Sa mga tapos na mag-prom, anong feeling? LOL. Sa mga mag po-prom palang, goodluck! Ako din first timer eh! Langya! Hahaha.
--Twinkle.
************
CHAPTER 20
NICOLE'S POV.
Huta! Sakit nang ulo ko! >___< Parang binibiak! huhu. Wala akong masyadong naalala! Ang natandaan ko'lang ay katabi ko si Kahlil. Yung kupal nayun! Tapos....wala na!
*flashback....
"I'm sorry..."
"Sorry for making you mad because of me..." Then he hug me tightly.
*end of flashback...*
(O_O)>?!
What was that? Biglan parang may nag-play sa utak kong scene. Its weird! Hindi puweden mangyari yun! It did not happen! Kahlil is hugging me?! Teka! Ano bang nangyari? Is that for real? Did he hug me ba talaga? Shet! What's that thing?! Ugh! Maybe its just a part of my dream.
I just shook my head. Kabaliwan iyon. Tama. It did not happen.
Pero.....
Ano nga ba talaga ang nangyari kagabi? Paano ako nakauwi nang buhay dito na hindi man lang napupugutan nang ulo? What I mean is how can I get back here safely? Sino naghatid saakin? Ang damig tanog sa isipan ko! Hindi puwedeng puro tanong nalang! Kailangan malaman ko ang mga sagot sa isipan ko! >_______<
I decided to go downstairs. And sakto naman, tanaw na tanaw ko si ate Danika na nunood ng 'The Lost Valentine' Ang hilig talaga sa drama niyan, naalala ko nung pinanuod ko iyan kahit pinilit kong hindi umiyak, langya hindi nagpatinag luha ko at bumagsak talaga.
(;;___;;)
"Ate Dan! Did you know kung sino ang nghatid saakin dito kagabi?" Pasigaw na sabi ko, syempre para marinig niya, medyo binge e, naka foccus kasi sa pinapanuod. Nilingon ako nito....
"Umiyak kaba?" Mugto ang mga mata nito.
"Sorry. Nakakaiyak kasi talaga.... *sniff* Ano ulet tanong mo?" Hindi ko masyadong naintindihan, medyo ngo-ngo kasi.
"Sabi ko, nakita moba kung sino naghatid dito saakin kagabi? I didn't remember anything!" Paliwanag ko. Imbis na sumagot ito ay nginitian niya lang ako. Ayan na nanan siya sa sagot niyang yan. Ayan na naman po siya.
"Si Mayor mo. Haha." Mukhang tangang sabi niya, pano iiyak tatawa. -.-
"Mayor ko?"
LOOOOOAAAADDDDIIIINNNGGG....
"Oo. Yiiiee ang sister ko dalaga na! Hahaha."
"Kilabutan ka nga ate! Pinaglololoko mo ata ako eh! Sagot kasi nang maayos."
"Oh? Anung mali sa sinabi ko? I already said the truth Nic nic. Si Kahlil ang naguwi sayo dito. May itatanung kapa ba? O siya kung wala na, manunuod na ako ulet ha?" Sabay ngiti nito.
"K fine.... Wait...Lemme tell you something sis, wag mo masyadong dibdibin yan. How many times mo nabang napanuod yan? Ulet ulet! Hahaha." Nag-pout lang siya. Ako lang ang may karapatang mag pout eh! :3
"Tse ka! Teka nga... Diba may pasok ka?" Tanon niya.
"Oo. Ikaw bakit andito ka'pa? Hindi kadin pumasok?" Pabalik na tanong ko dito.
"Pumasok, Half day lang kami ngayon." Siya.
"Anong oras naba?"
"Mag 2pm na nang hapon." Oh tanghali na pala? ?___?
BINABASA MO ANG
Ms.Mataray Meets Mr.Snob
Novela JuvenilNicole has been called "Ms.Mataray" dahil sa pambihirang katarayan nitong ipinakikita na hindi ko alam kung saang lupalop sa wattpad hinugot ang katarayan nang babaing ito. Hindi kaya may dahilan ang pagtataray niya? Enter Kahlil, known as "Mr.Snob...
