No strings attached

Chapter 36

Claire's POV
Kamustahan, kwentuhan at kainan ang ginawa namin doon sa venue. Nalaman ko rin na si Ed ang nag-ayos lahat ng ito kaya matindi ang pasasalamat ko sa kanya. Magkakasama na naman ang squad at ang pamilya ko.

Tinawag na akong muli ni Ed at pinaupo sa gitna para sa 18 roses. Mayamaya lumapit si Papa sa akin na may hawak na rose at inabot ito sa akin. Nag-umpisa na kaming sumayaw.

"Happy birthday bunsoy" sambit nito sabay ngiti. Natapos ang sayaw at sumunod naman si Tito, papa ni Matt. Mga tito ko sa side ni Mama at ni Papa. Sumunod naman si Matt, sinundan ni Jacob, Maori, Ryan, Kuya Pau at ang papa ni Cade. And ang last dance ko ay si Cade.

"Happy 18th birthday my Queen." Bulong ni Cade sakin habang sumasayaw kami. He pulls me close to him na pati paghinga niya naririnig ko na sa tenga ko.

"I missed you..." bulong niyang muli sakin.

Doon palang nagwala na ang kaloob-looban ko. What the hell Cade! Namiss din kita.

"Quen.."

"Yes?" Nakangiting sagot ko sa kaniya.

"I missed you so much.. i missed your damned smile."

Napangiti akong muli nung sinabi niya 'yun. Iniharap niya ako sa kaniya at umayos ng tayo.

Umalis siya saglit at pinaupo ako sa silyang dala niya. Umalis siyang muli ngunit may dala na siyang gitara. When he starts strumming, sa kanya na nakatuon ang atensyon ko. Parang kaming dalawa lang 'yung tao na naroroon.

It's amazing how you can speak right to my heart.
Without saying a word you can light up the dark.
Try as I may, I could never explain.
What i hear when you don't say a thing.

Kumakanta si Cade sa harap ko, with his eyes closed. Nakatitig lang ako sa kaniya habang kumakanta at tumutugtog. Lalo akong nafafall kapag ginagawa niya 'yan. Kapag tumutugtog siya. Dinilat niya ang mata niya at tumitig sa mata ko. Sa pagkakataong 'yon, napako ako sa kainauupuan ko. May kuryenteng dumaloy sa katawan ko nung nagtama ang aming mga mata.

The smile on your face
Lets me know that you need me.
There's a truth in your eyes
Saying you'll never leave me.
The touch of your hand says you'll catch me whenever I fall.
You say it best when you say nothing at all.

He puts his smile on his face. That damned smile of him. Nakakain-- What the fuck Quen! Is it true.. y-you're falling?

Hindi ko namalayang natapos na ang kanta at nasa harap ko na ang lahat ng sinayaw ako kani-kanina lang. Nilapitan ako ni Kuya at pinunasan ang mata at pisngi ko.

"Bat ka umiiyak?" tanong niya habang pinupunasan ang pisngi ko.

Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. I am so happy. Akala ko tuluyan ko na silang hindi makikita. P-pero pano pag nalaman nila Trisha na nandito sila? Ghad! Baka pati sila Mama madamay.

Nagsmile lang ako kay Kuya at inalalayan na nila ako paakyat muli sa stage para sa 18 candles.
*FF*
Natapos na ang gabi ng kaarawan ko. Sama-sama sila kuya at ang mga barkada ko sa hotel na kinuha ni Ed para sa kanila. Umuwi naman na kami ni Ed sa bahay namin.

"Thank you bakla" niyakap ko siya at umiyak. I am so thankful. And blessed. Kinabukasan, kailangan ng umalis ng pamilya ko at ang mga barkada ko. Pero nagpaiwan si Cade dito. May bibisitahin lang daw at namiss nya daw ako.

***

Naglalakad ako sa mall para dumaan sa isang shop at bumili ng pagkain na maiuuwi sa bahay. Palabas na ako ng makabilo ng makita ko si Cade sa di kalayuan. Sa may coffee shop.. may kasama siyang babae. At mukhang close sila. Nakaramdam ako ng inis kaya nagmadaling nagpunta sa parking lot, palabas na ako ng mall ng natigilan ako ng may tumawag sakin.

"Quen!"

Naistatwa ako sa kinatatayuan ko.

"Oy! Bat ka napatigil dyan?" Nagtatakang tanong niya.

Pakialam mo ba? Uuwi na 'ko eh.

"A-ah. May hinahabol pa kasi ako eh sige una na ko" dali dali akong tumakbo paakyat ng parking lot. Sobrang bilis ng takbo na prang may hinahabol akong kabayo na dapat kong hulihin. Tumigil para habulin ang hininga ko.. hindi ko maramdaman ang paa ko.. ang kamay ko.. at ang ulo ko. Nanlambot ako at napuno ng puti ang paligid ko. At wala na akong maramdaman..

Nagising ako ng nasa braso na ako ni Cade at nakaupo sa sasakyan niya. What the fuck!

"Ikaw babae ka. Alam mong may hika ka, takbo ka ng takbo. Pasaway ka." sabi niya sakin

"Wala ka ng paki dun." sagot ko naman sa kanya at nagpunta na ako sa kotse ko na hindi rin naman kalayuan sa kotse niya.

Nagmadali akong nagmaneho pauwi sa bahay. Jusko. Nauurat ako sayo Cade. Nakakainis. Parang ayoko munang makita ka. Ewan ko ba. Pagkarating ko sa bahay, padabog kong sinara ang pinto na parang masisira na ito dahil sa pagkainis ko.

"Tae ka! Ano ba yan bakla!" Reklamo naman ni Ed sakin.

Nilagay ko ang binili ko sa kusina at nagpunta na sa kwarto ko. Jusko lord! Bat ba ako nagkakaganito?

Nagring ang phone ko dahil tumatawag si Cade. Hindi ko ito sinagot at pinatay ang phone ko. Narinig kong in-on ni Ed yung radio.

Oo nga pala, hindi nga pala tayo
Hanggang dito lang ako, nangangarap na mapa-sayo.
Hindi sinasadya na hanapin pa ang lugar ko.
Asan nga ba ako? Andyan pa ba sa iyo?

What the fuck! Dali-dali kong pinatay ang radio na ikinatigil rin sa pagkanta ni Ed. Lintian kang bakla ka juskooooo aatakihin ata ako dahil sayo! May kumatok si pinto at inilabas nito si Cade. Pumasok ako agad sa kwarto pero pinigilan niya ako at hinawakan ang braso ko.

"What?!" sigaw ko sa kanya.

"Bat ka galit?" Tanong niya. UGH! Kahinaan ko ang maamo niyang mukha kaya hindi ko ito tinignan.

"Uyyyyy tingin ka naman.." dalawang kamay na niya ang nakahawak sa braso ko pero di ko pa rin siya tinitignan.

Nakatingin lang sakin si Ed na sinesenyasan ako na tignan si Cade pero hindi ko ito ginawa. Winaksi ko ang braso ko at pumasok na sa kwarto ko. Jusko Cade. Tigilan mo ko sa pagpapacute mo na 'yan. Di na uubra yan. Iniwan ko silang dalawa sa salas. Nagearphones na lang ako at nagpatugtog para naman kumalma ako. Nakashuffle lahat ng kanta ko at plinay ko ito.

Oo nga pala, hindi nga pala tayo
Hanggang dito lng ako, nangangarap na mapa-sayo

Tinanggal ko agad ang earphones sa tenga ko. Jusko! Ano ba di ba ko titigilan ng Migraine na 'yan?! Natulog na lang ako sa sobrang inis ko.