Ξέρεις πως ήρθαν για να μείνουν.Ξέρεις πως θα τους αγαπήσεις απο το πρώτο λεπτό.Όταν αρχίζεις να μιλάς μαζί τους,νιωθεις πως μιλάς με εναν καλό παλιο φίλο. Ξέρεις πως θα δεθείς μαζί τους. Ξέρεις πως απο εκεί και πέρα θα λες το όνομα τους εκατό φορές την ημέρα. Ξερεις πως θα τους σκέφτεσαι και θα τους αγαπάς. Ας πέρασαν μέρες,μήνες,χρόνια απο τότε που μιλήσατε. Πάντα είναι σε ενα ντουλαπάκι της καρδιάς σου. Χρυσό. Και το κλειδί το κουβαλάς πάντα πάνω σου,κρεμασμένο στον λαιμό σου,με τον φόβο μην το χάσεις. Κάποιοι άνθρωποι ειναι,να πως το λένε,άνθρωποι απο την μοίρα. Είναι οι άνθρωποι σου.
