Best Friend Goals: Puzzle of the Heart

Chapter 4

Til now hindi ako makapaniwala na nakita ko si Camie, at hanggang ngayon di ko pa din siya makausap. Grabe feeling ko mukha akong tanga na nakatitig sa screen ng laptop ni Katrina, umuwi kasi ako sa bahay nung araw na yun sakto inutusan ako ni mommy na tawagin na si Katrina para kumain, pagakyat ko dumiretso lang ako ng kwarto niya at sinabihan siya na bumaba na hindi ko agad napansin na may kausap pala siya, kung hindi ko napansin ha naka-ilaw yung laptop niya hindi ko lilingunin yun. Nung nakita ko si Camie, tumigil yung mundo ko, hindi ako makagalaw, she look really beautiful, much better pa sa pinsan niya. I'm too blind to see that before.

Nung nakita ko si Camie  napatunayan ko lang sa sarili ko na siya pa din talaga. Pero, sino yung batang biglang pumasok sa room niya na umiiyak, may anak na ba siya?? Or asawa?? Pero bakit walang balita, kung sabagay private na tao si Camie pagdating sa mga ganung bagay. Parang mas lalo lang nadurog yung puso ko. Hindi ko ata matatanggap kung may asawa or boyfriend na si Camie.

Feeling ko mababaliw ako sa kakaisip kung ano ba dapat ko gawin, ni hindi ko nga naramdaman na pumasok si Josef sa kwarto ko

Josef: bakit di ka pa bumaba?? Baka ma-late tayo

Raymond: huh??

Hindi ko agad naintindihan yung sinabi ni Josef

Josef: sabi ko baka ma-late tayo.. teka ano nanaman ba iniisip mo at tila ang layo ata ng utak mo??

Raymond: ano kasi... (napabuntong hininga) di ba umuwi ako sa amin nung isang araw

Josef: oh bakit? Anong meron?

Raymond: pinatawag kasi sakin si Kat, hindi ko agad napansin na may kausap pala siya sa laptop niya

Napansin kong napatingin na sakin si Josef at mukhang interesado at alam na niya ano kasunod na sasabihin ko. Alam naman namin pareho na si Katrina yung laging may oras para kausapin si Camie, pero yung araw na yun, yun yung first time na nakita ko n amagkausap sila.

Raymond: magkausap sila ni Camie

Josef: anong ginawa mo???

Raymond: wala. Di ko mapigilang titigan siya e. Nagulat din talaga ko kasi di ko naman inaasahan na magkausap sila ni Kat. Mukha kong ewan, hindi ko man lang siya kinausap o ano, pano kung kung ano ano na iniisip nun. Alam mo naman yun

Josef: eh anong plano mo?

Raymond: ewan, hindi ko alam

Josef: bakit hindi mo i-message, tutal mukhang kanina ka pa nasa profile ni Camie

Raymond: eh wala ako idea ano sasabihin ko

Josef: tinamaan ka ngang talaga. Kay Camie ka pa nagkaganyan?? You know Camie better than I do. Wag mo masyado hadlangan yung sarili mo dahil lang sa takot mo. What else you've got to lose?

Napaisip ako sa sinabi ni Josef, lagi akong nagkaka doubt sa gusto kong sabihin kay Camie, well since naman mga bata kami kahit anong rant ko si Camie agad yung nakakaintindi sa gusto kong ipahiwatig. Ganun ata kami ka-weird talaga.

Josef: bilisan mo na dyan at bumaba ka na ng makaalis na tayo

Bumaba na si Josef. Sa kakaisip ko, nagkalakas din akong mag-type ng message para kay Camie...

Sophia Camille Del Rosario
Hi Camie. I really don't know how to start, where to start or what to even say. All I know is that I want to tell you that I'm really really sorry, I made a mistake Cams, I didn't mean to hurt you. I don't know if you could still forgive me but I hope you could still give me a chance so that I could make everything right. I swear Cams I'll make it up to you. Kahit anong gusto mong gawin ko gagawin ko. I'm so proud of you, you've achieved a lot of things so far, I'll always be here to support you no matter what. I really miss you my mimi. I'm sorry it took me years to pack up the courage to talk to you. I'll understand if you no longer want to hear anything from me.

Sinend ko na agad bago ko pa maisipang idelete. It's now or never. Nag-ready na din ako since may mall show kami ngayon. Masisigawan nanaman ako ni Josef pag hindi pa ko bumaba. After ng mall show diretso kami ng B-side kasi may battle kami, for sure umaga nanaman ako makakauwi. Bumaba na ako agad bago pa ko masigawan ni Josef.

Josef: oh, nakapag decide ka??

Raymond: yeap

Josef: please, wag mo muna paliparin yang utak mo. Kailangan ka namin mag focus lalo na sa tour natin

Raymond: I'll keep that in mind. Hindi pa ba tayo aalis?

Josef: ikaw na lang ang inaantay

So ayun na nga umalis na kami para sa mall show. Wish ko lang may energy pa ko para mamayang gabi sa battle. Well, alam ko namang walang katapusang gay jokes nanaman yun e pati yung kasi mayaman ako, pati nga mga fans ko minsan dinadamay pa nila. The whole time na nag mall show kami gang sa papunta ng B-side wala sakin yung phone ko. Kinuha ni Josef para sure daw siyang hindi ako magddrama. Napaka supportive talaga ng mga kaibigan ko, hindi ko alam kung nangaasar o ano e.

After ng battle tsaka ko lang nakuha ulit yung phone ko. Pero bago ko ma-check lumapit sakin sila Loonie.

Loonie: pupunta kaming Artifice bukas, ayy mamaya na pala yun, tambay lang

Apekz: nako baka sleeping beauty pa yan

Raymond: loko, sige sunod ako dun. Kitakits na lang

So tama nga ako umaga nanaman ako makakauwi, sigurado naman akong hapon pa makakapunta tong mga to sa Artifice kaya okay lang mapasarap tulog basta magising lang ako.

Oo nga pala di ko pa natignan sino yung nagmessage sakin. Pagbukas ko ng phone ko bumungad agad sakin........