Best Friend Goals: Puzzle of the Heart

Chapter 11

I wouldn't deny it, things have been a little awkward between me and Camie after that night. Hindi ako nag stay sa isang room na kaming dalawa lang. It's not that we don't talk pero nahihiya ako, I wanted to talk to her about it, sabihin na hindi ako lasing nun, na seryoso ako sa sinabi ko but she keeps on setting it aside, kaya I've decided not to talk to her regarding that night para hindi na din ganun ka-awkward. Pansin din nila Ron yung awkwardness namin sa isa't- isa, they've been asking me anong nangyari since mapansin nila but I didn't tell them until the day before kami umalis ng London.

Camille: Raymond, I just... can we just enjoy this day? Without any drama

Napatingin lang ako sa sahig at tumango bilang sagot sa kanya, umalis siya para makapag bihis na, mag-iikot ikot ulit kami sa London ngayon. I know narinig at pinapanood kami nung tatlo the whole time. Napahinga lang ako ng malalim at naupo sa tabi ni Josef.

Josef: ano ba nangyari??

Raymond: pwft. Nung gabing nag-inuman tayo after natin manggaling dun sa Sea Life, nung nabanggit ni Loonie yung about dun sa humabol ako sa airport, lumabas ako nun ng terrace kasi ayoko ng maalala yung pagkakamali ko noon. Akala ko walang nakapansin sa inyo na lumabas ako, hindi ko naman akalain na susundan ako ni Camie sa labas. Ayun, natanong niya sakin bakit ako pumunta. Inamin ko na mahal ko siya. Malapit ko na siya mahalikan nun nang bigla sumigaw si Loonie ng yelo.

Josef: sabi ko na nga ba e.

Loonie: kasalanan ko? Sorry na, wala ako maalala

Raymond: hindi naman tol, gusto ko lang din pag-usapan namin pero ayaw niya

Ron: hayaan mo na lang dre

Raymond: gusto ko lang naman malaman e

Josef: ang ano?

Raymond: kung may feelings pa din ba

Loonie: eh di ba dapat nasagot na yan nung ayaw niya pag-usapan?

Raymond: gusto ko pa din marinig galing sa kanya mismo. Pero mukha namang ayaw niya.

.......

The whole time na namamasyal kami, tahimik lang ako. Hindi ko na din siya masyado pinansin. Aaminin ko medyo nasaktan ako sa sinabi niya kanina. Siguro nga huli na talaga yung lahat para sa aming dalawa. Siguro nga wala na talaga kong pag-asa.

*Camille's POV

Hindi ko na-enjoy yung pamamasyal namin today. Until now naaalala ko pa din yung gabing yun, hindi ako makapaniwala na mahal ako ni Raymond. Alam ko gusto niya pag-usapan pero ako na mismo yung umiiwas. Hindi ako pinansin ni Raymond the rest of the day. Kababalik lang namin ng apartment. Plano naming magpa deliver na lang ng food. Si Raymond dirediretso lang umakyat pero bago siya makaakyat ng tuluyan

Camille: Mag-oorder kami ng food. Anything you want?

Sigaw ko sa kanya

Raymond: No. I'll be packing my things then go straight to bed.

Ang cold ng sagot niya sa akin. Napasimangot lang ako. I know narinig yun ni Josef since siya yung pinatawag ko para mag-order hindi na muna siya nagtanong. After niya umorder, umupo lang kami sa sala.

Josef: Cams, what's going on?

Camille: I don't know

Sagot ko habang nakatingin sa ceiling.

Ron: nabanggit sa amin ni Raymond yung nangyari the other night

Loonie: sorry

Camille: you don't have to say sorry

Josef: ano bang problema?

Camille: I know naman what he wants to know... it's just that

Josef: it's just what?

Camille: I can't

Ron: you can't or you won't?

Loonie: Camie, sa nakikita namin before all this, masaya naman kayo together ni Raymond e

Josef: what's stopping you Cams?

Napahinga lang ako ng malalim

Camille: I'm scared and I think it wouldn't be fair kung feeling ko I'm not yet over Raco

Ron: lahat naman tayo takot pagdating sa pagmamahal Camie e

Nagkatinginan lang kami ni Ron. We had our talk the other night. Alam ko na yung dahilan kung bakit nakipaghiwalay siya kay Bea. It's not that he doesn't love her anymore, it's just that he thought that he doesn't deserve her, that she deserve someone better, someone that could give her all the things she deserved.

Ron: don't make the same mistake that I did Cams.

Camille: hindi pa naman huli lahat para sa'yo e.

Ron: sa inyo din naman ah

Loonie: hindi ka naman sasaktan ni Raymond

Josef: pag-isipan mo mabuti

So ayun na nga. The whole night wala ako ginawa kundi mag-isip, hindi ko na nga namalayan na nakatulog na ko. All I know kailangan maaga ako magising since flight na nila.

The next day...

We're currently here sa airport. Hindi ko alam kung dapat nga ba ko mag take ng risk and give Raymond a chance, pero if I do hindi ba mahihirapan lang kami? I'll be going back in US at siya after ng Cerberus tour nila babalik ng Pilipinas. Kakayanin ba namin yung Long Distance Relationship pag nagkataon? Tsaka ang hirap naman ata ng ganun. I tried talking to Raymond but he won't budge, til tinawag na yung flight nila, nauna ko nagpaalam dun sa tatlo when I stopped him from boarding.

Camille: Mik please..

Raymond: All I want to know is if you still feel the same way Camille, but I guess you don't. It's fine with me if you want to stay friends, ayokong ipagpilitan yung sarili ko, mas lalo lang akong nasasaktan.

Camille: hindi naman sa ganun Mik, it's just that...

Raymond: just what?!? whatever would that be I'm willing to take the risk Camille, are you?

The calmness in your face
That I see through the night
The warmth of your light is pressing on to us

Hindi ako nakasagot, hindi ko alam. Masyadong nangingibabaw yung takot ko. Natatakot ako na maulit yung kay Raco, sobra akong nasaktan nun. I know Raymond would be different pero masisisi niya ba ako. Ang tanging gusto ko lang naman eh yung may magmahal sa akin tulad ng pagmamahal na alam kong kaya kong ibigay pero hindi, ilang beses na kong nasaktan, may makakasisi ba sa akin kung hindi ko kayang mag dive in to another relationship after everything that I've been through

You didn't ask me why
I never would have known
oblivion is falling down

Raymond: (sighed) I need to go. I'll see you soon. I'll send you a message when we land.

And i do reside in your light
Put out the fire with me and find

Raymond: I really mean what I've said Camille. I love you.

Yeah you'll lose the side of your circles
That's what i'll do if we say goodbye