Küçüklüğümden beri annem bana hikayeler anlatırdı ama hicbir zaman prensesleri sevmezdim aptal olarak görüyordum hala da öle aslında neden hayatını birine bağlamak zorundalar neden bi erkek gelip ayakkabı deneyerek eşini bulur?? Bana göre pembe giyinmekte aptallikti yaşım ilerledikçe bu düşüncelerimde bana saçma gelmişti aslında kitap okumayı seven ,arkadaşları gezmeyi seven , müzik dinleyince kendini kaybeden sıradan bi kızdım bende ama hayatım diğerlerinden farklıydı espirilere abartılı gülen biriydim kendime özen gösterir alaycı tavırlarim vardı taaakiii okul değiştirinceye kadar bu fikri pek onaylamasamda fikrimi soran biri bile yoktu zorunluydum okul değiştirmeye düsünsenize hayatınızı duzeninizi bırakıp başka bi sehire gidiosunuz yeni ev , yeni arkadaşlar , yeni düzen... İnsan istemediği bir şeyi zorla yapabilir mi? Peki ya yapmak zorundaysa iste ozmn işler değişir insanin aklinda değişik sorular belirtiyor bu sorular ya beni sevmezlerse yada arkadaşım olmazsa insanlar tarafından sevilen biriydim burda cevremde genişti okul eglenceliydi benim için 4 arkadaşım benim hem ailem hep sevgilim hem dostum kısacası herşeyim olmuşlardı her sorunumda yanimdalardi annemden çok onları görüyordum simdi onları bırakıp nasıl giderim ki ben? Bu acı vericiydi ama gitmek zorundaydım belki yeni kişiler bana iyi gelecekti yada daha beter olacaktim ben böle düşünürken taşınma günü gelmişti bile evden çıkarken gözlerim dolmuştu derin bir nefes alıp aşşağıya indim😢arkadaslarim beni bekliyorlardi onlarda en az benim gibi üzülmüslerdi hepsine sarılıp veda ettim bu yerden gitmek zor geliyordu kelimeler boğazımda düğümlenmiş gibiydi en çokta bu şehirde yaptığımız şeyler anılar ve bir çok şey gözümün önünden geçmişti babamın hadii rüya demesiyle arabaya bindim şehrin sokaklarından geçerken gözyaşlarım daha da çok artmaya başlamıştı kardeşim halinden hoşnut ve mutluydu o yenilik seven kavgacı ve havalı bir kız çocuğuydu ona buralar pek te anlam ifade etmiyordu
Kulaklıklarımı takıp müziğin akışına kendimi bıraktım uyumuşum kaltıgımda etrafa göz gezdirdim yüksek binalar değişik yerler vardı trafikte takılı kalmıştık uzun bir aradan sonra baba daha ne kadar kaldı ?? Dememle babam geldik sayılır diyerek sustu neden herkes mutluydu ordan gitmek tek banamı zor geliyordu nasıl bu kdr duygusuz olabiliyorlar onları anlamıyorum babam arabayı kenara çekip inmemizi söyledi biz gelmeden önce diğer evdeki eşyalar yerleşmişti bile yeni odamı da merak ediyordum hızlıca valizimi alıp yukarı çıktım ev baya büyüktü kendime ait odam bile vardı. Valizi bir kenara atıp camdan dışarı baktım tek gördüğüm kalabalık bir insan topluluğuydu burdaki okula başlamam için sadece 2 gün vardı herşey beklediğimden de iyiydi ama o okul insanlar alışmak zamn alcak gibi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatıma Hoş Geldin
Genç Kız Edebiyatı14 yasında olan rüya yaşına rağmen olgun bir kızdır müzik dinlemeyi sever çevresi tarafından sevilen bir karakterdir ailesi yüzünden yeni hayata adımlar atmak zorundadır bakalım yeni hayatında nasıl olucak??