Mam nadzieję, że Moja historia się Wam się spodoba. Czemu Ja się oszukuje?! Na pewno Wam się nie spodoba! Jestem tylko durnym wampirem kłamstwa! Ale każdy zasługuje na miłość, szacunek, zaufanie i przyjaźń prawda?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mam nadz...
"Kto w sercu ma tylko nienawiść, nigdy nie zazna miłości i szczęścia..." ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ -Jak?!-po pomieszczeniu rozległ się głos kobiety siedzącej w Mizumi, jej oczy płonęły nienawiścią i chęcią mordu-Odpowiedz na moje pytanie melancholio! Nessa zdawała się pamiętać co to za postać, ale Mizumi wszystko utrudniała. Nieznana postać zwana melancholią zaśmiała się głośno łapiąc się za brzuch. W tej samej chwili kiedy kończyła się śmiać zatrzymała w ostatniej chwili pięść skierowaną w jej szczękę. -Ujawnij się... Ujawnij... To ciało nie ma siły cię podtrzymywać...-wyszeptała do jej ucha zakapturzona postać z widocznym kpiącym uśmiechem na ustach Nagle nastrój panujący w pomieszczeniu się zmienił. Na ustach Mizumi zakwitnął szeroki uśmiech, który zmusił kobietę do odsunięcia się od niej. Ciało kłamstwa owinął szary dym, żeby potem ujawnić postać o długich różowych włosach spiętych w wysokiego kucyka, a tuż obok niej było ciało Mizumi.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Różowo-włosa zaśmiała się głośno z nutą fałszywości, jej uśmiech był szeroki jak przedtem. Oblizała wargi wpatrując się w zakapturzoną kobietę. -Oh! Musiałaś mnie wygonić z ciała siostrzyczki?-ci którzy by tu nadal byli ukryli by drgnęli słysząc jej owity jadem głos. -Przestań pieprzyć głupoty Nessa! Dla ciebie liczy się i wyłącznie ciało!-wysyczała kobieta biorąc na ręce Mizumi -Masz rację! Ale to nie znaczy, że to koniec! To dopiero początek moich początkowych rządów!-zaśmiała się po raz kolejny uważnie śledząc ruchy czarnowłosej-Toyoko-chan~ Czarnowłosa zdjęła kaptur wpatrując się czerwonymi oczami zza okularów przeciwsłonecznych. Westchnęła ciężko wpatrując się w kobietę.
