Opowiadanie o życiu 19 letniej dziewczyny ... Przepraszam pomyliłam sie dziewczyny mającej 1967 lat ponieważ jest boginią. Jest ona boginią żyjącą w Midgardzie w tym czasie kiedy żyją Avengers. Annie jest cichą i czasami złośliwą dziewczyną ale ma j...
Siedze juz 10 minut i przeglądam kadetów. Na krześle obok siedzi Loki który udaje ze czyta książkę a tak naprawdę przygląda się mi uważnie. - Mam coś na twarzy - zapytałam - Nie - odpowiedział szybko chciał coś dodać ale przerwało mu pukanie do drzwi Szybko wstałam odłożyłam papiery na stoliczek i otworzyłam drzwi. - Annie - powiedziała wesoły , popatrzył za mnie i dodał - bracie - rzekł a po chwili zorientował sie co powiedział - Loki co co ty tu robisz. Powinieneś siedzieć w celi - wydzieral sie Thor - Barbie - podniosłam głos - zapraszam ciebie i twoich przyjaciół do salonu , porozmawiamy jak ludzie Odinson niepewnie ruszył głową i udał sie do salonu. Zamknęłam drzwi i popatrzyłam na Lokiego. - Mamy przesrane - rzekłam szybko - lecimy jak najdalej , muszę się pozbyć tego nadajnika - Pokaż to - rzekł i chwycił moją rękę , zielona mgiełka otaczała mój nadgarstek a po chwili zniknęła tak jak i chip - idziemy Ruszyliśmy do salonu , na starcie wszyscy Avengers każdy oczywiście uzbrojony. - Jak miło - rzekł chytrze Loki - już sie bałem że o mnie zapomnieliście - Poddajcie sie - rzekł Steve - Annie , to nic nie da - rzekł Clint - O wszystko warto walczyć - rzekłam a w głowie usłyszałam glos Laufeysona ~zagadaj ich chwile - A wy o co walczycie - zapytała brunetka - Hill - rzekłam uradowana - dawno ciebie nie widziałam jak tam u twojego ukochanego , Josha , Jona nie Jeremiego. Przykro mi że Tarcza go zabiła - zrobiłam smutną minę a następnie popatrzylam na resztę - Steve Rogers , jak tam u twojego przyjaciela Buckiego , a nie przepraszam on cię nie pamięta , Tony Stark playboy i miliarder , każda leci na twój hajs nawet ta ruda marchewka - szybciej Loki - Bruce Banner zielony potwór który czasem udaje człowieka , Clinton Barton człowiek o wielu twarzach marnuje sie w Tarczy , zamiast być z rodziną i na koniec Natasha Romanoff jak tam u dzieci , a nie przepraszam ty nie możesz mieć dzieci - Na nas czas - rzekł Laufeyson i chwycił mnie za rękę , szybko przytiliłam sie do jego torsu i zamknęłam oczy
************************************
Po kilku minutach poczułam grunt pod nogami a raczej coś śliskiego. Odsunęłam się od Laufeysona i rozejrzałam byliśmy w miejscu w którym najbardziej nie spodziewałam sie być. Jotunhaim*/ - Pięknie - powiedziałam cicho - Raczej okropnie - rzekł a ja popatrzyłak mu w oczy - chciałem go zniszczyć , lecz sie nie udało - Ale dlaczego chciałeś je zniszczyć - spytałam niepewnie - Nie mogłem na nie patrzeć - rzekł głośniej - kraina potworów do której należe - Loki w pewnym sensie to twoje królestwo - rzekłam przerywając mu , popatrzył na mnie zszokowany - po śmierci Laufeya to teraz ty jesteś królem Chwyciłam Laufeysona za rękę i pobieglam z nim pod większy odłam lodu w którym mógł sie przejrzeć. Wyczerowałam koronę i założyłam mu ją na głowę. Stanęłam za nim i delikatnie przytuliłam sie od tyłu. - Teraz to ty jesteś królem - rzekłam z uśmiechem - jeżeli połączymy Jotunhaim i moje Nocne Miasto stworzyły coś potężnego - Do twarzy mi w koronie - rzekł Loki , uderzyłam go w ramie na co sie roześmiał - żartowałem , to nie jest zły pomysł - Chodź - powiedziałam i ruszyłam na stare ruiny zamku - zobacz - chciłam jego i swoją rękę poczym przybliżyłam do mostu prowadzącego do zamku Po kilku minutach nasze moce sie połączyły i cały zamek zaczął sie zmieniać. Zniknął lód a zamiast tego pojawił sie złoto-zielony zamek. Laufeyson patrzył na to wszystko zszokowaniem , za to ja uśmiechałam sie od ucha do ucha. - Tylko skąd weźmiemy mieszkańców - zapytał - Zawsze we mnie wierz - rzekłam i zagwizdałam Wokół nas pojawili sie