Hayatıma Hoş Geldin

-sıradan kız-

Küçüklüğümden beri annem bana hikayeler anlatırdı ama hicbir zaman prensesleri sevmezdim  aptal olarak görüyordum hala da öle aslında neden hayatını birine bağlamak zorundalar neden bi erkek gelip ayakkabı deneyerek eşini bulur?? Bana göre pembe giyinmekte aptallikti yaşım ilerledikçe bu düşüncelerimde bana saçma gelmişti aslında kitap okumayı seven ,arkadaşları gezmeyi seven , müzik dinleyince kendini kaybeden sıradan bi kızdım bende ama hayatım diğerlerinden farklıydı  espirilere abartılı gülen biriydim kendime özen gösterir alaycı tavırlarim vardı taaakiii okul değiştirinceye kadar  bu fikri pek onaylamasamda fikrimi soran biri bile yoktu zorunluydum okul değiştirmeye düsünsenize hayatınızı duzeninizi bırakıp başka bi sehire gidiosunuz yeni ev , yeni arkadaşlar , yeni düzen... İnsan istemediği bir şeyi zorla yapabilir mi? Peki ya yapmak zorundaysa iste ozmn işler değişir   insanin aklinda değişik sorular belirtiyor bu sorular ya beni sevmezlerse yada arkadaşım olmazsa  insanlar tarafından sevilen biriydim burda cevremde genişti okul eglenceliydi benim için 4 arkadaşım benim hem ailem hep sevgilim hem dostum kısacası herşeyim olmuşlardı her sorunumda yanimdalardi annemden çok onları görüyordum simdi onları bırakıp nasıl giderim ki ben? Bu acı vericiydi ama gitmek zorundaydım belki yeni kişiler bana iyi gelecekti yada daha beter olacaktim ben böle düşünürken taşınma günü gelmişti bile  evden çıkarken gözlerim dolmuştu derin bir nefes alıp aşşağıya indim😢arkadaslarim beni bekliyorlardi onlarda en az benim gibi üzülmüslerdi hepsine sarılıp veda ettim bu yerden gitmek zor geliyordu kelimeler boğazımda düğümlenmiş gibiydi en çokta bu şehirde yaptığımız şeyler anılar ve bir çok şey gözümün önünden geçmişti babamın hadii  rüya demesiyle arabaya bindim  şehrin sokaklarından geçerken gözyaşlarım daha da çok artmaya başlamıştı kardeşim halinden hoşnut ve mutluydu o yenilik seven kavgacı ve havalı bir kız çocuğuydu ona buralar pek te anlam ifade etmiyordu 
Kulaklıklarımı takıp müziğin akışına kendimi bıraktım uyumuşum kaltıgımda etrafa göz gezdirdim yüksek binalar değişik yerler vardı trafikte takılı kalmıştık uzun bir aradan sonra baba daha ne kadar kaldı ?? Dememle babam geldik  sayılır diyerek sustu neden herkes mutluydu  ordan gitmek tek banamı zor geliyordu nasıl bu kdr duygusuz olabiliyorlar onları anlamıyorum  babam arabayı kenara çekip inmemizi söyledi biz gelmeden önce diğer evdeki eşyalar yerleşmişti bile  yeni odamı da merak ediyordum hızlıca valizimi alıp yukarı çıktım ev baya büyüktü kendime ait odam bile vardı. Valizi bir kenara atıp camdan dışarı baktım tek gördüğüm kalabalık bir insan topluluğuydu burdaki okula başlamam için sadece 2 gün vardı herşey beklediğimden de iyiydi  ama o okul insanlar alışmak zamn alcak gibi