicht verstrakt) Ik had best veel gedronken en was dus goed dronken. Ik wilde niet dat mama er achter kwam dus ben ik bij Caroline, zo heet ze, blijven slapen. Ik had in de kroeg, zoals ik zei, veel gedronken. Onderweg zagen we wat jongens van onze leeftijd staan. We gingen eropaf en maakte een praatje. Ik vond een jongen heel leuk en Caroline dus precies dezelfde. De jongen en ik hebben gezoend en zijn toen...toen...toen... naar bed geweest." "Wowwowowowow, wacht, jij bent ontmaagd door een of andere freak!?!?" "Nou, nee eigelijk ben ik ontmaagd door papa..." Er begonnen tranen te stromen en mama en de jongens kwamen op me af. Het zag er eng uit want ze keken allemaal heel droog en liepen langzaam. Ik gilde en dat maakte hun aan het schrikken. Ze bleven lopen en kwamen toen opeens op me af gerend. Ik schrok ke kapot em ze geven me een knuffel. "Jongens, ik schrok me dood. Weetje hoe eng." "Schat certel maar niet verder. we weten dat Caroline je probeerde te doden omdat jij Hans kreeg en hij jou niet. Ze was superjaloers. " zei mama. "Wat...Hoe...huhh...hoe weten jullie dat." "Je dagboek..." zegt Niall voorzichtig." Lina had hem gepakt en zei dat die van pas kon komen." "WAT!!! GODVER JE MAG VERDOMME NIET AAN ME DAGBOEK KOMEN. SHIT SHIT SHIT. NU BEN IK BETER AF MET EEN TREIN DIE LEKKER HARD OVER ME HEEN RIJD. SHIT SHIT SHIT!!!" Iedereen kijkt me geschrokken aan van mijn uitval. "Liefie.." begon Harry "...we hebben alleen gekeken naar de titels en toen die titel van dronken en Caroline enzo verscheen dachten we dat we beet hadden, denk je echt dat ik dom ben en niet ga uitzoeken wie mijn meisje wil vermoorden?!?" Aaawh dat is zoo lief. Ik voel mijn bloed naar mijn wangen stijgen en begin te blozen. "Ik....ik...sorry." er beginnen weer tranen te stromen. Hoe vaak willen die dingen wel niet over mijn wangen stromen "Verdomme. Ik ben ook zo stom. Echt sorry voor net." We gaan staan en doen een groepsknuffel, nouja de jongens en ik. Dan loop ik naar mama. Haar gezicht staat strak en dat ze  bezorgd is, is in haar ogen te zien. Ik loop naar haar toe en geef haar dan snel een dikke knuffel. Na de knuffel neem ik iedereen apart om nog een keer sorry te zeggen.

Over twee weken is de rechtzaak.

*twee weken later*

Ik zit in een bankje met Harry en mama naast me. Caroline loopt de zaal in. Het duurt niet lang en als ik mijn verhaal heb gedaan en mijn dagboek heb voorgelezen krijgt Caroline 2jaar celstraf. Ik moet wel een kleine taakstraf doen voor het drinken, maar dat is maar 10 uur. Dusja.

*vier jaar later*

Emma is 21

Emma is met Harry getrouwd op haar 20e en heeft vorige week een dochtertje gekregen. Ze heet Darcy. Ze zijn supergelukkig.

Niall en Lina zijn drie maanden geleden getrouwd en Lina is nu zwanger. Ook zij zijn heel gelukkig.

Emma's moeder is een gelukkige oma en betaald een beetje huur mee aan het huis van Harry, Darcy en Emma.

Happy ending =)

-----------------------------

Heeeeii,

hoe vonden jullie mijn boek? plz zet in een comment of vote :)

ik vond het leuk om te schrijven en ben sinds gister bezig met een nieuw boek. ik denk dat ik straks het eerdte hoofdstuk post.

Lees dit plzz ook, hij heet : beach story. Nu moet ik maar afscheid nemen van dit verhaal. DOOEEEIIII X IRIS