Jotunie , Loki chwila stał niepewnie. Popatrzył na mnie z szokiem i podziwem. - No co , wiedziałam że sie zgodzisz - rzekłam mu cicho - drodzy Jotuni oto wasz nowy król - Jotuni zaczęli oddawać mu hołd co bardzo mu sie spodobało - niedługo połączymy Jotunhaim i Nocne Miasto - Co teraz - zapytał - Teraz ty będziesz rządził - rzekłam - lec nimi zarządzać Laufeyson bez słowa ruszył do Jotunów i mówił im co mają robić , ja za to ruszyłam do pałacu. Zaczełam błądzić po korytarzach , pałac po przeróbce wyglądał od razu lepiej. - Annie - usłyszałam - Tutaj juz nie jestem Annie - syknełam - Królowo Luno - powiedział - Lepiej - przyznałam - po co żeś tu przybył - Do mego brata - odpowiedział - Z tego co wiem , nie jest twoim bratem Thorze - rzekłam - Chciałbym z nim pomówić - rzekł - W tym momencie jest zajęty - rzekłam - lecz możesz porozmawiać ze mną - Oczywiście Królowo , Odyn chce rozmówić sie z wami - odpowiedział - Stawimy sie jutro - rzekłam i zobaczyłam na drzwi które sie otworzyły , stał w nich Loki - Co on tu robi - zapytał - Macie sie jutro wstawić przed obliczem Odyna - rzekł - Co ten stary starzec chce - warknął Laufeyson podchodząc do mnie i obejmując ramieniem - Nie powiedział - odpowiedział zmieszany Thor - Dobrze - przerwałam wymianę ich słów - stawiły sie jutro przed nim - Do zobaczenia - rzucił Odinson i ruszył Stałam chwile i wpatrywałam sie w oczy Lokiego. - Mamy łańcuchy lub kajdany - zapytał po chwili ciszy - Nie wiem , a po co ci - zadałam pytanie - Żeby w Asgardzie nie szukali - rzekł z uśmiechem - Nie zamknie cie , a jakby cie zamknęli wypuściłam bym cie - odpowiedziałam zgodnie z prawdą - chodź pokaże ci komnatę Ruszyłam w wnętrze zamku , masa korytarzy i pokoi. Podeszłam do jednego z nich i otworzyłam wrota - Oto twój nowy pokój - powiedziałam i przepuściłam Laufeysona w drzwiach - Stylowy - rzekł gdy zobaczył zielony kolor - Zapamietaj wyruszamy o świcie - puściłam mu oczko i wyszłam
************************************
Wstałam rani ubrałam sukienkę* i wyszłam przed pałac czekając na Lokiego. - Królowo - usłyszałam za sobą - Venn* co ty tu robisz - zapytałam szczęśliwa widząc niskiego doradcę - Książę Thor powiadomił mnie że cię tu znajdę - odpowiedział - Kto to jest - zapytał Laufeyson - To jest Venn , mój doradca - odpowiedziałam - Książę , miło mi - pokłonił sie Venn - Wyruszamy - przerwałam im Ruszyliśmy kawałek dalej a po chwili zawołałam - Haimidallu otwórz most - krzyknęłam , po chwili rozświtliło nas światło tęczy Bifröstu. Stalismy w złotej kopule , a na środku strażnik mostu , Haimidall. Uśmiechnełam sie do niego serdecznie poczym ruszyłam w stronę zamku. Będąc na środku mostu przylecieli straże Odyna. Złapałam Lokiego za rękę i przeszłam miedzy nimi aż do zamku. Weszłam do sali tronowej gdzie na środku siedział Odyn , po jego prawej stała Frigga a po lewej Thor wraz z Sif i trzema wojami. Podeszłam bliżej tronu i uklekłma przednim. - Odynie - powiedziałam - Luno - odezwał się - miło cie widzieć ile to juz minęło 200 lat ? - Ponad 250 , królu - rzekłam - przybyłam po należne mi miejsce Odynie - Racja , twoje królestwo czekało na twój powrót moja droga. A co do ciebie Loki - zwrócił sie do Laufeysona który przyglądał sie całej sytuacji - skazuje cie na śmierć - Bardzo mi przykro Odynie , jednakże jest świt czyli dzień jest równy nocy mamy takie same prawa i ja nie zgadzam sie na zgładzenie Lokiego Laufeysona - rzekłam dumnie - Ja również - rzekła Frigga - Odynie posłuchaj mnie Frigg podeszła do Odyna i rozmawiała z nim szeptem. Widać było że Wszech-ojciec nie jest zadowolony z tego o czym mówi jego małżonka. Gdy tylko Wszech-matka odeszła Odyn przemówił. - Loki , postanowiłem - powiedział poczym spojrzał na Frigg - postanowiliśmy że zostaniesz na łasce Luny , to ona postanowi co z toba zrobić - Oczywiście , królu - rzekłam - proponuje .............
