Może lepiej zostańmy przyjaciółmi

Wstęp

Czesc, jestem Julia. Mam 15 lat i troche mało poukładane w głowie. Hmm uważam w przeciwieństwie do moich przyjaciół- ze jestem brzydka..Mam blond włosy i bardzo jasna cerę, najbardziej ze swojego wyglądu lubie oczy- są przeraźliwie niebieskie, przypominają mi troche zamarznięta morska wodę. Jak każda (chyba) 15latka mam duzo przyjaciółek ale najbardziej chyba lubie Were,Olę i Oktawię.
Mieszkam w dużym domu bo moi rodzice sa bogaci, ale nie maja dla mnie za duzo czasu, wiec swoj wolny czas spędzam z przyjaciółkami.
Jednak zdecydowanie najlepszą osobą wśród moich przyjaciół jest Dominik. Zawsze do niego przychodzę kiedy musze sie komus wygadać ale...od paru miesięcy patrze na niego z innej perspektywy. Mam nadzieje ze to tylko jakiś chory pomysł pojawił sie w mojej głowie i ze zaraz zniknie..on ma inne rzeczy na głowie niż przejmowanie sie tym ze jego przyjaciolka sie w nim buja. Boje sie też troche zniszczyć naszą relacje, bo od jakichś 2/3 miesięcy nie mamy przed sobą  tajemnic, tsaaaa. Ola mnie bardzo namawia zeby to jakos mu powiedziec ale chyba nie jestem jeszcze na to gotowa.
Rozmyślania przerwał mi odgłos wibracji a chwile pozniej dzwonka, popatrzyłam na wyświetlacz na ekranie pojawiła sie nazwa "przyszły mąż 😍❤". Uśmiechnełam sie i uznałam ze odczekam chwile (zeby nie wyjść na jakąś nadpobudliwa) i odebrałam:
Dominik-czesc, słuchaj mam ważna sprawę masz czas wyjść dzis do parku?
Ja-No hejka, pewnie moze tak około 15?
Dominik- No okej, ale tym razem sie nie spòźnij! Papatki
Ja-pewnie pewnie, czesc
Powiedziałam rozłanczając się. Gdy tylko odłożyłam telefon wypuścilam głośno powietrze z płuc i pomaszerowalam do łazienki zeby "zrobic sie na bóstwo" ale ciagle myślalam tylko o tym że on chce sie ze mna spotkac, ale jestem na tyle nieogarnienta ze zamiast bóstwa w lustrze widziałam moją całą czerwona twarz od emocji z kreska zrobiona szminka na pół twarzy. No cóż czyli wszystko od początku. JAK CUDOWNIE!1!1!