Ms.Mataray Meets Mr.Snob

Chapter 28

Join my group in facebook!
TwinkleBunny Stories (may spacing between Bunny and Stories :)

Thanks for reading the last chapter! :*

GUYS! I SUGGEST THAT YOU HAVE TO LISTENED "WONDERFUL TONIGHT" COVERED BY: EZRA BAND, ESPECIALLY THE LAST PART IN THIS CHAPTER. YOU'LL REGRET YOU YOU DON'T LISTENING THIS SONG WHILE READING IT.

--Twinkle.

*****************

CHAPTER 28

NICOLE'S POV.

Nagulat ako nung biglang tumutok saaming table at kila Yester yung spotlight. Magpi-present daw kami, SURPRISE PRESENTATION. Inis! Pero okay lang rin kasi kakanta lang naman. It's okay for me. I can sing by the way. Unang unakyat si Mr.Snob, naghiyawan ang mga ka-schoolmates ko at kanya kanya ding pagchi-cheer ang natatanggap nito galing sa'kanila. He's really popular. Parang Ideal boyfriend ng mga babae.

Anyways, girls like the bad boy type. Aren't we? Totoo naman eh. Pero depende pa'din. But most of the girl are like that.

I just foccus my attention in the stage. He will sing again. For the second time maririnig ko na naman siyang kumanta. Last time he sing eh nung nasa time zone kami, kung saan ako nawalan ng first kiss... He stole my first kiss. Kaya paano ko'pa magagawang kalimutan ang isang taong nagnakaw nang halik saakin. Masyado siyang nag take advantage sa kalungkutan ko nun! Huhuhu.

"Thank's for that wonderful introduction mam Cheneline. I appreciate it. It's my pleasure to sing a song to everyone. Especially in my co-officers of SC." Syempre, ganyan talaga, pag nakaharap ka sa ibang tao, you have to'be nice lalo na't ikaw ang role model sa school niyo, kagaya nitong si Kahlil, he's the Mayor of this school kaya dapat naka in-character siya. Nagsipalakpakan naman yung iba.

"Before I'll start, I just wan't to say that I dedicate this song for those people who are still hoping and still believing that maybe someday the person their like will give their love back at them like the way they're showing their love for them." Aw! Para namang may tumusok na napaka laking arrow galing sa outerspace dito sa puso ko. Ako ba ang pinataamaan niya? Kasi kung ako, tamang tama eh. Hindi naman siya galit saakin niyan no?! T.T

Nakatingin lang ako dito at napansin kong....nakatingin din siya saakin. Pumikit pikit ako, baka kasi guni guni ko'lang yun. Tapos pag'ka tingin ko ulit sa'kanya...hindi na siya nakatingin saakin. Sabi na nga ba e. Guni guni kolang yun. Bakit niya nga naman ako titignan diba? Ang ganda ko'lang no. Hayy.

*SIGH....*

Namatay lahat ng ilaw at tumutok ang mga spotlight sa stage kung nasaan ang taong mahal ko. He started to strum his guitar. He's good in playin guitar. Natigilan ito at medyo na-sorpresa ata ito nang umakyat sila Yester, Robert, at Zyrill. Syempre, makiki jamming din yang mga yan. Mga sabik humawak ng instrument. Alam na. Tropa e.

Nagsimula na itong kumanta....

Ngayo'y aking inuunawang pilit, mga pagkukulang kong iyong ginigiit, sana'y malaman mo na tanging ikaw lamang ang aking iniintindi

Nakatanim pa sa'king alala, pangako mo'ng mananatili ka, kaya't paglisan mo'y naiwan ang pusong ito na ngayoy bitin na bitin

Di'mo na mababawing iniwang sakit sa mga salitang binitiwan mo, hindi ba't ikaw na'rin ang nagpasya, nagtakda at siyang unang umiwas. Bakit nga ba ako'y iyong pinaasa...

Bigla namang nagflashback sa isipan ko yun mga sinabi niya...

"Akala ko iba ka sa'kanila. Yun pala kagaya ka'lang rin nila...PAASA.