Satılık

-Kurtuluş Oyunu-

Aslında yazmayacaktım. Ama o kadar çok istekliydiniz ve umutluydunuz ki kıyamadım. Arkadaşlarımın da baskısı sonucunda yazdım. Devam da edeceğim. Ama bölümler geç gelecektir. Özür dilerim şimdiden.Ama hiç yazmamaktansa geç yazmak daha iyi , bence. Sizleri seviyorum . Bölüme başlamadan önce size önermem gereken 2 hikaye var. Beğendim ve okumanızı da isterim. Beni kırmazsınız her halde değil mi? ^^ Bu arada.. Hasta olduğum için kötü yazdım sanırım ben beğenmedim. Yazmayacaktım iyileşince yazacaktım ama sizi daha çok bekletmek istemedim. Bu bölüm beklediğiniz kadar güzel olmasa da ileriki bölümlerde heyecanın artacağını iddia edebilirim. Şimdiden özür dilerim :( 

Bu bölümümü Supernatural "Dean" hayranımız olan "acpacol" isimli sevgili okuyucuma ithaf etmek istedimm :)))) 

Not : İlk okumanızı istediğim hikaye “kediciginiz” adlı şirin yazarımız tarafından yazılmıştır. Kendisinin yazdığı bir çok hikaye olsa da ben en çok “Sana İhtiyacım Var” adlı hikayesini beğendim. Şimdiden keyifli okumalar! Bulamadıysanız da multimedya kısmının üstünün oralarda "Dış Bağlantı" yazıyor. Oraya tıkladınız mı hikayeye ulaşabilirsiniz. :))

Samentha Calvin

“ Satacağınız kızı görmek istiyoruz. Tüm kontrollerden geçtikten sonra bana ulaştırılsın. Birkaç denemeden sonra kararımızı veririz. Para konusunu karardan sonra konuşuruz diye düşünüyorum. Kız bakire , değil mi? “

“ Evet. El sürülmemiş. Vücudunda birkaç darp ve yanık izi var. Bunu kapatırsınız diye düşünüyorum. Ya da minik fahişemizin güzelliği yaraları kapatır. Ben birazdan kızı hazırlatıp adamlara teslim edeceğim. Oradan size ulaşır. Sonuçları 2 gün içinde bildirin. Bekliyor olacağım. “ dedi ve bardağın altına bir kağıt bırakıp beni cafede bırakıp gitti. Dikkat çekmememiz gerekiyordu. Kağıtı bardağın altından aldım ve yazı yazan kısmını çevirdim. Kızı nereden alacağımıza dair adres yazıyordu. İnşallah huysuz biri çıkmaz diye düşünerek yerimden kalktım ve cafeden çıktım.

Arabamı adamlarım açtı ve içine bindim. Adresi işi halledecek olan adamlara verip otelin yolunu tuttum. Kız buraya gelecekti. Ben işe evet demiştim ama patronumuz kızı beğenecek miydi acaba? Kaç kızı buradan ağlayarak gönderdi sayamadım bile. İnşallah bunun sonu böyle olmaz.

Leonard Crawford

Görüşmeden hemen sonra arabama atlayıp depoya gittim. Jessica hala uyuyordu. Aldığı darbelerden sonra yorgun düşmüştü tabii. Yaprak gibi titriyordu. Bin kez çıplak bırakmamalarını söylemiştim ama kızla oynadıktan sonra zevkten unutuyorlardı pezevenkler. Jessica’nın yanına gittim ve onu yavaşça çözdüm. Dirseğim yanlışlıkla bölgesine çarptı. Çarpmamla Jessica’nın ağlayarak uyanması bir olmuştu. Ne yapmıştım ben şimdi?

“ Dokunma bana..Ben bir şey yapmadım.. “ ah , anlıyorum korkmuştu fakat bu kadar da değil. Bizim pezevenkler kim bilir neler yapmıştı kıza. Umurumda değildi aslında ama bu gün sağlıklı bir şekilde sunulması gerekiyordu.